به گزارش خبرگزاری بسیج از نهاوند، استفاده بی مورد و عدم کارشناسانه از آب و همچنین حضور کشاورزان غیربومی در شهرستان نهاوند مضراتی زیان بار در پی خواهد داشت.
غیر بومی‌هایی که در شهرستان نهاوند مشغول کشت و کار محصولات کشاورزی مثل گوجه، خیار، پیاز و سیب زمینی هستند، آیا نگرانی نسبت به منابع آب زیرزمینی دشت نهاوند دارند؟ آیا احساس مسئولیتی می‌کنند؟ آیا اهمیت می‌دهند و یا برایشان مهم است؟ یا اینکه این غیر بومی‌ها سرنوشت دشت نهاوند را تنها برای سود خود می‌خواهند؟!
دشتی که سفره‌های آب زیرزمینی آن کشیده شود، منبع حیات آن گرفته و نه تنها چشمه‌های آن خشک می‌شوند بلکه سراب‌های پر از آب آن رو به افول خواهند گذاشت همانگونه که اکنون مواردی در این مورد را نظاره‌گر هستیم .
غیر بومی‌هایی که شهرهای خود را از نظر منابع آب زیرزمینی خالی و خشک کرده‌اند، حال به مکان‌های دیگری از جمله نهاوند روی آورده‌اند.
خوب است از مسئولین سئوال شود که این غیر بومی‌ها در دشت نهاوند چه کار می‌کنند؟ چراکه این حضور و کشت وکار محصولات پر آب هشداری جدی بر آب نهاوند است که هر چه زودتر باید به این موضوع رسیدگی شود .
همچنان که در بعضی از شهرها و استان‌های کشور این ممنوعیت در جهت حفظ سفره‌های آب زیرزمینی آن منطقه اعمال می‌شود، چه خوب است مسئولان جهاد کشاورزی و اداره آب شهرستان در شورای حفاظت آب استان قانونی را تصویب کنند که غیر بومی‌ها اجازه کشت و کار در دشت‌های نهاوند را از نظر منابع آبی نداشته باشند.
باید روش کار کشاورزی متناسب با شرایط اقلیمی مناطق باشد. چه معنی دارد، در دشت‌هایی از نهاوند که به‌خاطر بی آبی عدم کشت در آنها را مشاهده کرده‌ایم حال در عرض چند سال به یکباره در زیر کشت وکارهای پر آب قرار گیرند؛ در این مورد چه کسانی مقصر هستند؟ اینگونه از دست رفتن منابع آب دشت‌ها ستم به آینده فرزندان این خطه می‌شود.
باید بدانیم که توسعه پایدار در بخش کشاورزی با حفاظت زمین، آب و ذخائر ژنتیکی گیاهی و جانوری همراه است و به هیچ وجه تخریب زیست محیطی به همراه ندارد، از فناوری مناسب استفاده می‌کند، از نظر اقتصادی بالنده و پایدار و از نظر اجتماعی مورد قبول است.
انتهای پیام/
