به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان، طه یوسفی: در تاریخ پرفرازونشیب جمهوری اسلامی ایران، دومین هفته از تیرماه هفته‌ای پرحادثه است، هفته‌ای که می‌توان در آن نمونه‌ای کوچک‌شده ازآنچه غرب و در رأس آن آمریکا، "حقوق بشر" می‌خوانند را به‌خوبی مشاهده نمود. در طول 40 سال گذشته همواره آمریکا کوشیده است تا به بهانه‌های واهی حکومت برخاسته از تصمیم اکثریت مردم ایران را تضعیف نماید و موضوع حقوق بشر یکی از مهم‌ترین بهانه‌های آن‌ها بوده است و همواره غرب به سردمداری آمریکا به‌ویژه پس از حادثه 11 سپتامبر کوشیده است تا از هر مسئله حتی کم‌اهمیت یا بعضاً بی‌اهمیت داخلی نیز، جنجالی رسانه‌ای و در جهت منافع خویش دست‌وپا کند.
حال این سؤال مطرح است که چطور می‌شود کشوری همچون آمریکا که حقوق بشر در آن رعایت نمی‌شود و حقوق سیاه‌پوستان و سرخپوستان بسیار کمتر از سفیدپوستان است ادعای حقوق بشری کرده و این ادعای آن‌ها گوش فلک را کر کند؟ چگونه است که آمریکای جنایتکار، ایران را با بالاترین دموکراسی متهم به نقض حقوق بشر می‌کند، اما عربستان را به جان شیعیان یمن و بحرین انداخته است؟ و در قبال نسل‌کشی و کودک کشی رژیم‌های خودکامه سخنی به میان نمی‌آورد؟
با توجه به وجود چنین تناقض‌های آشکار و همچنین وقوع چندین جنایت ضد بشری در هفته دوم تیرماه تاریخ انقلاب اسلامی، رهبر معظم انقلاب باهدف یادآوری جنایات ضد بشری دولت آمریکا در ایران و سرتاسر جهان، هفته‌ای را بانام "حقوق بشر آمریکایی" نام‌گذاری کردند. رهبر معظم انقلاب در دیدار خانواده‌های شهدای هفتم تیر تأکید کردند:
امروز کشور به شناخت دشمن نیاز دارد.دشمن را بشناسیم؛ دشمنان جهانی که خودشان را به‌وسیله انواع و اقسام اقلام آرایشی رسانه‌ای و تبلیغاتی بزک میکنند و در مقابل چشم قرار میدهند، بشناسیم. آمریکا را بشناسیم. در همین چند روز مشاهده کنید. فردا هفتم تیر است، حادثه حزب اتفاق افتاده است. در سال ۶۶ در همین روز هفتم تیر، حادثه بمباران شیمیایی سردشت اتفاق افتاده است؛ بله، صدام آن کار را کرد، اما پشت سر صدام چه کسی بود؟ آمریکایی‌ها بودند، غربی‌ها بودند، همان کسانی بودند که بمبهای شیمیایی را به او دادند، چراغ سبز هم به او دادند و در مقابل این جنایت بزرگ و این قتل‌عام عجیب سکوت هم کردند؛ در روز یازدهم تیر، ترور شهید صدوقی است که این هم کار همین جنایتکاران است؛ در روز دوازدهم تیر، حادثه اسقاط هواپیمای ایرباس روی خلیج‌فارس است. از هفتم تا دوازدهم تیر شما ببینید چقدر ترور، قتل‌عام و کشتار [انجام شد]؟ [چقدر] زن، کودک، عالِم، سیاستمدار، به‌وسیله عوامل آمریکا آماج این جنایتها قرار گرفتند؟ به تعبیر بعضی دوستان، خوب است این هفتم تا دوازدهم تیر را هفته حقوق بشر آمریکایی اعلام بکنیم. واقعاً حقوق بشر آمریکایی در این چند روز در کشور ما یک‌چیز واضح و بارزی است و از این قبیل الی‌ماشاءالله. پس احتیاج داریم دشمن را بشناسیم.
مردم ایران همواره یکی از هدف‌های جنایات آمریکایی‌ها بوده‌اند، هرچند که در سال‌های قبل از انقلاب نیز آمریکایی‌ها جنایاتی همچون کودتای 28 مرداد 32 را با همکاری انگلستان در ایران اجرا کردند ولی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی و به‌واسطه اینکه دست آن‌ها به‌طور کامل از منافعشان در ایران قطع‌شده بود، شاهد انواع و اقسام جنایات بوده‌ایم که می‌توان به تبدیل سفارت به لانه جاسوسى، مصادره اموال ایران، هجوم نظامى و واقعه طبس، کودتاى نوژه، حمایت تسلیحاتى و اطلاعاتى آمریکا از صدام در ۸ سال جنگ تحمیلى، ساقط کردن هواپیماى مسافربرى ایران، حمایت آمریکا از سازمان منافقین، اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه ایران حتی در مواردی مانند داروهای حیاتی، ترور دانشمندان هستهاى ایران و بسیاری موارد دیگر اشاره نمود.
از ایران که بگذریم، آمریکا در سال‌های اخیر به‌ویژه در زمان حکمرانی دموکرات‌ها در زمینه ترویج دموکراسی و پرهیز از خشونت به ایجاد کمپین‌های جهانی مشغول شده است و سیاستمداران آمریکایی به‌مانند بازیگران درجه اول هالیوود مشغول اجرای نقش در نمایش مضحک حقوق بشر با استانداردهای دوگانه آمریکایی هستند، این در حالی است که آمریکا خود سیاه‌ترین کارنامه را در جنایت علیه بشریت در سطح بین‌الملل نیز دارد و امروز دیگر این مسئله بر هیچ‌کس در جهان پوشیده نیست. می‌توان ازجمله جنایات آمریکا در سطح جهان به موارد زیر اشاره نمود:
آمریکا نخستین تجربه حمله اتمی را در خلال جنگ جهانی دوم علیه ژاپن را داراست، که تنها در این جنایت بیش از 200 هزار نفر از مردم ژاپن جان خود را از دست دادند.
در جنایتی دیگر توسط مدعیان حقوق بشر امروزی و تنها برای اینکه درس عبرتی به آلمان‌ها داده باشند بیش از ۶۰۰ هزار شهروند عادی را زنده‌زنده سوزاندند. اما این پایان ماجرا نبود و آمریکایی‌ها در پایان جنگ تمام اسرای آلمانی را در اردوگاه کار اجباری داخائو به قتل رساندند.
و یا در نمونه‌ای دیگر از کارنامه‌ی سیاه آمریکایی‌ها، در ویتنام پس از انتخابات و رأی نیاوردن دولت موردحمایت و دست‌نشانده آمریکا، آن‌ها که نمی‌خواستند نفوذ خود را در منطقه به هر قیمتی از دست دهند، با تحریک ویتنام جنوبی ۱۶ سال جنگ را به مردم این کشور تحمیل کردند و نیروهای هوایی آمریکا تنها در ۵ سال ۷ میلیون تُن بمب در ویتنام رها کرد که معادل بمب اتمی منفجرشده در هیروشیما است.
جنگ‌افروزی آمریکایی‌ها علیه افغانستان بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴، جنگ دوره‌ای که به بهانه حمله القاعده به نیویورک و واشنگتن در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ آغاز شد؛ در طول این جنگ ده‌ها هزار تلفات مستقیم غیرنظامی برجا گذاشت و همچنین بیش از ۲۰هزار غیرنظامی کشته شدند.
جنگ با عراق در تاریخ ۲۰ مارس ۲۰۰۳ با حمله یک ائتلاف بین‌المللی به رهبری ایالات‌متحده به عراق آغاز شد. این جنگ با خروج آخرین تیپ رزمی آمریکایی در ۱۹ اوت ۲۰۱۰ به‌طور رسمی خاتمه یافت. هرچند بعدازآن هم حدود ۵۰ هزار نیروی آمریکایی عمدتاً به بهانه آموزش سربازان عراقی در این کشور باقی ماندند.در جنگ عراق، ۶۶۰۸۱ غیرنظامی کشته شدند. این در حالی است که بر اساس پژوهش مؤسسه نظرسنجی ORB که در تاریخ اوت 2007 منتشرشده است، ۱میلیون و 33 هزار مرگ خشونت‌بار ناشی از جنگ در کشور عراق اتفاق افتاده است.
نمونه جنایت‌های آمریکایی‌ها چه در ایران و چه در دیگر کشورهای جهان بسیار است و ذکر همه این جنایات، نیازمند انتشار چندین جلد کتاب است اما در هفته حقوق بشر آمریکایی و با توجه به هدف اصلی این هفته که همانا یادآوری جنایات ضد انسانی و بشری دولت پرمدعای آمریکا است، که همیشه نه‌تنها خود هیچ‌گونه پای بندی و احترامی برای انسانیت و نسل بشر قائل نبوده است بلکه همین موضوع را دستاویزی برای نیل به اهداف پلید و ضد انسانی خود قرار داده است و به نظر می‌رسد سایر کشورهای غربی نیز به تأسی از آمریکا و منفعت‌طلبی ناشی از روابط اقتصادی و سیاسی همواره در جهت تقویت موضع ضد بشری آمریکا کوشیده‌اند و سازمان‌های بین‌المللی جهانی و در صدر آن‌ها سازمان ملل نیز در بهترین حالت ممکن به بیانیه خوانی و محکوم کردن لسانی بسنده کرده‌اند.
آن چیزی که بیش از هر چیز دیگر در زمینه حقوق بشر نیاز به مطرح‌شدن دارد، رفتار دوگانه‌ی آمریکایی‌ها در قبال موضوعات حقوق بشری است، آنجا که شاهد فضاسازی رسانه‌ای آمریکایی‌ها در مواجهه با کوچک‌ترین و بی‌اهمیت‌ترین موضوعات این‌چنینی هستیم اما در عوض جنایات رژیم کودک کش صهیونیستی نادیده گرفته می‌شود و در شورای امنیت قطعنامه‌هایی که برای حمایت از کشور فلسطین مطرح می‌شوند، توسط دولت ایالات‌متحده آمریکا سرانجامی جز وتو نخواهند شوند.
امروز وظیفه اصلی ما در برابر دشمنی که گاه حامی حقوق بشر است و گاه بزرگ‌ترین ناقض حقوق بشر، این است که در ابعاد وسیع به روشنگری جنایات این دولت علیه بشریت با تأکید بر جنایات انجام‌گرفته علیه کشور خودمان بپردازیم و به نظر می‌رسد هفته دوم تیرماه به علت تقارن تاریخی با چند جنایت انجام‌گرفته علیه ملت ایران و با توجه به تأکید رهبر انقلاب فرصتی مغتنم در این باب خواهد بود.
