به گزارش خبرگزاری بسیج از فارس، علیرضا شبانی فعال دانشجویی دانشگاه فرهنگیان رنجنامه ای خطاب به رییس هیئت امناء دانشگاه فرهنگیان به مناسبت ۱۰۰سالگی تربیت معلم در کشور نوشت.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
جناب آقای روحانی
ریاست محترمِ
جمهور، شورای عالی انقلاب فرهنگی و هیئت امنای دانشگاه فرهنگیان
در آستانه 100 سالگی تربیت معلم در ایران عزیز، امروز دانشگاه فرهنگیان مسئولیت خطیر تربیت معلم برای نظام تعلیم وتربیت را بر عهده دارد
تاریخ شاهد است، تربیت معلم در طول این 100سال، پستی ها و بلندی های بسیاری را پشت سر گذاشته است و اکنون در زمان تصدی شما، که یک قرن از تاسیس آن در ایران می گذرد نیز روزگار متلاطمی را سپری می کند. ایامی که باید زمان پختگی، بلوغ و ثمره تربیت معلم برای نظام تعلیم و تربیت عمومی و عالی کشور باشد، متاسفانه با بی تدبیری های متعدد، به زمان آزمون و خطا بدل شده است.
به نحوی که شاهد هستیم، افراد متعددی هنوز ناشیانه طرح های کهنه و نویی را در این سیستم پیچیده می آزمایند، تا شاید بتوانند به اسم صرفه جویی هزینه و بودجه، جایگزینی برای معلم و نظام تربیت معلم بیابند.
جناب آقای روحانی ، بیش از 5 سال است، که به عنوان رییس هیئت امنای این دانشگاه، کسوت سیاست گذاری و هدایت فعالیت های تربیت معلم را برعهده دارید؛ اما براستی تاکنون پای در این دانشگاه گذاشته اید؟ در جلسات هیئت امنا که ریاست آن را بر عهده دارید، شرکت کرده اید؟ با دانشجویان این دانشگاه، سخن گفته اید؟ از همه بگذریم، نام این دانشگاه را بر زبان آورده اید؟
آقای رییس جمهور، فرزندان عزیز این میهن بادلی سرشار از عشق و ایمان به معلمیِ نسل آینده این مملکت، وارد مرکز ثقل نظام تعلیم و تربیت شده‌اند تا پس از تربیت نفسِ خود، به تربیت نسلِ آینده بپردازند. این جوانان می دانند حیات و ممات کشور و جامعه، در گروی تربیت آیندگانی است که تربیتشان در گروی تربیت آنهاست، پس مجاهدانه و غیرت مندانه در راستای علم آموزی و تربیت نفس می کوشند و تلاش می کنند تا آینده ساز باشند و آینده سازانی تربیت کنند که روح امیدی را که شما فقط دم از آن زدید، پدر جامع بگسترانند.
آری این جوانان که حاصل تربیت معلمین غیوری هستند که بسیاریشان هادیان عرصه های خطیر انقلاب در چهار دهه گذشته بوده اند، همچون آنان قصد دارند در دهه های بعدی انقلاب اسلامی مان نیز راهبر ملت شریف باشند و در تنگنا های گوناگون و سهمگین پیش رو، بیش از پیشینیان، تلاش کرده و زمینه ساز رسیدن این انقلاب به دست صاحب برحقش، حضرت ولی عصر (عج) باشند.
آری دانشجومعلمان امروز این چنین می اندیشید و ناپدریِ پدری که اینچنین نمی اندیشد و دلش با فرزندش نیست، گله مندند. آری شمایی که هنوز نمی دانید، معلم کیست و مدرسه کجاست، شمایی که مخارج تحصیل و رشد یافتن فرزندانتان را هزینه های گزاف می دانید، به حق پدر شایسته ای برای این مجموعه نیستید.
معیار را اگر عمل بدانیم، بگذارید حرف هایتان درباره معلمین را باور نکنیم. ما که می دانیم شما برای جامعه فرهنگیان، ارزش و اولویتی قائل نیستنید، با ما صادق باشید.
هرچه نگاه می‌کنیم، در عملکرد شما و هیئت دولتتان؛ جز ضربات پی در پی به بدنه ضعیف و نوپای دانشگاه و نظام تعلیم و تربیت، چیزی نمی‌بینیم. سنگ هایی که در مسیر افزایش ظرفیت پذیرشِ دانشگاه انداخته شد، تلاش های پشت پرده برخی مشاورانتان برای منحل کردن دانشگاه، تلاش برای حذف احتساب سنوات تحصیلی در خدمت دانشجویان دانشگاه، عدم وجود هرگونه تمایل به حرکت در راستای توسعه‌ی فیزیکی و کیفی دانشگاه، خصوصی سازی بیش از پیش آموزش و پرورش، خرید خدمت آموزشی و صحبت های کنایه دار شما راجع به دانشگاه در مجلس و الی ماشاالله؛ تنها گوشه ای کوچک است.
دکتر روحانی! ما نگرانیم؛
نگران اینکه تا کی می‌خواهد آموزش و پرورش ما با تفکر لیبرالی و منش سیاسی‌کاری و گرایش سرمایه‌داری مدیریت شود؟
آری ما نگران انقلابی هستیم که معلمین و دانشجویان تربیت معلم هم در راهش خون های بسیاری داده اند و ما امروز به عنوان میراث داران آنها وظیفه داریم، با خون هایمان، با قلم هایمان و با تمام توانمان برای رساندن انقلاب آنها به دست ولی عصر مجاهدت و تلاش کنیم.
البته به امید خدا، چه شما بخواهید و چه نخواهید، چه یاریمان کنید و چه همچون گذشته سدِّ راهمان باشید، به آینده روشن انقلاب امیداوریم، البته دلمان روشن است که در این راه شما نیز مشاوران لیبرال خود را کنار گذاشته و همچون ایام آغازین انقلاب یاریمان خواهید کرد.
