به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج ، زوار حرم رضوی پس از گذراندن یک روز دشوار اما شیرین و پر خاطره، شب گذشته را در حسینیه امام حسن مجتبی (ع) گذراندند و صبح امروز این مکان را با پای پیاده به مقصد مجتمع فرهنگی میقات الرضا (ع) ترک کردند.
از آن جایی که عاشقی امام رضا (ع) سن و سال نمی شناسد، تمام گروه های سنی از کودک یک ساله تا پیرزن 70 ساله در میان این عاشقان به چشم می خورند.
مادری که کودک خردسالش را با چادر به کمر بسته و با قدی خمیده به راهش ادامه می دهد، خستگی در چهره اش نمایان است اما با عشق و ارادت به ضامن آهو به این مسیر گرم و دشوار ادامه می دهد.
جانبازی که عصایش یاری گر قدم های استوارش است، به همراه خانواده مهربانش به سوی وعده گاه معشوق گام بر می دارد.
علیرضا کودکی که با لب های خشکیده خود را به ایستگاه های صلواتی بین راه رسانده، با نوشیدن چند لیوان شربت خنک گلویی تازه می کند و با بیان جمله سلام بر حسین خستگی را از تن آب رسان ها خارج می کند.
موکبی در نیمه های راه جهت استراحت زائران امام رضا (ع) برپاست که در این محل خادمین عزیز آن حضرت، با ماساژ دادن زائرین همراه با عشق، کوفتگی را از بدن دلدادگان امام رئوف خارج می کنند.
راننده دلسوزی که خستگی در صورتش موج می زند، عرق ریزان و با چهره ای آفتاب سوخته، جاماندگان را با مینی بوس به ابتدای کاروان می رساند.
مسئول اجرائیات این کاروان پس از طی کردن مداوم طول مسیر جهت هدایت بیش از یک هزار نفر از عشاق ضامن آهو، گذرش به امدادگران می افتد اما با وجود این کسالت، هنوز هم به عشق امام رضا (ع) دست از خدمت نمی کشد.
به تصویر کشیدن تلخی ها و شیرینی های این مسیر برای جا ماندگان کاروان عشق امری بس دشوار است زیرا این عزم راسخ همراه با عشق و ارادت در قاب تصویر نمی گنجد.
تماشای گلدسته های رفیع و گنبد طلایی درخشان، پرواز زیبای کبوتران بر این آستان مبارک و شنیدن نوای دلنواز نقاره خانه و پس از آن نوشیدن یک جرئه آب از سقاخانه زمزمه هایی هستند که در بین راه شنیده می شوند.
بالا رفتن آستانه صبر و تحمل پیاده روندگان در مسیر سوزان همراه با عطش، جز با تفکر و تصور زیبایی های مذکور میسر نیست.
زیارت با معرفت نصیب تمام عاشقان
جای دوستان خالی
خبرنگاران اعزامی: صدیقه صباغیان و مینا صدیقیان
