به گزارش خبرگزاري بسيج استان مركزي ؛ مدیران جمعیت هلال احمر کشورمان که کوشیده بودند با یک وعده بزرگ، ققنوس وار از زیر بار انتقادات فراوان سر برآورده و وجهه خدشه‌دار شده خود را احیا کنند، با طراحی فراخوانی، دورخیزی بلند برای فرار از تبعات احتمالی وعده بزرگشان را کلید زدند.
هنوز چند روز از حادثه مرگبار آتش سوزی مجتمع آموزشی دخترانه «اسوه حسنه» در زاهدان نگذشته بود که خبری روی خروجی رسانه‌ها قرار گرفت که حکایت از آغاز طرحی بسیار بزرگ برای تجهیز کلیه مراکز پیش دبستانی و مدارس ابتدایی سیستان و بلوچستان به سیستم گرمایشی ایمن داشت.
طرحی که بانی آن، جمعیت هلال احمر کشورمان معرفی شده بود؛ همان جمعیتی که به تازگی یکی از مدیرانش پس از بروز اختلافات مالی در این مجموعه و اعتراض به آن‌ها طی نامه‌ای، بناگاه از کار برکنار شده بود و پیرو آن، جمعی دیگر از مدیران امضا کننده آن نامه هم دریافتند که دیگر جایی برای ماندنشان در جمعیت هلال احمر کشورمان نیست.
نتیجه گیری که موجب استعفا‌های پی در پی ایشان شد تا به زلزله در رأس هرم مدیریتی جمعیت هلال احمر کشورمان تعبیر شود و نگاه همگان را به سمت این نهاد برگرداند؛ نهادی که از دیرباز مورد اعتماد عموم مردم بوده و تکیه گاه همیشگی ایشان در مواقع بروز بحران‌هایی مانند زلزله به شمار می‌آمده است.
مقدمه‌چینی هلال احمر برای شکستن کاسه-کوزه بر سر مردم؟!
وضعیتی وخیم که نمی‌شد تأثیر آن را در نقش آفرینی این نهاد پس از حادثه مرگبار مدرسه دخترانه در زاهدان ندید. نقش آفرینی که با دادن وعده‌ای بزرگ در قالب تفاهم نامه‌ای ویژه با وزارت آموزش و پرورش، یعنی دیگر نهاد مورد اتهام در ماجرای قصور منجر به مرگ در دبستان زاهدان شد؛ تفاهم نامه‌ای که مقدمات آن به این صورت تدارک دیده شد که آموزش و پرورش فرصت تدریس ایمنی در مدارس برای هلال احمر در نظر بگیرد و هلال احمر هم عهده دار تجهیز مدارس ابتدایی و پیش دبستانی‌های استان محروم سیستان و بلوچستان به سیستم گرمایشی شود.
اما کدام مدارس؟ مدارسی که برخی‌شان کپری هستند؟ مدارسی که تخته سیاه یا نیمکت هم ندارند؟ مدارسی که گاه جز دیوار و گاه همان دیوار را هم ندارند؟ این شاید مهم‌ترین اشکالی بود که می‌شد به وعده مدیران هلال احمر گرفت. وعده‌ای که ظاهرا برای بیان آن محاسبات چندانی نشده بود که اگر این گونه بود، لزومی به ایده پردازی‌های بعدی و انتشار فراخوان نبود.
کدام فراخوان؟ فراخوان «طرح ققنوس» که ساعاتی پیش توسط جمعیت هلال احمر کشورمان منتشر شده و تأکید دارد از آنجایی که «پس از انتشار اخباری از ورود جمعیت هلال‌احمر به این موضوع [تجهیز پیش دبستانی‌ها و دبستان‌های سیستان و بلوچستان به سیستم گرمایش ایمن]، تعداد زیادی از هموطنان، خیران و هنرمندان در تماس با جمعیت هلال‌احمر خواستار مشارکت در این زمینه شده‌اند» طرح ققنوس طراحی شده و در دست اجرا قرار گرفته است.
طرحی برای جلب مشارکت‌های مردمی جهت هزینه شدن در مسیری که پیشتر وعده آن توسط مدیران هلال احمر داده شده و نشانه‌ای از کمبود مالی برای پیشبرد آن مخابره نشده است؛ طرحی که قرار است با آن، مردم هم در این پروژه که اعتبارسنجی شده بود، شریک شوند، بی آنکه توضیح داده شود مبالغ اضافه قرار است صرف چه شود؟
فکر بکری که عملیاتی شدن آن منفعت‌های دیگری، غیر از صرفه جویی مالی برای هلال احمر دارد؛ فوایدی نظیر همراه کردن دوباره مردم با جمعیت هلال احمر، آن هم پس از انتشار سلسله اخباری که حکایت از وضعیت مالی مغشوش این نهاد دارد و همچنین دلیل تراشی برای کندی پیشرفت تجهیز مدارس استان جنوب شرقی کشور و حتی توقف احتمالی پروژه در ادامه راه. احتمالی که چندان دور از ذهن نیست، مگر آنکه یا مدیران هلال از قول خود برای تجهیز «همه» مدارس عدول کنند یا به تجهیز کاریکاتور گونه مدارس کپری به سیستم گرمایشی ایمن تن در دهند!
منبع : تابناك
