به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، طی چهل سال انقلاب اسلامی، سپاه و بسیج خدمات ارزنده و موثری به منظور ارتقاء معیشت و توانمند سازی مردم در اقتصاد انجام داد، که ثمرات شیرینی را در پی داشت از جمله آن ایجاد فضا برای کارآفرینی و خودکفایی و خودگردانی خانواده ها بوده است.
خبرگزاری بسیج در پی آن است تا با معرفی کارآفرینان ساکن مازندران ضمن برشمردن دستاورد های انقلاب اسلامی، شیوه های ساده کسب و کار و تامین معاش را برای جوانان و مردم استان و کشور تبیین نماید، از همین جهت صفر تا صد این موضوع را با زبانی ساده و بی تکلف در اختیار کارآفرینان قرار داد که در این قسمت خواهر احمدی براتی اینگونه خود را معرفی می کند؛
اصالتاً همدانی هستم، چند سالی است که در نور ساکن شده ام و آموزشگاه فرش دستباف دایر کردم و بعد از اون شرکت تعاونی ایجاد کردم و خانم های قالیباف رو تحت پوشش شرکت تعاونی قرار دادم. در کل تهیه نقشه و تولید از صفر تا صد رو برای خانم های بافنده در این شهرستان انجام می دهم. 15 ساله که در نور شروع کردم. قبلاً هم در تهران نزدیک موزه فرش خانه داشتم و اونجا مشغول به این کار بودم.
به خاطر بیماری همسرم که سکته کرده بود گفتیم شاید آب و هوای شمال براش بهتر باشه، بعد از اومدن به اینجا در شهرستان نور ساکن شدیم.
مادر و مادربزرگم این کار رو انجام می دادن و در شهر همدان کارگاه های فرش بافی داشتن. مادرم در کار آموزش قالی بافی خیلی متبهر بودند. زمانی که در تهران بودم، چون خانه ما نزدیک موزه فرش بود مرتب به موزه می رفتم و از اونجا بازدید می کردم. شوهرم با دیدن علاقه زیاد من، تشویقم کرد تا آموزش های کامل رو ببینم و وارد این عرصه بشم. من هم حدود 2 سال آموزش دیدم و بعد وارد این عرصه شدم.
قبلاً که بیمه قالیبافی وجود داشت حدود 50 نفر دراین کارگاه مشغول بودند ولی الان به حدود 20 نفر رسیده و کماکان مشغول تولید هستند. من در روستاهای اطراف نور حداقل 1 یا 2 بافنده دارم که دار ، نخ و نقشه رو می برم و به اون ها تحویل می دهم و اون ها بعد از اتمام کار قالی رو به من تحویل می دن و دستمزدشون رو می گیرن.
اکثر تولیدات ما سفارش گرفته شده است. چون الان بازار زیاد خوبی نداریم سعی می کنیم اول سفارش بگیریم بعد تولید کنیم. اگر بخواهیم بدون سفارش تولید کنیم اولاً نیاز به سرمایه داره ثانیاً ممکنه نتونیم بفروشیم و باعث ضرر مالی میشه. به همین خاطر اول بازاریابی می کنیم بعد تولید می کنیم.
تا حالا متاسفانه از هیچ ارگانی حمایت نگرفتیم و روی پای خودمون وا ایستادیم. بجز یک مورد که در طرح اقتصاد مقاومتی بسیج سازندگی به ما وام دادن. چون من رئیس اتحادیه بودم از این طریق پیگیر وام شدم.
من حدود 1300 نفر رو در این شهر آموزش دادم که همه بیمه بودند. بعد از جمع شدن بیمه قالیبافی این تعداد به نصف رسید و دیگه این افراد رقبتی برای تولید ندارن، یعنی امنیت بیمه ای ندارن. میگن ما اگه بیمه داشته باشیم باعث انگیزه و ذوق بیشتر ما میشه. مشکل دیگه و شاید مهم ترین مشکل ما نبود بازار فروش برای این کار است. اگر هم به سختی بتونیم بازار فروش پیدا کنیم با هر بهونه ای محصول رو با قیمت خیلی پایین تر از ارزش اصلیش از ما می گیرن.
من نصف خونه خودم رو برای این کار تخصیص دادم و با سرمایه اولیه اندک این کار رو شروع کردم. چون شوهرم مریض بود و باید از اون پرستاری می کردم نمی تونستم بیرون از خانه این کار رو انجام بدم.
نه. اصلاً. به قول معروف که میگه«کاردانان چون رفو آموختند. پاره های وقتشان را دوختند» به همین خاطر ما سعی می کنیم از تک تک لحظاتمون استفاده کنیم.دو تا از پسرام هم تو این عرصه به من کمک می کنن. یکیشون کاملاً همه چیزاش رو وارده و تو کار چله کشی خیلی به من کمک می کنه. یکی دیگه از پسرام که تو تهران در حوزه علمیه مشغول تحصیله برای پرداخت و تهیه نخ از تهران به من کمک می کنه. در ضمن برادرم هم در کار ساخت دار قالی به من خیلی کمک می کنه.
تمام هدفم اینه که بتونم فرشها رو صادر کنم و در اقتصاد مملکتم مؤثر باشم. ولی طرح ها و نقشه هایی که بخواد بدرد صادرات بخوره هر کشور یک نوعی داره. مثلا برای تولید کشورهایی مثل ژاپن باید فرش های کوچک و ظریف و تمام ابریشم رو براشون تولید کنیم و برای کشورهای آنریکایی فرش های درشت بافت می خوان، کشور روسیه فرش های ارزون می خوان. هر کشوری سبک خودش رو داره. این اصول رو زیر نظر سازمان صنعت و معدن که کلاس های آموزشی برگزار می کرد یاد گرفتم.
فقط از ما حمایت بکنن. اشخاصی مثل من و امثال من دوست دارن کار بکنن، آموزش بدن و من هم دوست دارم خانم ها رو با این کار به عنوان یک هنر ملی حمایت کنم.
قالی بافی شغل بسیار مناسبی در عرصه اقتصاد مقاومتی است و با سرمایه اندک می شه کار رو راه اندازی کرد. دست های زیادی برای تولید یک فرش دخیل هستند، پس اشتغال زایی زیادی میشه از این طریق انجام داد. اگر بتوانیم بازار کار را سرو سامان دهیم حتماً هر کشوری با هر سلیقه ای متقاضی فرش ایران هست.
خوشبختانه من در زمینه حضور در نمایشگاه بسیار فعال هستم. معمولاً هر نمایشگاهی که در قالب شرکت تعاونی و فرش دستباف برگزار بشه من در اونجا حضور دارم و محصولاتم رو عرضه می کنم.
تنها خواسته من حمایت از این هنر ملی و باستانی کشورمون است. خیلی دوست دارم خانم های بیشتری در ایران در این عرصه مشغول باشند.
