به گزارش سرویس بسیج اساتید خبرگزاری بسیج، رئیس اندیشکده اقلیم و آمایش سرزمین ضمن تاکید بر تدوین «برنامه جامع آمایش سرزمین» برای خروج از بحران آب گفت: متاسفانه نسبت به هشدارهای جدی دانشمندان مدیران محیط زیست و مدیران منابع آب گوش شنوایی وجود ندارد و برخی مسئولان به جای تکیه بر توان و تجربه عالمان این علوم، اقدام به فرافکنی و انحراف افکار عمومی میکنند.
دکتر حسنلشکری با بیان این نکته که کشور ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی خود نسبت به گردش عمومی جو در منطقهای خشک و نیمه خشک قرار دارد، تصریح کرد: خشکسالی پدیده طبیعی در همه اقلیمها است. این پدیده هم در اقلیمهای خشک و هم در اقلیمهای مرطوب اتفاق میافتد. در طول سال آبی بسیاری از کشورهای اطراف (خاورمیانه) و ایالات متحده امریکا بهویژه بخش غربی آن با خشکسالی شدید مواجه هستند. با وجود این همه بخشهای غربی و شمال غربی کشور به علت بارشهای خوب اواخر زمستان و بهار در شرایط خوبی قرار دارد.
رئیس اندیشکده اقلیم و آمایش سرزمین در ادامه تاکید کرد: پدیده تغییر اقلیم و خشکسالی دو مسئله متفاوت از هم هستند و به خوبی میتوان هر دو مسئله را با برنامهریزی درست، منطقی و بر پایه مطالعات علمی و دریافت مشاوره از متخصصان آن رشته، مدیریت و از این چالش بزرگ عبور کرد ولی متاسفانه ما وارث نابسامانی عجیب در مدیریت منابع و محیط زیست خود هستیم که ادامه این روند کشور را دچار یک چالش سیاسی و اجتماعی خواهد کرد.
وی با انتقاد از اینکه هشدارهای جدی و مکرر دانشمندان و متخصصان علوم محیط زیستی و مدیریت منابع گوش شنوایی ندارد، گفت: متاسفانه به جای تکیه بر توان و تجربه عالمان این علوم اقدام به فرافکنی و انحراف افکار عمومی میکنیم. بارها و بارها متخصصان این علم برای انتقال تجربیات و دانش خود به مسئولان اعلام آمادگی کردهاند ولی در مسند این مراکز و موسسات برخی افراد غیرمتخصص و کم تجربه قرار دارند که تمایل چندانی به این همفکری ندارند.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با تاکید بر اینکه وضعیت فعلی کم آبی کشور به دلیل تغییر اقلیم و نه حاصل خشکسالی است، اظهار کرد: خشکسالی در سالهای گذشته نیز اتفاق افتاده است و پدیده جدیدی نیست ولی تغییر اقلیم یک واقعیت غیر قابل انکار است که برای سازگاری با آن باید تدابیر خاص خود را اتخاذ کرد و این یک هشدار جدی به تمام مسئولان کشور است.
لشکری در ادامه از سدسازیهای بدون منطق علمی و بهم زدن شرایط هیدرولوژیک حوضههای آبریز، جابجایی غیر منطقی آب از یک حوضه آبریز به حوضه آبریز دیگر، فقدان مدیریت در الگو و آمایش زراعی کشور در کشت محصولات آببر در مناطق کم آب و احداث صنایع آببر در خشکترین قسمتهای کشور به عنوان عوامل کم آبی در حال حاضر نام برد و تصریح کرد: فقدان مدیریت کارآمد در حکمرانی آب نیز در کم آبی فعلی بیتقصیر نیست. درست است که هر کشاورزی از چشمه، قنات یا رودخانه دارای حقآبه است ولی این یک ثروت ملی است و به نوعی به کل ملت تعلق دارد و دستگاههای مسئول هیچ نظارتی بر نحوه استفاده از این آب ندارند. در نتیجه کشاورز آب ارزشمند را هر طور که صلاح میداند مصرف میکند و حاکم مطلق در نحوه مصرف آن است.
رئیس اندیشکده اقلیم و آمایش سرزمین در پایان تاکید کرد: برای خروج از بحران آب در کشور یک راه بیشتر وجود ندارد و آن مطالعه و تدوین «برنامه جامع آمایش سرزمین کشور» به دست متخصصان همه رشتههای مرتبط است. قطعا در آن برنامه سیاستهای کلان و دراز مدت مدیریت منابع آب، خاک، انرژی و سرمایه انسانی تدوین و ارائه میشود البته به شرطی که این سند نیز رانت عدهای خاص نباشد و برای یک بار برای همیشه برای نظام و مملکت بدون هرگونه نگاه سیاسی به متخصصان واهل فن و تجربه اعتماد کنیم.