پارک هنرمندان نیز یکی از آن پارک‌هایی است که کیسه غرفه‌داری به تنش سابیده شده است و این روزها، در میان دو سازه فرهنگی آن، صدای هیاهوی موسیقی و بوی کباب و فلافل امان هنرمندان را بریده است. صدای موسیقی مثلاً فولکوریک این سازه بی‌دروپیکر، سالن‌های ایرانشهر و خانه هنرمندان را دچار دردسر کرده است. کارگردانان نمایش از وضعیت پیش آمده شاکی هستند و مخاطبان به جای تمرکز روی اثر هنری، مجبور به تحمل صدای نابهنجار بیرون و استشمام بوی کباب هستند.
این وضعیت تا جایی پیش رفته است که محمد رحمانیان، کارگردان نمایش «لیلا و چند مسافر دیگر» از وضعیت به تنگ آمده و نسبت به وضعیت پیش آمده اعتراض کرده است. اگرچه اعتراض او راه به جایی نبرده است و کماکان غرفه‌ها مشغول به کار هستند و وضعیت پارک هنرمندان در یک بلبشو به سر می‌برد. این در حالی است که شهرداری شرایط تبلیغات شهری برای گروه‌های تئاتری را سخت‌تر کرده است. گروه‌های تئاتری در شرایط کنونی وضعیت اقتصادی خوبی را تجربه نمی‌کنند و کمک‌هزینه‌های مرسوم نیز در ایام اخیر قطع شده‌اند.
وضعیت زمانی بغرنج‌تر می‌شود که غرفه‌داران از خروجی سالن سمندریان در ضلع غربی تماشاخانه ایرانشهر به عنوان انبار استفاده می‌کنند و این در حالی است که این در طول اجرا به عنوان خروجی مخاطبان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در تماس با روابط عمومی مجموعه خانه هنرمندان، اعلام شد خانه هنرمندان با برپایی غرفه‌ها در فضای میان ایرانشهر و خانه هنرمندان مخالف بوده است و برخلاف میل این نهاد پارک و شهرداری اقدام به برپایی غرفه‌ها کرده است. همچنین اعلام شده است که مجموعه بارها درباره وضعیت هیاهو و صداها تذکر داده است. اسناد این اعتراض به زودی منتشر خواهد شد.
اوضاع اجاره دادن فضاهای حایل مکان‌های فرهنگی توسط شهرداری امر تازه‌ای نیست. با عبور از چهارراه ولیعصر و گردشی حول تئاتر شهر می‌توان دریافت که وضعیت به چه میزان بغرنج است. تئاتر شهر در محاصره دستفروشانی است که شائبه شبکه‌ای بودن آنان نیز به گوش می‌رسد. در زمان پیمان شریعتی در سمت مدیریت تئاتر شهر بارها نسبت به وضعیت محوطه اعتراض کرده بود.
