«بسم الله الرحمن الرحیم
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلى تِجارَة تُنْجِیکُمْ مِنْ عَذاب أَلِیم تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (سوره صف آیات ۱۰-۱۱)
سلام و درود بر پیامبر گرامی حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله) و ادامه دهندگان رسالتش دوازده امام ما و رهبر عظیم‌الشان انقلاب اسلامی ایران.
من با آگاهی بر اینکه در این شرایط حساس تاریخی که ملت ایران می‌خواهد به تمام جهانیان ثابت کند که تنها اسلام است که می‌تواند تمام مستضعفین را در جهت بسط عدل و داد یاری دهد، برای یاری اسلام و کسب سعادت اخروی به فرمان امام خمینی که فرمان خدا و رسول خداست به جبهه می‌روم.
اگر ملت ایران بخواهد که انقلاب اسلامی دچار انحراف نشود و تکامل خود را در خط مستقیم اسلام طی کند باید فداکاری کند و شهید بدهد و رنج تحمل کند. ملتی که اراده کرده است تا مستقل باشد و به دور از هر قدرت غیرخدایی به حیات خود ادامه دهد باید با پرچم لااله الاالله به پیش برود و لحظه‌ای از توطئه قدرت‌های شیطانی غافل نباشد.
اگر امت پیرو خط امام ایران به ذلت انحراف و میل به یکی از قدرت‌های شیطانی این زمان تن در می‌داد بلاشک این همه رنج‌ها را تحمل نمی‌کرد، نه کودتا‌های نافرجام را می‌دید و نه جنگ صدام را و نه توطئه گروهک‌های دست‌پرورده اجانب در داخل کشور.
اما به مصداق "عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد" از آنجایی که امت اسلامی ایران می‌خواهد امت وسط و جامعه نمونه به جهان انسانیت ارائه دهد این آزمایش‌ها، آن‌ها را آبدیده‌تر می‌کند.
وصیتم به نیروهای خط امام این است که آمریکا از جنگ مستقیم و رویای مستقیم از طریق توطئه در نقاط مختلف کشور، مبارزه مسلحانه گروهک‌های کافر و منافق و جنگ صدام، نتیجه‌ای نگرفت. واضح است که دیگر راهی جز تخریب از درون ندارد یعنی با نفوذ دادن عناصر فرصت طلب که سعی دارند با ترتیب دادن ظاهری اسلامی و انقلابی خود را دلسوزان ملت و خط امام جلوه دهند و انقلاب اسلامی را خدای ناکرده از درون بپاشند.
اما حاشا و کلا، انقلاب و ملتی که سه سال بعد از پیروزی انقلاب، توطئه‌های بزرگترین قدرت‌های باطل جهان را تحمل نموده است و از همه آزمایش‌ها، پیروز و سربلند بیرون آمده است برایش شکست متصور نیست.
اما به آنان که هنوز در رهبری امام شک دارند بار دیگر موضع گیری‌های امام را از سالها قبل یعنی از سال ۴۲ تاکنون مرور کنید، شخصیت و رأیشان- زندگی شخصی، رابطه او با ملتش را با دیگر رهبران مقایسه کنید و به حقانیت ایشان پی ببرید که پیروی از ایشان، سعادت دنیا و آخرت را بیمه می‌کند. انقلاب اسلامی ایران در شرایطی سیر می‌کند که با هیچ یک از مقطع‌های تاریخی ایران شباهتی ندارد.
بر ملت مسلمان ایران است که این لحظه حساس را به دقت بررسی کنند، از گذشته‌ها سرمشق بگیرند و نگذارند بار دیگر اجانب بر ما تحمیل شوند که الحمدلله این مرحله گذشته است. برای دفع توطئه‌های دشمنان اسلام، هیچ سلاحی بهتر از خون و هیچ شعاری کوبنده‌تر از لااله‌الاالله نیست؛ بنابراین سر بر فرمان امام می‌روم تا خون ناقابل خود را برای آبیاری درخت اسلام تقدیم کنم.
ظاهراً در دنیا از کسی بستانکار نبودم و اگر بستانکار بودم گذشتم و به کسی هم بدهکاری نداشتم به خداوند خیلی بدهکارم در مقابل این همه نعمت که خدا به من داده برای خدا کم کار کرده‌ام، امیدوارم که خدا مرا ببخشد اللهم لا اجد لذنوبی غافرا و لا قبائحی ساترا غیرک لا اله الا انت سبحانک و بحمدک ظلمت نفسی.
تجربه‌ای که در عمرم اندوخته‌ام شیطان حتی در لحظه عبادت هم از ما دستبردار نیست. در درون انسان شیطانی است که هر لحظه او را به سوی شر دعوت می‌کند همان که امام خمینی عزیز این وارث صدیق پیامبر و امامان آن را به ((من)) تعبیر فرمودند. اگر کشته شدم (نمی‌دانم که خدا مرا به فیض شهادت نائل می‌کند یا نه) مرا در کنار قبر خواهر عزیزم بدریه این شهید معصوم در بستر مرده به خاک بسپارید. آرزوی دستبوسی امام را در دنیا زیاد داشتم، اما موفق نشدم. خوانندگان و شنوندگان وصیت‌نامه دعا کنند که در قیامت به دستبوسی ایشان نائل آیم.
از پدر و مادرم اطمینان دارم که به رشدی رسیدند که در فقدانم گریه نمی‌کنند و در سوگم انتظار تبریک و تهنیت از سایرین دارند، خداوند آنان را در زحمتی که برایم کشیده‌اند و رنجی که تحمل کرده‌اند عوض دهد و آنان را رستگار بفرماید.
توصیه به برادران و خواهران این است که در این شرایط حساس وظیفه خودشان را آنچنان که در شأن یک مسلمان است انجام دهند و لحظه‌ای از پیروی و یاری امام عزیز دست برندارند که نخواهند برداشت.
خدایا تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار آمین.
اللهم الرزقنی شفاعه الحسنین یوم الورود آمین.
دو روز دنیا خدا را بشناسید، هرچه در توان دارید او را عبادت کنید، عبادت در عمل و پرستش.
ساعت ۵/۸ شب مورخه ۱۳۶۰/۱۲/۱۱
ابراهیم فیاضی»
