خبرهای داغ:
یادداشت/ طی شدت گرفتن اعتراضات به بیلبوردی حاشیه ساز؛
بیلبورد جنجالی یکی از گروه های موسیقی زنان، در سکوت مشمئز کننده سازمان های ذی ربط، تداعی کننده این جمله است «آنچه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک».
کد خبر: ۹۰۹۷۶۱۲
|
۱۶ دی ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۹

به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،/حاشیه سازانِ بیلبوردنما، تبلیغاتچی های حاشیه ساز، بیلبوردهایِ تبلیغات نما، تبلیغات نمایان بیلبوردساز... به هر حال هر چه هستند درست شبیه تماشاگرنماهای استادیوم های ورزشی عمل می کنند! از زیر بوته عمل می آیند و هیچ کسی هم متولی شان نیست، فقط می شود فهیمد که آنها در ورزشگاه هستند و این ها در سطح شهر!.
سال ۹۷ و ۹۶، سال بیلوردهای حاشیه ساز بود، مثل قارچ سمی سر از در و دیوار شهر درآوردند، آن هم در زمان هایی که مناسبت های ملی و مذهبی در پیش بود. نوع اسرائیلی اش در هفته دفاع مقدس امسال رونمایی شد. آنجا که سربازان کودک کش اسرائیلی با فتوشاپی ضعیف و اسلحه M-۱۶ بجای رزمندگان هشت سال دفاع مقدس روی بیلوردهای میدان نمازی شهر شیراز نقش بسته بودند!
اگر چه مردم انقلابی شیراز، تصویر سربازان رژیم صهیونسیتی را به پایین کشیدند اما اکانتی منتسب به سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی (موساد) از عوامل پشت صحنه این حرکت مضبوحانه تشکر کرد و در صفحه توییتری خود نوشت: «مأموریت شیراز انجام شد؛ متشکرم».
ماه محرم سال جاری نیز یکی دیگر از زمان هایی بود که از بنری حاشیه ساز پرده برداری شد. آن هم با هجمه به رنگ مشکی و فراخوان زنان برای پوشیدن رنگ روشن مثل آبی، زرد، سبز و قرمز تا با انقلاب رنگ ها چهره عزادار شهر را تغییر دهند!. اگرچه خط کشیده شده بر روی رنگ مشکی در این بنر، تقارنی عجیب با کم کردن نمادهای عزاداری سیدالشهدا در سطح شهر داشت اما این بی انصافی بود که گمان می بردیم، انتشار این بنر در چنین ایامی توهین مستقیم به عزاداران حسینی و زیر سوال بردن آئین‌های عزاداری سیدالشهدا (ع) بود!
آذر پارسال نیز شاهد استفاده ابزاری از زنان در تبلیغ خودروی لوکس در نمایشگاه خودرو بودیم. کاری که توسط سایت های نه چندان مطرحی چون "مثبت نیوز" بصورت معرفی فشن بلاگرها و رپورتاژ آگهی در حال فرهنگ سازی بود و هست!
تهاجمی نرم در جبهه فرهنگی که هنوز سعی دارد به نگاه ابزاری و استفاده ابزاری از زنان، خیلی نرم و آهسته، رسمیت ببخشد کار خود را ابتدا با تبلیغات تلویزیونی آغاز کرده است چرا که طی دو سال گذشته شاهد حضور بیشتر زنان در تبلیغات تلویزیونی برای فروش بیشتر کالاها هستیم!.
دی امسال در شرایطی که کمتر از یک ماه به برگزاری چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی باقی مانده است، شاهد سبز شدن بیلبوردی تبلیغاتی آن هم نه برای یک کالای خانگی بلکه برای جمع کردن مشتریان شنیدن آواز خوانی یک زن هستیم آن هم با پوششی شبیه به زنان سازمان منافقین!
اینکه بیلبوردهای جنجالی در محدوده شهرتهران رونمایی شده اند یا حریم راهداری از قبح این عمل کم نمی کند. نکته مهم موجودیت این نوع تبلیغات است که هیچ کسی پاسخ گوی آن نیست. به راستی مقصر اصلی چه کسی است؛ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا شهرداری؟ سؤالی که در سکوت سرد برگرفته از بی مسئولیتی یا خرابکاری فرهنگی این دو سازمان بی جواب مانده است.
«هر چه بگندد نمکش می زنند؛ وای به روزی که بگندد نمک»جلوی نفوذ هر گونه ضدفرهنگی را می شود با کار فرهنگی گرفت ولی وای به حال فرهنگ کشوری که ضدفرهنگ از دریچه سازمان های متولی فرهنگ بیرون بزند! وای به حال عاقبت جبهه ای که سنگربانان آن همرزم دشمن شده باشند! خواه این جبهه جنگ نرم باشد یا سخت، آخر کارش مشخص است.
در آستانه چهل ساله شدن شجره طیبه انقلاب اسلامی که با خون شهدا آبیاری شده و با جانفشانی جانبازان و خانواده های ایثارگران به ثمر نشسته است، قطعا با وجود زنان خواننده چون "بهاره میرزاآقا" و زنان مطرب کنار دست شان، جای شهدا خالی نیست! با دیدن این نوع تبلیغات به یاد صحبت مادر شهید " حمید توتونی دولابی" افتادم که گفته بود: « فقر و فساد، نتیجه پایمال کردن خون شهداست.» و هیچ فقری بدتر از " فقر فرهنگی" و هیچ فسادی مخرب تر از " فساد فرهنگی " نیست.
در کنار توجیه های شل و وارفته شهرداری و سکوت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صحبت های حق به جانب و مظلوم گرایانه، "بهاره میرزاآقا" خواننده و سرپرست گروه موسیقی بهار آفرین جای تأمل دارد!« من فرزند جانباز دفاع مقدس و قاری قرآن هستم و برای کشور و هموطنانم ارزش فراوانی قائل هستم و همیشه با رعایت قوانین و ارزش های فرهنگی و دینی فعالیت می کنم و این اقدامات که با هدف ایجاد محدودیت برای فعالیت های هنری قانونی انجام میشود، دور از از اصول اخلاقی و اسلامی است.»
سوء استفاده از نام قرآن، شهدا، جانبازان و هر آنچه بار معنوی برای ملت سربلند ایران دارد، برای تطهر کردن چهره زشت یک عمل که ذات آن خلاف شرع است، نوع دیگری از جنگ فرهنگی است که فقط توسط دشمن در جبهه فرهنگی و توسط سربازان او مورد استفاده قرار می گیرد.
"بهاره میرزاآقا" که اکنون با چاپ و اکران این بیلبورد تبلیغاتی به نوعی دیگر نام خود را بر سر زبان ها انداخته و گروهش را تبلیغ کرده قبلا اینگونه خود را معرفی کرده است « همه به من می گویند تو شبیه هایده می خوانی » یا « ‌ای کاش ممکن بود در ژانر دیگری مشغول به فعالیت می‌شدم، اما خیلی سخت است و من کار دیگری غیر از این بلد نیستم»و در جایی دیگر به صورت ضمنی خواهان ساخت تِرَک هایی از صدایش و پخش آن در فضای مجازی می شود، به جای عذرخواهی بابت ساخت چنین بیلبوردی برای توجیه افکار عمومی، پای مناسبت های باستانی و معنویات را وسط می کشد و مظلوم نمایانه می گوید: این بیلورد در جهت «تداعی شب یلدا » طراحی شده است.
حال باید پرسید: خانم خواننده! برفرض که صحبت های شما باورمان شد! بفرمایید نمادهای شب یلدا را از روی این بیلبورد چه کسانی خورده اند؟ یا اینکه نمادهای تداعی کننده شب یلدا، چگونه از تصویر جدا شده و بعد هم پا به فرار گذاشته اند!
این که شما به عنوان زنی خواننده در کشوری اسلامی، نگران «خانه نشین» شدن تان باشید و بعد از جنجال آفرینی بر سر بیلبوردی تداعی کننده زنان گروهک تروریستی منافقین، خود را « فرزند جانباز دفاع مقدس و قاری قرآن» معرفی کنید نه تنها جای تأمل و تأسف دارد بلکه باید گفت: «قسم حضرت عباس را قبول کنیم یا دم خروس را»
باید گفت شما با این صحبت اخیر خود نه تنها عمل زشت یا با کمی تخفیف بدسلیقگی خود را توجیه نکردید بلکه نمک بر زخم پیکره جامعه جانبازان و خانواده ایثارگران پاشیدید که سال هاست از دست افرادی چون شما خون دل می خورند و در راستای مصحلت نظام دم بر نمی زنند. افرادی که در صحنه زندگی چون شمع آب می شوند وآهنگ حضورشان صدای شکسته شدن بغض و ریختن اشک عزیزان شان است.
با شرایط فعلی که شاهد انحراف فکری و عملی برخی از وابستگان به چهره های شناخته شده انقلاب اسلامی هستیم که جاده باز کن ورود افرادی چون شما در عرصه فرهنگ و هنری کشور هستند، وجود شما به عنوان یک خواننده مدعی فرزند ایثارگر یا قاری قرآن و .. جای هیچ تعجبی را برای ملت باقی نمی گذارد.
اما ای کاش که آنقدر وقیح نبودید که برای تطهیر سازی خود، پشت مقدسات یک ملت قایم بشوید

نویسنده:- منیره غلامی توکلی

ارسال نظرات