به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، سلام ارباب، امروز چهلمین روز پرکشیدن شماست به نزد پروردگار، اربعین حسینی که سال‌هاست عاشقان برای فرا رسیدنش لحظه‌شماری می‌کنند تا به یاری حسین(ع) لبیک گویند.
عاشقانی که به عشق وصال، گام‌های پیاده خود را بر خاک عشق می‌گذارند و العفو گویان راهی کربلایتان می‌شوند.
اهل دلی که هر سال به امید اربعین‌تان کوله سفر مهیا می‌کنند و یک‌سال تمام به بهانه کربلا قسمت‌شدن‌شان، نظاره‌گر اعمال خود هستند تا خطا نروند.
آقا جان! منزلَت‌تان آنقدر بزرگ و آسمانی است که کلام حقیر هیچ کلمه و جمله‌ای را در وصف شما نمی‌تواند بیابد، هیچ صفتی از خودگذشتگی شما را نمی‌تواند معنا کند و هیچ قابی تاب ندارد تا بزرگیتان را به تصویر کشد.
می‌دانیم که شهادت‌تان تنها به بهای نفس‌کشیدن عدالت در زمین بوده است و قیام عاشورا بود که پس از صدها سال همچنان اسلام ناب محمدی را زنده نگاه داشته‌است.
سرور و سالار شهیدان! امروز سیل عظیمی از لبیک‌گویان‌تان راهی بین‌الحرمین شده‌اند تا سربند عاشقی را بر پیشانی‌شان مُهر کنند، روزی که افراد مختلف با عقایدی متفاوت، سپاه حسینی به راه می‌اندازند و با وجود تمام سنگ‌اندازی‌های دشمن خود را به حرم‌تان می‌رسانند تا بیعت‌کنان راه‌تان باشند.
امروز بیرق‌های سرخ در دستان مردان و زنان در میان خیل عظیم جمعیت به حرکت در می‌آید و تنها نام حسین(ع) است که بر فراز آسمان خودنمایی می‌کند، واژه یا اباعبدالله(ع) که لرزه بر اندام شیطان‌صفتان می‌اندازد.
بی‌شک فرشتگان آسمان نیز در میان جمعیت، سپاهی دیگر به راه انداخته‌اند تا در میان عاشقان حسینی، عطر خوش عشق به ارباب را استشمام کنند.
امروز همان روزی است که کربلا بار دیگر غوغاست، گویا بار دیگر عاشورا تکرار شده است، با یاران حسینی که دیگر تنها همان 72 تن یار آسمانی نیستند بلکه میلیون‌ها زائر برای رسیدن به کاروان حسین(ع) راهی نینوا شده‌اند و در کنار کاروان ارباب، حضور دارند.
نوای لبیک یاحسین(ع) تمام جهان را فرا گرفته است و اشکِ دلتنگی جاماندگان، دل زمین را به درد می‌آورد.
ارباب! امروز به بهانه اربعین، نگاه‌تان را بر وجودمان گره بزنید و قلب تیره‌مان را با عشق خودتان نوری تازه ببخشید.
آقا جان! شما حُر نوازید، با نسیم حیات‌بخش، روح‌مان را نوازش کنید که گاه راه و رسم عاشقی شما را در میان هیاهوی زندگانی از یاد می‌بریم.
گاه هدف‌تان که همان زنده نگاه‌داشتن اسلام ناب حسینی است را فراموش می‌کنیم و سرگرم بازی‌های تکراری دنیا می‌شویم.
یا سفینه‌النجات! ناجی رهایی از بند اسارت نفسانی‌مان شوید و نفس‌کشیدن در هوای بین‌الحرمین‌تان را قسمت این دل‌های شکسته کنید که بی‌نگاه ارباب، سرگردانان این عالمیم.
