یادداشت/

ایمان مقدمه عمل است و عمل باعث ازدیاد ایمان

انسان می‌تواند با توجه به آیات و روایات موجود به درک سطحی از امام زمان (عج) برسد اما برای شناخت عقلی و جامع از امام زمان باید از این سطح فراتر رفته و مراحل شناخت را سپری کند.
کد خبر: ۹۰۳۳۲۰۰
|
۱۶ تير ۱۳۹۷ - ۱۲:۲۱

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج ، انسان می‌تواند با توجه به آیات و روایات موجود به درک سطحی از امام زمان (عج) برسد اما برای شناخت عقلی و جامع از امام زمان باید از این سطح فراتر رفته و مراحل شناخت را سپری کند. این سه مرحله که با آرمان‌های مهدویت گره خورده است شامل شناخت- ایمان- عمل می‌باشد.

 ایمان مقدمه عمل است و عمل باعث ازدیاد ایمان

اینکه چگونه نسبت به حضرت شناخت پیدا شود، نظرات گوناگونی مطرح است و هریک از منظر خود به آن نگریسته‌اند؛ بزرگان اولین راه را خواندن زندگینامه، شرح حال حضرت در عصر غیبت می‌دانند.

در یقین قلبی (که به عقیده نگارنده با علم اکتسابی به دست نمی‌آید) علم اکتسابی (برهان عقلی)، شناخت حصولی است؛ چه آن برهان در متون دینی آمده باشد و چه در سخن فیلسوفان. این برهان‌ها امام زمان (عج) را با مفاهیم ذهنی ثابت می‌شناساند و در نتیجه شناخت ناشی از آن نیز حصولی و کلی ست.
 
حاصل برهان‌های عقلی این است که موجودی وجود دارد که دارای علم و قدرت و عصمت و... است و باید در پی مرحله بعدی رفت و برای یقین از این مرحله هم فراتر رفت.

اولین نکته‌ای که به ذهن همگان خطور می‌کند این است «الذین امنو و عملو الصالحات» و عقیده داریم ایمان مقدمه عمل است و از حدیث اینگونه برداشت کرده‌ایم که عمل باعث ازدیاد ایمان میشود شاید هم بشود گونه‌ای دیگری نگریست که عمل باعث زیادی ایمان شود به همین خاطر میفرمایند که خودتان را شبیه به مومنین آراسته کنید که تکرار عمل شما باعث افزایش ایمانتان شود.
 
پس رابطه دوسویه است ۱۰۰ البته ایمان بدون شناخت بیراهه رفتن است (مثل ماشین بدون چراغ در جاده پر پیچ خم هست که هرچی سرعتی‌تر شود سقوط خطرناک‌تری در ته دره دارد) و در آخرهم پس از شناخت واقعی صاحب الزمان و قطعا به آن ایمان میاریم و بلاشک در راه آن عمل میکنیم.
 
اینکه درست حسابی عمل نمیکنیم، چون درست شناختی نداریم و ایمان واقعی نداریم به حضرت آیا واقعا این جوری که الان میدانم در حال خواندن این پیام هستم پس منم هستم وجود دارم که میخوانم به وجود حضرت هم اینگونه اعتقاد دارم. اگر داشتم بلاشک در راه اون شب روز عمل میکردم، چون حس حضوری بهشون پیدا میکردم مثل اویس قرنی بوی ما به مشام مبارک حضرت میخورد و برعکس.

بررسی کنیم راه حل چیست؟
۱- خودمان را در راستای ولایت الهی قرار بدیم. در امواج پرتو نور الهی قرار بگیریم پرتو نوری که که تنزل یافته آن در وجود مبارک ائمه است که نور افشانی میکنند بیخود نیست که میفرمایند برای شناخت مهدی باید حسین شناس شوی پس راه مهدی ازکوچه‌های مدینه میگذرد پس ما برای مهدی شناسی نیاز به انسان ۲۵۰ ساله‌ای داریم. خودمانی‌تر میشود در روضه آقا امام حسین میتوانند وارد وادی شد اشک بر معصوم ما را در تونل ولایت قرار میدهد تا به منزلگاه مقصود برسیم.
 
۲- عمل برای ازدیاد ایمان. اکنون مسیر عکس میشود مطابق میل امام زمان (عج) عمل میکنیم تا به ایمان + شناخت + آرمان برسیم. اگر مسیر را درست پیش بگیریم مقصدمان میشود «وقتی در پرتو، ولی باشیم، تصمیمان میشود، تصمیم، ولی؛ سخنمان میشود سخن، ولی و...» و اگر کل جامعه در این مسیر قرار بگیرند حاصلش میشود «جامعه مهدوی»

نتیجه‌ای که میتوان گرفت این است که آرمان مهدویت که دستگاه بزرگ تمدن ساز‌ی است که از دل آن اقتصاد، هنر، سیاست و علم بیرون می‌آید نه اینکه فقط گفتار درمانی است و برای معنویت صرف این آرمان را بخواهیم. معنویت به سبک اسلامی بخشی از آن است این آرمان الهی تحقق نمیابد مگر به شرط عمل به آرمان الهی به وسیله‌ی من و شما.
 
 
 
 
علی احمدی-دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی استان البرز
ارسال نظرات
پر بیننده ها