به گزارش سرویس اساتید خبرگزاری بسیج، رییس سازمان بسیج اساتید کشور که باموضوع «چرا لیبرال‌ها، ناسیونالیست‌ها و تکنوکرات‌ها و روشنفکران ایرانی فاقد تاریخ فداکاری ملّی‌اند؟ بررسی جوهره فداکاری در نیروهای ایرانی تاریخ معاصر ایران» و در آئین نکوداشت هشتمین سالگرد شهادت استاد شهید دکتر شهریاری در جمع نخبگان و استادان دانشگاه‌های زنجان سخن می‌گفت، بیان داشت: از حیث ارزش‌شناختی، فداکاری در خلاء صورت نمیپذیرد و مبتنی‌بر منظومه‌ای از شناخت و معرفت معقول است؛ فداکاری چنانکه با ارکان هستی شناختی، معرفت شناختی، انسان شناسی، زیبایی شناسی و مبانی و مؤلفه‌های سیاست شناسی متعالیه پشتیبانی نشود قوام و استمرار پیدا نکرده و به عملیاتی کور، متهورانه، هرج و مرج طلبانه، متکبرانه، تمامیت خواهانه و مستبدانه تقلیل می یابد.
وی افزود: فداکاری اصیل و غایتمند، عملی زیبا، اخلاقی و اسلامی است که با مبادی معرفت شناختی سکولار و پوزیتیویستی حاکم بر نحله‌های لیبرال، ناسیونالسیم، سوسیالیسم، تکنوکراسی و جریان‌های رایج روشنفکری سنخیت منطقی و سازگاری اجتماعی ندارد؛ کما اینکه لیبرال دموکراسی مسلط کنونی موجد ایثار نیست و دوام ظاهری‌اش به مؤلفه‌های غیر فداکارانه‌ای مبتنی است.
دبیر انجمن اسلامی علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران در تبیین معرفت شناسانه نیروهای سیاسی تاریخ معاصر ایران و نسبتشان با عملیات‌های فداکارانه گفت: جریان روشنفکری شبه مدرن ایرانی به دلیل فقدان خلوص ایدئولوژیک و پذیرش ولایت عقل مدرن و ابزاری در طول تاریخ جدید ایران هیچگاه حامل عملیات فداکارانه‌ای به سود ایرانیان نبوده است؛ بلکه همواره برآن بود تا با قربانی کردن سنت‌ها و میراث‌های کهن و معنوی به عملیات‌های معرفتی ـ انتحاری شرق شناسانه به سود مدرنیته و الگوهای مدرنیزاسیون دست زند. این جریان هیچگاه به نفع ایرانیان اقدام نکرد و خسارتی را متحمل نشد بلکه علیه الفبا، خط الرسم ایرانی ـ اسلامی و شریعت محمدی (ص) اقدام کرد و گفت؛ مسجد همان کلیساست و آخوند همان کشیش و باید اسلام را به سبک الهیات مسیحی اصلاح کرد.
وی در تبیین نسبت جریان ناسیونالیسم و فداکاری افزود: جریان ناسیونالیسم ایرانی از ایران گرایی پهلویستی تا نظریه پردازان سلطنت ایرانشهری از گذشته تاکنون هم هیچ وقت در تاریخ ایران برای ایرانیان کارسازی فداکارانه نداشته است؛ جابجایی آمرانۀ دالّ مرکزی قوام هویت ملّی از اسلام به عنصر خاک و نژاد و اصرار بر نظریۀ ایرانشهری به جای دین و شریعت حکیمانۀ اسلامی، فاقد توانمندی برای حفظ کرامت ایرانی و محافظت از جغرافیای ایران شد؛ اشغال حقارت بار ایران از سوی قوای روس و انگلیس و آمریکا، ناتوانی، ضعف نفس و تبختر در نگهداری دولت ملّی گرای مصدق، پذیرش ننگ قانون کاپیتولاسیون و تحقیر ایرانیان مقابل متجاوزان و مستشاران آمریکایی و ناتوانی روش شناسی مدیریت ادعایی لیبرال ـ اشکانی بنی صدر در حفظ آب و خاک کشور و تا تولید نظریۀ جعلی زوال اندیشۀ سیاسی در ایران در این زمره اند؛ تسلیم، اسارت و پذیرش ذلت و فرار از مقابل متفقین، کودتاچیان آمریکایی، حزب بعث و... به جای مقاومت، مبارزه و محافظت از ایران از صحنه های تراژیک تاریخ معاصر ایران است.
دکتر زارعی در نسبت دیوانسالاران، تکنوکرات‌ها و فداکاری افزود: دیوان سالاران و تکنوکرات‌های حامل اندیشه موسوم به اصلاح دموکراتیک هم به دلیل التقاط فکری فاقد روحیۀ سلحشورانه، جهادی و تلاش شبانه روزی برای رشد و توسعه ایران بودند، ننگ معاهدات ملّی و فراملّی در واگذاری امکان ها و ظرفیت های جغرافیای ایران عصر قاجار و پهلوی در این زمره‌اند؛ امّا این وضعیت گفته شده در بروکرات‌های دوران پسا انقلاب دگرگون شد؛ این دوره ها که دولت های مرحوم رفسنجانی تا خاتمی را شامل می شود هم غالباً عملیات های التقاطی به سود سیاست های مسلط جهانی در ادارۀ تودۀ مستضعف و شکل دهی شبکه ها و جامعه مدنی ناهمسو با سرشت هویت ملّی ایرانیان را رقم زدند؛ دولت سالاری به جای مردم سالاری، تبارگرایی به جای شایسته سالاری و قبض مشارکت توده و بسط ید خواص پرخرج و کم فایده و بی توجهی به برنامه ریزی برای گذار از نفت پایگی اقتصاد ایران در کنار بی اعتنایی به ظرفیت های گسترده جغرافیایی، دینی، فرهنگی و ... از پیامدهای این جریان فاقد احساسات فداکارانه بوده است.
چنانکه ملاحظه می شود روشنفکران، ناسیونالیست‌ها و تکنوکرات‌ها نیروهایی در تاریخ معاصر ایران هستند که به دلیل نوع نگاه هستی شناختی، انسان شناختی و ارزش شناسی، هرگز با گوهر وجودی فداکاری به سود ایران اسلامی میانه‌ای نداشته‌اند.
دکتر زارعی درباره ظهور ظهور و بروز نیروی انقلابی و ملّی بسیج مستضعفین در تاریخ معاصر ایران و نسبت آن با مؤلفه های فداکارانه افزود: این نیروی نوین بر پدیده های ایران، منطقه و جهان تأثیر گذاشت و منجر به تولید رابطه های جدیدی در قدرت سیاسی - اجتماعی ایران شد زیرا با نگاهی دقیق به این روابط نوظهور می توان گفت که نیروی مقاومت ملّی بسیج، تأخیرات تاریخی در قطعه‌های مختلف و کاستی‌های نیروها و جریانات گوناگون را جبران کرد.
استاد دانشگاه تربیت مدرس در تشریح مبانی و‌مؤلفه‌های فداکارانه این نیروی ایرانی اسلامی گفت: دلیل ظهور و بروز این نیروی ملّی- انقلابی در وهلة اول همانا خودبسندگی معرفتی و ایدئولوژیک بود یعنی دلبستگی به اسلام به عنوان مبنای عمل.
وی افزود: با نگاهی به مهم‌ترین آوردگاه تاریخی مواجهه نیروی ملّی بسیج یعنی جنگ تحمیلی حزب بعث و غرب سیاسی و شرق سیاسی معلوم می شود که کنشگری این نیروی لایزال الهی و برآمده از جریان عمومی ملّت در سال های نخستین پس از انقلاب اسلامی و تاکنون، حاوی عملیات های فداکارانه به سود هویت دینی- ملّی، جغرافیا و حفاظت از طهارت نژادی ایرانیان بوده است.
رییس سازمان بسیج اساتید کشور گفت: جابجایی مدیریت انقلابی به جای مدیریت لیبرالی جنگ در سال های نخست دفاع مقدس مقابل دشمنان، بومی سازی روش شناسی دفاع مقابل دشمن، دور زدن سازمان های اداری کرخت و شبه مدرن مسلط کنونی برای اداره امور مردم و ورود به صحنه های جدید خودکفایی ذیل صنایع دفاعی از جمله اقدامات این نیروی ملّی و درون زا بوده است.
دکتر زارعی در تشریح روش شناسی حلّ المسائلی بسیج مستضعفین به خصوص بسیج استادان و نخبگان گفت: نیروی ملی، راهبردی و انقلابی بسیج، به خصوص بسیج نخبگان و استادان با روش شناسی جدید بر آن است که باید پس از این نیروهای سیاسی و اجتماعی ایران را در نسبت با قوه و فعل هویت ملی-اسلامی ایران دید.
حامیان این روش شناسی «رجال صدقوا» هستند؛ که حاضرند در راه علم، فن آوری و پیشرفت ایران جان خود را برای رشد ملی اعطا کنند؛ شهدای علمی یعنی همین شهید شهریاری ها، چمران ها، کاظمی آشتیانی ها، تهرانی مقدم ها، روشن ها، علی محمدی ها و ... در این زمره اند.
وی افزود: استادان بسیجی برای نیل به دانشگاه اجتماعی و مسئله محور و اتخاذ رویکرد حلّ المسایلی تا سرحد جان پای کارند، همان طور که شهدای حرم در حلّ مسئله امنیت ملی ایران درخشیدند و درگیری ها را از جداره این مرز و بوم دور کردند.
با این روش شناسی می شود همه امکانها و ظرفیت ها را برای سازندگی بسیج کرد.
وی درباره موانع تحقق این روش شناسی گفت: الان بزرگترین مانع بسیج سازندگی چیست؟ بزرگترین مانع بسیج علمی چیست؟ به نظر استادان بسیجی عدم همراهی جریان بروکراسی و مدیران تکنوکرات، بزرگترین مانع برای نیل به تبدیل ایران به کارگاه بزرگ سازمدگی و رسیدن به دانشگاه اجتماعی و مسأله یاب و ارائه کننده راه حلها، ساختارهای بروکراتیک و رسمی دیوانسالاری و علم هستند.
رییس بسیج اساتید کشور در راستای عبور از وضعیت گفته شده خطاب به دولت و رییس جمهور گفت: برای تبدیل ایران به قدرت برتر منطقه ای و جهانی پیشنهاد می کنیم رییس جمهور با نسبت به راه اندازی شورای عالی فرهنگ کار و تولید با مسئولیت مستقیم خود اقدامات عاجلی را طراحی نماید زیرا اکنون کشور به کار و تلاش نیاز دارد اما کار و فرهنگ کسب و کار و تولید در وضعیت فعلی جزو متن حکمرانی ها و سیاستگذاری ها نیست؛ در حالی که انبیای الهی و سلسله حاملین نبوت و امامت قبل از رسالت و هدایت، خود کارگر بودند. پس زمان آن است که از تعریف صرفاً حقوقی کارگر عبور کنیم و تعریف تکوینی کار و کارگری را هم به ادبیات اداره کشور و سازمان دولت اضافه نماییم؛ زیرا کار مخصوص کارگران متعارف و زحمتکش نیست؛ بلکه دولت خود باید کارگر شود و اکنون وقت تحول در سازمان اداری دولت ایرانی فرا رسیده است؛ یعنی همانطور که اسلام و نیروهای انقلابی، سازمان و سرشت هویت ملّی را ارتقاء بخشیده و متناسب با شأن ایرانیان رشد دادند.
دولت هم باید از دولت داری، بنگاه داری، دانشگاه داری و پارلمان داری عبور کند و از موضع ظرفیت سازی و ظرفیت گرایی به منابع مادی و معنوی کشور تغییر جهت دهد.
