با افزایش پیوسته جمعیت دنیا نیاز به مواد غذایی روز به روز با سرعتی شگرف در حال افزایش است. با وجود پیشرفت های قابل توجه در سه دهه اخیر مصرف سالانه مواد غذایی در حدود 20 درصد افزایش یافته است و براساس برآوردهای موجود تا بیست و پنج سال آینده باید مقدار تولید محصولات غذایی در کشورهای در حال توسعه 70 درصد بیشتر از تولید فعلی آنها باشد تا بتواند همگام با جمعیت رو به رشد حرکت کند و جوابگوی نیازهای آنها باشد. در همین خصوص کشورهای مختلف با ارئه راهکار های متعدد سعی در بالا بردن امنیت غذایی جامعه خود دارند.
از آنجا که کشاورزی مهمترین بخش در تامین امنیت غذایی است در خصوص دستیابی به غذای کافی خواسته یا ناخواسته تمامی توجهات به بخش کشاورزی معطوف خواهد شد. در طول تاریخ انقلاب کشاورزی ، انقلاب صنعتی و انقلاب سبز تحولات عمیقی را در تمدن بشری ایجاد نموده اند اما شواهد نشان می دهد انسان در این زمینه ها هنوز با نگرشی تقلیل گرایانه و منشی مخاصمانه به پیشروی خود در بهره برداری از طبیعت ادامه می دهد.
در چند دهه اخیر با کاربرد بی رویه و نابجای نهاده های شیمیایی در بخش کشاورزی و توسعه دامپروری فشرده که صرفاً برای افزایش تولید گسترش یافته اند، نه تنها جایگاه انسان در قالب نگاهبان طبیعت زیرسوال رفته، بلکه عدم پایداری در تولید که ناشی از این نگرش منفعت طلبانه است امنیت غذایی خود انسان را به خطر انداخته است. فشار وارد بر زمین های زراعی که چندین برابر بیشتر از ظرفیت محیطی آنهاست و همچنین فشار وارد به دام و طیور که بیش از توانایی ذاتی انها در تولید می باشد موجب زوال فزاینده زمینهای کشاورزی و گونه های زیستی شده است و از آنجا که بشر برای تامین احتیاجات خود نیاز تام به تعامل با طبیعت و سایر موجودات زنده دارد، در آینده ای نه چندان دور بشر با این تفکر بیش از پیش با مشکل امنیت غذایی مواجه خواهد شد.
ردیف |
بدترین کشورها در امنیت غذایی |
1 |
افغانستان |
2 |
بنگلادش |
3 |
بنین |
4 |
بورکینافاسو |
5 |
بروندی |
6 |
کامبوج |
7 |
آفریقای مرکزی |
8 |
جیبوتی |
9 |
اریتره |
10 |
اتیوپی |
11 |
گینه |
12 |
گینه بیسائو |
13 |
هاییتی |
14 |
روآندا |
15 |
کنیا |
16 |
لیبریا |
17 |
مالاوی |
18 |
مالی |
19 |
موزامبیک |
20 |
زیمباوه |
کشاورزی پایدار و اخلاق زیستی
در نگرش جدید مبتنی بر پایداری، تولید محصولات کشاورزی باید با اتکا به مبانی زیست شناختی، بوم شناختی، حفظ چرخه مواد در خاک، درک و بهره گیری از روابط و برهمکنش های پیچیده زیستی و ایجاد نظام های خود اتکا و خود کفا صورت پذیرد.
کشاورزی پایدار به مجموعه فعالیتهای کشاورزی گفته می شود که نیاز غذا و پوشاک نسل کنونی را تامین می کند، بدون آنکه منابع محدود محیطی را به شکلی کاهش دهد یا به آن اسیب برساند که نسل های آینده در تامین نیازهای خود با مشکل مواجه شوند.
در چند دهه اخیر با توجه به ناپایداری سامانه های رایج کشاورزی اینگونه به نظر می رسد که انسان در مواجهه با طبیعت جنبه های اخلاقی را زیر پا گذاشته و نسبت به آن بی توجه بوده است.برهمین اساس در کشاورزی پایدار به بحث اخلاق به طور خاصی تاکید شده است.
طرح امنیت پایدار غذایی در کشور اجرا میشود
به گزارش سرویس خبری بسیج علمی به نقل از تسنيم؛ معاون دفتر یکپارچگی و بهره وری اراضی کشاورزی سازمان امور اراضی کشور از اجراي طرح امنیت پایدار غذایی در صورت یکپارچهسازی اراضی کشور با رعایت موازین قانونی و کارشناسانه در کشور خبر داد.
محسن ماموریان در دیدار با مدیران جهاد کشاورزی استان اردبیل گفت: خرد شدن اراضی مشکل اساسی توسعه بخش کشاورزی است و باید بتوانیم در این زمینه با رعایت اصل یکپارچگی اراضی مشکلات پیش رو را به حداقل برسانیم و بخش کشاورزی کشور را به مرحله خودکفایی و قابل قبول برسانیم که در این زمینه نیازمند تلاش همگانی هستیم.
وی افزود: یکی دیگر از مواردی که به دلیل خرد شدن اراضی کشور اتفاق میافتد به خطر افتادن امنیت غذایی است که امیدواریم این موضوع مورد توجه قرار گیرد تا بتوانیم به تمامی اهداف خود در این زمینه دست یابیم.
معاون دفتر یکپارچگی و بهره وری اراضی کشاورزی سازمان امور اراضی کشور تصريح كرد: اهمیت به صرفه اقتصادی با رعایت قانون حفظ یکپارچگی اراضی کشور راه نجات توسعه بخش کشاورزی است که اگر مورد توجه واقع شود میتواند خروجیها و دستاوردهای بسیار مناسبی به دنبال داشته باشد که بسیار حائز اهمیت است و انتظار داریم مورد توجه مسئولان کشوری قرار بگیرد.
ماموريان خاطر نشان كرد: با توجه به مرغوبیت اراضی کشاورزی در این حوزه سیاستگذاری خوبی در این زمینه باید پیادهسازی شود که همسو با جلوگیری از منفعتطلبیها و سودجوییهایی متخلفان باشد تا بتوانیم مشکلات و موانع موجود را در این زمینه برطرف کنیم.