شهید حسین فروغی؛
داستان شهید حسین فروغی شاعر و مداح اهل بیت (ع) بس شنیدنی است، شهیدی که عاشق ورزش و شعر و مداحی بود و راه محبت امام حسین (ع) را با دادن سر و دست در عملیات محرم ظی کرد.
به گزارش خبرگزاری بسیج از شاهرود، محفل روایتگری شهدا این هفته به منزل شهید حسین فروغی از شهدای گروه مقاومت امام (ره) و دومین فرمانده این گروه در منزل خواهر این شهید رسید.
در این محفل شهدایی که همرزمان شهدا و نسل نوجوان و جوان که ادامه دهنده آن مکتب هستند حضور داشتند، بعد از قرائت دسته جمعی سوره والعصر و دعای فرج، خواهر شهید حسین فروغی به بیان خاطراتی از شهید پرداخت و گفت: به دنیا آمدن شهید با توجه به اینکه در آن زمان امکانات کم بود بسیار دشوار بود و پزشک که ارمنی بود بسیار نگران، اما پدم به امام حسین (ع) توسل کرد و جواب گرفت و نام او را هم حسین گذاشت و حسین بزرگ شد و در جریان انقلاب و بعد از آن فعال بود و عاشق امام و شهادت و همیشه ورد زبانش اشعار حسینی و شهادتی بود.
وی افزود: شهید سهم بسیاری در رسوا کردن بنی صدر داشت و همیشه در فکر انتقام دوستان شهیدش محمدحسن محمدی، سعید قزوینی و... بود.
خواهر شهید فروغی با اشاره به خواب دین مادر شهید در شی شهادت حسین در عملیات محرم گفت: شب عاشورا مادر شهید خواب دید که سَر پسرش جدا شده است و حسین رنجبر که از جبهه آمد تعریف کرد، شب عملیات تیر به پای حسین خورد و چفیه اش را به پا بست و گفت: خاری است در ادامه پاشنه پایش روی مین رفت و به بالا پرتاب شد و وقتی روی زمین آمد صورتش روی مین دیگری خورد و مثل امام حسین سَر جدا و دست جدا و قطعه قطعه شد.
علی اصغر زمانی هم رزم و دوست شهید در این محفل شهدایی با بیان اینکه زمان آشنایی ما در مدرسه بود زمانی که من برای ادامه تحصیل به شاهرود آمده بودم و با شهید در مکتب خانه قرآن که استادش شیخ عباس شهسوار بود قرآن یاد میگرفتیم.
وی ادامه داد: انقلاب شد با شهید محمدحسین محمدی آشنا شدیم و گروه مقاومت امام تشکیل شد، شهید حسین ورزشکار خوب و قَدری بود، فوتبالیست و کوهنورد قهاری بود، اکثر مواقع پوتین به پا داشت و در کوه بود، عامل اصلی حضور من در جبهه حسین بود، چهار بار با هم جبهه رفتیم و
خیلی اهل شعر و مداحی بود.
زمانی اضافه کرد: در عملیات محرم من و شهید محمدباقر قرایی و شهید حسین عهد اخوت بستیم که هرکس از ما سه نفر شهید شد بقیه را شفاعت کند. شب عملیات حسین به من گفت: من فردا شهید می‌شوم و به محمدباقر گفت: دعا کنید من شهید شوم و شما شهید نشوید و از خدا خواستم حتماً شهید شوم.
وی تصریح کرد: نیمه شب عملیات شروع شد، مرحله اول عملیات ما برگشتیم عقب حدود چهل نفر از بچه‌ها شهید شدند، صبح چادر بزرگی روی زمین پهن کرده بودن که جای تعجب داشت، اما وقتی چادر را کنار زدم دیدم شهدا را زیر چادر گذاشتند و اولین شهید که او را دیدم حسین بود، منقلب شدم و شوکه، هلی کوپتر آمد و شهدا را به عقب بُرد.
زمانی با بیان اینکه در آن لحظه که با پیکر شهید روبرو شدم یاد شعر شهید که چند بار برایم خوانده بود افتادم گفت: او این شعر را با سوز می‌خواند که
روح بزرگ مومن عصیان نمی‌پذیرد
طبع بلند مردان سستی نمی‌پذیرد
قلب امام امت پستی نمی‌پذیرد
این بی کران دریا طوفان نمی‌پذیرد
آری طلای کامل نقصان نمی‌پذیرد
این معصیت بی توبه یزدان نمی‌پذیرد
عاقل عذاب حق را بر جان نمی‌پذیرد
بوجهل از جهالت ایمان نمی‌پذیرد
آزادگان عالم دیوانه حسین اند
راه محبت او پایان نمی‌پذیرد
خواهم دفع گردد جسمم به کربلایش
مدفون کربلایش حیران نمی‌پذیرد
قلب پدر میازار تندی نکن به مادر
این معصیت بی توبه یزدان نمی‌پذیرد
مداح بود و عاشق شعر و علاقه به امام داشت و به خاطر اطاعت از امام حاظر شد تا سرش را فدا کند.
در این محفل شهدایی که همرزمان شهدا و نسل نوجوان و جوان که ادامه دهنده آن مکتب هستند حضور داشتند، بعد از قرائت دسته جمعی سوره والعصر و دعای فرج، خواهر شهید حسین فروغی به بیان خاطراتی از شهید پرداخت و گفت: به دنیا آمدن شهید با توجه به اینکه در آن زمان امکانات کم بود بسیار دشوار بود و پزشک که ارمنی بود بسیار نگران، اما پدم به امام حسین (ع) توسل کرد و جواب گرفت و نام او را هم حسین گذاشت و حسین بزرگ شد و در جریان انقلاب و بعد از آن فعال بود و عاشق امام و شهادت و همیشه ورد زبانش اشعار حسینی و شهادتی بود.
وی افزود: شهید سهم بسیاری در رسوا کردن بنی صدر داشت و همیشه در فکر انتقام دوستان شهیدش محمدحسن محمدی، سعید قزوینی و... بود.
خواهر شهید فروغی با اشاره به خواب دین مادر شهید در شی شهادت حسین در عملیات محرم گفت: شب عاشورا مادر شهید خواب دید که سَر پسرش جدا شده است و حسین رنجبر که از جبهه آمد تعریف کرد، شب عملیات تیر به پای حسین خورد و چفیه اش را به پا بست و گفت: خاری است در ادامه پاشنه پایش روی مین رفت و به بالا پرتاب شد و وقتی روی زمین آمد صورتش روی مین دیگری خورد و مثل امام حسین سَر جدا و دست جدا و قطعه قطعه شد.
علی اصغر زمانی هم رزم و دوست شهید در این محفل شهدایی با بیان اینکه زمان آشنایی ما در مدرسه بود زمانی که من برای ادامه تحصیل به شاهرود آمده بودم و با شهید در مکتب خانه قرآن که استادش شیخ عباس شهسوار بود قرآن یاد میگرفتیم.
وی ادامه داد: انقلاب شد با شهید محمدحسین محمدی آشنا شدیم و گروه مقاومت امام تشکیل شد، شهید حسین ورزشکار خوب و قَدری بود، فوتبالیست و کوهنورد قهاری بود، اکثر مواقع پوتین به پا داشت و در کوه بود، عامل اصلی حضور من در جبهه حسین بود، چهار بار با هم جبهه رفتیم و
خیلی اهل شعر و مداحی بود.
زمانی اضافه کرد: در عملیات محرم من و شهید محمدباقر قرایی و شهید حسین عهد اخوت بستیم که هرکس از ما سه نفر شهید شد بقیه را شفاعت کند. شب عملیات حسین به من گفت: من فردا شهید می‌شوم و به محمدباقر گفت: دعا کنید من شهید شوم و شما شهید نشوید و از خدا خواستم حتماً شهید شوم.
وی تصریح کرد: نیمه شب عملیات شروع شد، مرحله اول عملیات ما برگشتیم عقب حدود چهل نفر از بچه‌ها شهید شدند، صبح چادر بزرگی روی زمین پهن کرده بودن که جای تعجب داشت، اما وقتی چادر را کنار زدم دیدم شهدا را زیر چادر گذاشتند و اولین شهید که او را دیدم حسین بود، منقلب شدم و شوکه، هلی کوپتر آمد و شهدا را به عقب بُرد.
زمانی با بیان اینکه در آن لحظه که با پیکر شهید روبرو شدم یاد شعر شهید که چند بار برایم خوانده بود افتادم گفت: او این شعر را با سوز می‌خواند که
روح بزرگ مومن عصیان نمی‌پذیرد
طبع بلند مردان سستی نمی‌پذیرد
قلب امام امت پستی نمی‌پذیرد
این بی کران دریا طوفان نمی‌پذیرد
آری طلای کامل نقصان نمی‌پذیرد
این معصیت بی توبه یزدان نمی‌پذیرد
عاقل عذاب حق را بر جان نمی‌پذیرد
بوجهل از جهالت ایمان نمی‌پذیرد
آزادگان عالم دیوانه حسین اند
راه محبت او پایان نمی‌پذیرد
خواهم دفع گردد جسمم به کربلایش
مدفون کربلایش حیران نمی‌پذیرد
قلب پدر میازار تندی نکن به مادر
این معصیت بی توبه یزدان نمی‌پذیرد
مداح بود و عاشق شعر و علاقه به امام داشت و به خاطر اطاعت از امام حاظر شد تا سرش را فدا کند.
علیرضا غضنفری هم رزم شهید نیز در این محفل به بیان خاطره‌ای کوتاه از شهید پرداخت و اظهار کرد: در آلفا آلفا که بودیم حاج آقای قندهاری مسابقه شعری برگذار کرد خیلی‌ها شرکت کردند چرا که در آن زمان با زبان شعر مطالب را می‌شد بهتر بیان کرد، در این مسابقه شهید حسین فروغی نفر اول شد و بنده دوم شدم.
حمید رضا رضایی دوست شهید نیز گفت: شهید حسین سرآمد در گروه بود و بعد از شهید محمدی دومین نفر گروه و دومین فرمانده بود، چند سالی شاگردی شهید حسین را کردیم با آن عزت نفس و صراحت لهجه و تسلطی که نسب به رفع امور و مسایل کاری گروه داشت و منشا خیر بود.
وی ادامه داد: آشنایی با شهید را از بدو تشکیل گروه، درسال ۵۸ داشت قبل از عملیات محرم در آلفا آلفا در خدمت ایشان بودم، دعای توسلی خواند که هنوز طعم آن در وجودم هست، حُزنی داشت، ما را بغل کرد بعد از دعا و حلالیت خواست من را کناری کشید از جیبش پیشانی بند قرمز یاحسین شهیدی را درآورد و به من داد و گفت: روزی که جنازه من را آوردند این پیشانی بند را روی پیشانی من ببند.
رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران شاهرود خاطر نشان کرد: ما به شاهرود برگشتیم مدتی بعد عملیات شد و متوجه شدیم هشت نفر از اعضای گروه امام به شهادت رسیدند و در سردخانه رفتیم پیکر شهدا را از نزدیک دیدیم و عکس گرفتیم، شهید حسین هم بود، اما صورتی نداشت! به یاد پیشانی بندی که به من داده بود افتادم با خود گفتم پیشانی بند را حالا کجا ببندم، روز تشییع بلا تکلیف بودم که پیشانی بند را چه کار کنم آقای قنبریان داخل قبر رفت بلا فاصله پیشانی بند را به او دادم و او هم روی صورت شهید گذاشت خدا را شکر کردم که ماموریت انجام شد.
کاظم مقدس همرزم شهید هم در این محفل با بیان اینکه شهید حسین روحیه جوانمردی و شوخ طبعی داشت عنوان کرد: در قبل از عملیات در دسته ما رسم شهید بود که ظرف‌ها را می‌شست، آن هم با یک آفتابه آب و خیلی تمیز هم می‌شست؛ برای ما تعجب بود که چگونه شهید حسین ۳۵ ظرف را با یک آفتابه آب و آن هم تمیز می‌شورد.
وی ادامه داد: در منطقه عملیاتی می‌خواستیم چادر بزنیم، اما منطقه کوهستانی و سنگی بود و حسین در اینجا پُیک را گرفته بود و خیلی تلاش می‌کرد تا منطقه را برای نصب چادر‌ها هموار کند.
مقدس اضافه کرد: در مرحله اول عملیات محرم از میدان مین عبور کردیم و بنده تا انتهای کار جلو رفته بودم که آمدند گفتند فرمان عقب نشینی داده اند و بنده جزو نفرات آخری بودم که به عقب برمی گشتم، در بین راه حسین را دیدم که آرپی جی می‌زد و وقتی به او رسیدیم او یک تانک را زد و به او خداقوت گفتم، اما او گفت: من نزدم و در اطراف ما هم کسی دیگری نبود و مجدداً تانک دیگری آتش گرفت و باز دور و اطراف ما کسی نبود که گلوله شلیک کند و اینجا آیه "اذرمیت" را خواندیم که خدا زد که تو اگر تیر انداختی، تو ننداختی و خدا انداخت و ما به عینه این را دیدیم.
وی تاکید کرد: ببینیم شهدا چه کردند که اینقدر عظمت آفریدند و بعد از سال‌ها ما ذکر آن‌ها را بر لب داریم و یاد آن‌ها را زنده نگه می‌داریم و این نسل نوجوان و جوان ما باید در این محافل حاضر و این درس‌ها را فرا بگیرند.
لازم به ذکر است شهید حسین فروغی متولد سال ۱۳۴۲ شاهرود با ۴ ماه و ۲۵ روز جبهه در حالی که هنوز محصل بود به عنوان رزمنده در عملیات محرم منطقه عین خوش در ۱۱ آبان ماه سال ۱۳۶۱ شربت شهادت را نوشید و در کنار دوستان شهیدش در گلزار شهدا شاهرود آرام گرفت.
یاد و نامش گرامی و راهش پر رهرو باد...
گزارش از: علی عامری
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
