این هنرمند دیار گروس به دلیل دیدن ناملایمت‌های روزگار و وعده‌های پوچ مسئولین از دفتر امام جمعه، فرماندار و نماینده گرفته تا شهردار و مسئولین استانی و شهرستانی حاضر به مصاحبه نبود و تمام حرفش این بود از صفحات قرآن عکس بگیرید خودش گویا همه چیز است.
به گزارش خبرگزاری بسیج از کردستان، بعضی‌ها مثل صندوقچه‌ای پر از گنج هستند؛ بعضی در دست هایشان پر از گنج؛ بعضی گنجشان در قلب شان است!
هیچ وقت شده از خودمان بپرسیم ما چه گنجی داریم؟ گنجمان را کجا‌ها می‌گذاریم و چه قدر مراقب گنجمان هستیم؟ چه قدر از گنجی که به دست آورده ایم، راضی هستیم؟ به چه مناسبتی سراغ گنجمان می‌رویم؟. گنجی که داریم چگونه گنجی است؟
هیچ وقت آدم‌هایی را دیده اید که گنجی نداشته اندو همیشه در حسرت این گنج به هر سویی حیران شده اند؟!. کاش آنانی نباشیم که نه در دست و نه در چشم و نه در قلبشان هیچ گنجی ندارند.
کاش آنانی نباشیم که صندوقچه شان خالی از هر گنجی است!
بعضی‌ها با فعل خیری که می‌کنند، با سخن نیکویی که می‌گویند، با نشانه‌هایی که سر راه می‌گذارند، با هنری که دارند با علمی که به آن آگاهند، با قلمی که در دست می‌چرخانند و بعضی‌ها به راستی فرستادگانی هستند برای این که باور کنیم خبری در راه است، این‌ها را باید به حقیقت خودشان فهمید، این‌ها نه فرشته اند ونه بیشتر از آن چه وجود دارند؛ این‌ها فقط کسانی هستند در همسایگی خدا ...
قرآن کتابى است که ناخودآگاه تعلق خاطر ایجاد مى کند. همه اجزاى این کتاب آسمانى همین گونه است. عشق از اعتقاد سرچشمه می‌گیرد، وقتی استعداد با عشق عجین شد، هنر به وجود می‌آید و هنر، وقف اعتقاد می‌شود. در هر مسلک و آیینی، هنر، تجلی خاصی دارد. هنر، بدون اعتقاد راه به جایی ندارد.
صدای کشیده شدن قلم روی کاغذ سکوت خانه را می‌شکند. سال‌هاست دستان هنرمند استاد روی کاغذ می‌لغزد و شاهکار خوشنویسی خلق می‌شود. بوی گلاب دوات و گردش زیبای قلم زیباترین لحظه‌ها را در زندگی‌اش رقم زده است.
از سال ۷۲ هنر خوشنویسی را بدون تلمذ از محضر هیچ استادی آغاز کرده است، افتخارش کتابت دو قرآن کریم است.
بزرگترین قرآن استان کردستان توسط این هنرمند بیجاری کتابت شده است که در اوج مظلومیت در گوشه خانه اش خاک میخورد.
این هنرمند دیار گروس به دلیل دیدن ناملایمت‌های روزگار و وعده‌های پوچ مسئولین از دفتر امام جمعه، فرماندار و نماینده گرفته تا شهردار و مسئولین استانی و شهرستانی حاضر به مصاحبه نبود و تمام حرفش این بود از صفحات قرآن عکس بگیرید خودش گویا همه چیز است.
ناصر صانعی متولد سال ۱۳۵۰ در شهر بیجار دارای ۲ فرزند و در حال حاضر در شهرداری مشغول به کار است، وی در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار کرد: بدون اینکه از محضر هیچ استادی تلمذ کرده باشم از سال ۷۲ شروع به کتابت قرآن نمودم که تعداد صفحات اولین قرآن نگارش شده ام ۱۲۹۹ صفحه در ابعاد ۲۰ در ۳۰ در کاغذ A۴ و این کتابت تا سال ۷۵ به طول انجامید، در سال ۷۷ طی دیداری با رهبر معظم انقلاب این قرآن به ایشان تقدیم شد و در حال حاضر در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.
وی با بیان اینکه سال ۸۸ تصمیم گرفتم دومین نسخه قرآن را کتابت کنم، اظهار داشت: دومین قرآن در یک هزار و ۵۶۴ صفحه در ابعاد ۹۰ در ۶۰ سانت در کاغذ گلاسه نگارش شد.
هنرمند دیار گروس با تاکید بر اینکه برای نوشتن دومین قرآن سختی‌های زیادی تحمل کردم و روز بود ۱۷ الی ۱۸ ساعت کار میکردم، گفت: الان که میبینم قرآن نگارش شده در اوج مظلومیت در گوشه خانه خاک میخورد از کار خودم پشیمان هستم.
صانعی تصریح کرد: در هر صفحه ۶ سطر با خط (ریحان_محقق) به رشته تحریر در آمده است و تمامی سرسوره‌ها با قلم درشت نوشته شده است.
وی خاطر نشان کرد: صحافی این قرآن توسط انتشاراتی امجد که صاحب آن یک نفر لبنانی بود انجام شده است و هزینه آن که ۴ میلیون تومان بود که به دلیل نداشتن بضاعت مالی توسط دو نفر از خیرین بیجاری پرداخت شد.
این را بگوئیم و خودتان بخوانید حدیث مفصل از این مجمل، حمایت مسئولان فقط در حد نگاه کردن و دادن وعده‌های پوچ بوده است.
این هنرمند دیار گروس با اظهار گلایه و نگرانی از وضع موجود خطاب به مسئولان اظهار داشت: واقعا سزاوار است این قرآن در اوج مظلومیت در گوشه خانه خاک بخورد و شما بی تفاوت باشید پس وظیفه دفتر امام جمعه، اداره اوقاف، سازمان تبلیغات و ده‌ها ادارات دولتی ذی ربط چیست؟ چه کسی و چگونه می‌خواهید از هنرمندان شهرمان حمایت کنید؟
وی بیان داشت: به علت اینکه مستاجر هستم دیگر قادر به نگهداری این قرآن نیستم و از مسئولان می‌خواهم هر چه سریعتر مکانی برای آن در نظر بگیرند.
همسر این هنرمند بیجاری هم در گفتگو با خبرنگار ما گفت: شوهر ۴ سال تمام بعلت علاقه به کتابت تمام کار و زندگی خود را رها کرد و این قرآن را کتابت کرد، اما متاسفانه الان در مهجوریت و مظلومیت ۶ سال است که گوشه خانه مانده است.
وی بیان داشت: خودم به علت حرمت قرآنی که در گوشه خانه است همه چیز را رعایت میکنم، اما مهمانی از در خانه وارد شد و نداند این قرآن در گوشه منزل است و حرکتی از او سر زد که موجب شکستن قداست و حرمت قرآن شد مقصر کیست؟
خسته شده ام از وعده‌های پوچ، بعد از رفتن شما برای حفاظت قرآن از سرما و گرما آن را در لای پتو میپیچم و به طبقه فوقانی منزل انتقالش می‌دهم و دیگر انتظاری از کسی ندارم.
انتهای پیام/۷۷۲۷
هیچ وقت شده از خودمان بپرسیم ما چه گنجی داریم؟ گنجمان را کجا‌ها می‌گذاریم و چه قدر مراقب گنجمان هستیم؟ چه قدر از گنجی که به دست آورده ایم، راضی هستیم؟ به چه مناسبتی سراغ گنجمان می‌رویم؟. گنجی که داریم چگونه گنجی است؟
هیچ وقت آدم‌هایی را دیده اید که گنجی نداشته اندو همیشه در حسرت این گنج به هر سویی حیران شده اند؟!. کاش آنانی نباشیم که نه در دست و نه در چشم و نه در قلبشان هیچ گنجی ندارند.
کاش آنانی نباشیم که صندوقچه شان خالی از هر گنجی است!
بعضی‌ها با فعل خیری که می‌کنند، با سخن نیکویی که می‌گویند، با نشانه‌هایی که سر راه می‌گذارند، با هنری که دارند با علمی که به آن آگاهند، با قلمی که در دست می‌چرخانند و بعضی‌ها به راستی فرستادگانی هستند برای این که باور کنیم خبری در راه است، این‌ها را باید به حقیقت خودشان فهمید، این‌ها نه فرشته اند ونه بیشتر از آن چه وجود دارند؛ این‌ها فقط کسانی هستند در همسایگی خدا ...
قرآن کتابى است که ناخودآگاه تعلق خاطر ایجاد مى کند. همه اجزاى این کتاب آسمانى همین گونه است. عشق از اعتقاد سرچشمه می‌گیرد، وقتی استعداد با عشق عجین شد، هنر به وجود می‌آید و هنر، وقف اعتقاد می‌شود. در هر مسلک و آیینی، هنر، تجلی خاصی دارد. هنر، بدون اعتقاد راه به جایی ندارد.
صدای کشیده شدن قلم روی کاغذ سکوت خانه را می‌شکند. سال‌هاست دستان هنرمند استاد روی کاغذ می‌لغزد و شاهکار خوشنویسی خلق می‌شود. بوی گلاب دوات و گردش زیبای قلم زیباترین لحظه‌ها را در زندگی‌اش رقم زده است.
از سال ۷۲ هنر خوشنویسی را بدون تلمذ از محضر هیچ استادی آغاز کرده است، افتخارش کتابت دو قرآن کریم است.
بزرگترین قرآن استان کردستان توسط این هنرمند بیجاری کتابت شده است که در اوج مظلومیت در گوشه خانه اش خاک میخورد.
این هنرمند دیار گروس به دلیل دیدن ناملایمت‌های روزگار و وعده‌های پوچ مسئولین از دفتر امام جمعه، فرماندار و نماینده گرفته تا شهردار و مسئولین استانی و شهرستانی حاضر به مصاحبه نبود و تمام حرفش این بود از صفحات قرآن عکس بگیرید خودش گویا همه چیز است.
ناصر صانعی متولد سال ۱۳۵۰ در شهر بیجار دارای ۲ فرزند و در حال حاضر در شهرداری مشغول به کار است، وی در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار کرد: بدون اینکه از محضر هیچ استادی تلمذ کرده باشم از سال ۷۲ شروع به کتابت قرآن نمودم که تعداد صفحات اولین قرآن نگارش شده ام ۱۲۹۹ صفحه در ابعاد ۲۰ در ۳۰ در کاغذ A۴ و این کتابت تا سال ۷۵ به طول انجامید، در سال ۷۷ طی دیداری با رهبر معظم انقلاب این قرآن به ایشان تقدیم شد و در حال حاضر در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.
وی با بیان اینکه سال ۸۸ تصمیم گرفتم دومین نسخه قرآن را کتابت کنم، اظهار داشت: دومین قرآن در یک هزار و ۵۶۴ صفحه در ابعاد ۹۰ در ۶۰ سانت در کاغذ گلاسه نگارش شد.
هنرمند دیار گروس با تاکید بر اینکه برای نوشتن دومین قرآن سختی‌های زیادی تحمل کردم و روز بود ۱۷ الی ۱۸ ساعت کار میکردم، گفت: الان که میبینم قرآن نگارش شده در اوج مظلومیت در گوشه خانه خاک میخورد از کار خودم پشیمان هستم.
صانعی تصریح کرد: در هر صفحه ۶ سطر با خط (ریحان_محقق) به رشته تحریر در آمده است و تمامی سرسوره‌ها با قلم درشت نوشته شده است.
وی خاطر نشان کرد: صحافی این قرآن توسط انتشاراتی امجد که صاحب آن یک نفر لبنانی بود انجام شده است و هزینه آن که ۴ میلیون تومان بود که به دلیل نداشتن بضاعت مالی توسط دو نفر از خیرین بیجاری پرداخت شد.
این را بگوئیم و خودتان بخوانید حدیث مفصل از این مجمل، حمایت مسئولان فقط در حد نگاه کردن و دادن وعده‌های پوچ بوده است.
این هنرمند دیار گروس با اظهار گلایه و نگرانی از وضع موجود خطاب به مسئولان اظهار داشت: واقعا سزاوار است این قرآن در اوج مظلومیت در گوشه خانه خاک بخورد و شما بی تفاوت باشید پس وظیفه دفتر امام جمعه، اداره اوقاف، سازمان تبلیغات و ده‌ها ادارات دولتی ذی ربط چیست؟ چه کسی و چگونه می‌خواهید از هنرمندان شهرمان حمایت کنید؟
وی بیان داشت: به علت اینکه مستاجر هستم دیگر قادر به نگهداری این قرآن نیستم و از مسئولان می‌خواهم هر چه سریعتر مکانی برای آن در نظر بگیرند.
همسر این هنرمند بیجاری هم در گفتگو با خبرنگار ما گفت: شوهر ۴ سال تمام بعلت علاقه به کتابت تمام کار و زندگی خود را رها کرد و این قرآن را کتابت کرد، اما متاسفانه الان در مهجوریت و مظلومیت ۶ سال است که گوشه خانه مانده است.
وی بیان داشت: خودم به علت حرمت قرآنی که در گوشه خانه است همه چیز را رعایت میکنم، اما مهمانی از در خانه وارد شد و نداند این قرآن در گوشه منزل است و حرکتی از او سر زد که موجب شکستن قداست و حرمت قرآن شد مقصر کیست؟
خسته شده ام از وعده‌های پوچ، بعد از رفتن شما برای حفاظت قرآن از سرما و گرما آن را در لای پتو میپیچم و به طبقه فوقانی منزل انتقالش می‌دهم و دیگر انتظاری از کسی ندارم.
انتهای پیام/۷۷۲۷
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
