به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، برحسب اتفاق امسال روز میلاد حضرت فاطمه زهرا که به نام روز زن از آن در تقویم کشورمان یاد میشود همزمان با روز جهانی زن شده است همین بهانه ای دست داد تا به صورتی کوتاه نگاهی مقایسه ای به این دو نامگذاری درباره زنان داشته باشیم. در تقویم بینالمللی، هشتم مارس روز جهانی زن نامیده شده است که علت این انتخاب هم برمی گردد به واقعه هشتم مارس 1857، یعنی زمانی که زنان کارگر کارگاه‌های پارچه‌بافی و لباس‌دوزی در نیویورک آمریکا به خیابان‌ها ریختند و خواهان افزایش دست‌مزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط بسیار نامناسب کاری شدند. این تظاهرات عمومی و گسترده زنان کارگر با حمله خشونت بار پلیس و کتک‌زدن زنان برهم خورد. سال 1907 هم در دوره‌ای مبارزات زنان برای تأمین حقوق سیاسی و اجتماعی اوج گرفته بود و به مناسبت پنجاهمین سالگشت تظاهرات نیویورک در هشتم مارس، زنان دست به تظاهرات زدند تا از حقوق خود دفاع کنند بنابراین چون این تظاهرات به مناسبت واقعه هشتم مارس بود ایده انتخاب روزی مشخص از سال به‌عنوان «روز زن» اولین بار در جریان مبارزات و تظاهرات زنان نیویورک با شعار «حق رای برای زنان» مطرح شد چه آنکه دو هزار زن تظاهر کننده در 23 فوریه 1909 پیشنهاد دادند که این روز در تاریخ بینالمللی ثبت شود برای همین هم بهتراست تا هر سال در روز یک‌شنبه آخر فوریه، یک تظاهرات سراسری در آمریکا به مناسبت «روز زن» برگزار شود.
از این رو روز جهانی زنان هر ساله در 8 مارس برگزار میشود. این روز، روز بزرگ برپایی جشن‌هایی برای زنان در کل جهان است که شادمانی می کنند. بسته به مناطق مختلف، تمرکز و محور اصلی جشن روز زن روی بزرگداشت، قدردانی، ارائهٔ عشق و محبت به زن و برگزاری جشنی برای دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زنان است.
این روز در ابتدا به عنوان یک رویداد سیاسی سوسیالیستی آغاز شد، اما بعدها در فرهنگ بسیاری از کشورها آمیخته شد (در درجه اول اروپای شرقی، روسیه و شوروی سابق). روز جهانی زنان در بسیاری از مناطق رنگ و بوی سیاسی خود را از دست داده و تبدیل به مناسبتی برای مردان شده تا عشق خود را به زنان بیان کنند (چیزی شبیه به روز مادر و روز ولنتاین). با این حال در مناطقی دیگر (مانند استرالیا)، اصل سیاسی و زمینه حقوق بشری که توسط سازمان ملل متحد تعیین شده، با قدرت اجرا میشود و آگاهی سیاسی و اجتماعیِ امیدوار کننده‌ای از مبارزات زنان در سراسر جهان به ارمغان می‌آورد. سازمان ملل هم از سال 1977 این روز را به عنوان «روز حقوق زنان و صلح بینالمللی» به رسمیت می‌شناسد.
می بینیم که این انتخاب با توجه به تاریخچه روز جهانی زن و نگاه غرب به جایگاه زنان که در نتیجه خشونت و تضییع حقوق آنها در جامعه سرمایه داری بوده صورت گرفته است، لذا پر واضح است زن در دنیای لیبرال و آزاد غرب تنها ابزاری جنسی و برای ثروتمند شدن یکسری افراد بوده اند؛ چنانچه از کمترین حقوق اولیه خود هم محروم نگه داشته شده بودند کارگران زن با حقوق های بسیار ناچیز در کارخانه ها به کارهای سخت گماشته می شدند یعنی زنان عاملی برای کار و تولید بیشتر در مقابل دستمزدی کمتر بودند و به معنی واقعی کلمه از آنها سوءاستفاده می شد که آنها را برای مقابله بااین خشونت و ظلم برانگیخت (البته امروز همچنان همان وضعیت درباره زنان وجود دارد منتهی مراتب در ژست و کالبدی مدرنیزه شده )
اما در همان زمان اگر نگاهی اجمالی به تاریخ داشته باشیم می بینیم زن در ایران خارج از خانه و خانواده دیده نمیشد و هیچگاه ابزار نبوده تا از او سوءاستفاده شود به طوری که زن با واژه مقدس مادر همراه بود که حرمت و جایگاه خود را داشته؛ درحالیکه زنان در غرب پس از مبارزات زیاد و تظاهرات متعدد در طی چندین سال سرانجام توانستند مانند مردان در اجتماع حق رای داشته باشند در تاریخ اسلام از همان ابتدا برای زنان ارزش و جایگاه خاصی قائل بودند حتی پیامبر اسلام با زنان بیعت کرد در روایات آمده است که پیامبر پس از فتح مکه برای مراسم بیعت تشت آبی حاضر کرد و او دست خویش را بر درون اب می‌زد و زنان نیز که برای بیعت می آمدند دست خود را در درون تشت می‌نهادند و می‌رفتند. در واقعه تاریخی غدیر خم هم که نیمی از جمعیت غدیریان زنان بودند همه آنها با همین شیوه در بیعت با امام علی مشارکت داشتند.
بنابراین در پاسخ به افرادی که عمدا یا سهوا مدعی هستند که حقوق و جایگاه زن در اسلام و به تبع آن در ایران اسلامی پایمال می شود باید گفت از نظر اسلام؛ زنان موهبتى الهى و از همان گوهر خلقت مردان هستند که در طرح نظام احسن آفرینش قرار گرفته و خداى تبارک و تعالى به خاطر آفریدن آنان (انسان، اعم از زن و مرد) به خود تبریک گفته است. با وجود این، در طول تاریخ و به خصوص دنیای غرب به زنان که بخش مهمى از جامعه انسانى را تشکیل مىدهند ستم روا داشته شده، حقوق و شأن انسانى آنها رعایت نشده است. در تمدن کنونى غرب که نگاه منفعت طلبانه و انتفاعی حاکمیت دارد مدام در اشکال مختلف دم از حقوق و آزادی زنان و برابری آنها با مردان میزنند و مسئله زن را براى خودشان در میدان هاى مختلف به صورت یک سرمایه و یک وسیله سوداگرى درآورده اند درحالی که نه براى زن و نه براى کرامتهاى انسانى، جز در محاسبه با پول ارزشى قائل نیستند. هر سری با راه اندازی مکاتبی به نام احقاق حقوق زنان، آنها را بیشتر و بیشتر در چاه تمنیات خود گرفتار کردند و از جایگاه اصلی به پایین کشاندند جایگاهی که میتواند مامنی امن و آرامش دهنده در خانواده باشد را از زن گرفتند و به نام تساوی حقوق و برابری بدون توجه به نیازهای روحی و روانی و فیزیکی از گرده زنان کار کشیدند؛ درحالی که اسلام زن را مظهر آرامش و عطوفت مادری و همسری میداند که نباید از او چون مردان کار خواست.
از مقایسه روز زن در اسلام که براساس میلاد حضرت فاطمه زهرا نامگذاری شده است با روز جهانی زن که در نتیجه احقاق حقوق زنان برای داشتن حق رای و تساوی حقوق با مردان مشخص شده به خوبی میتوان دریافت که اسلام به زن با یک نگاه ویژه و آسمانی می‌نگرد به‌طوری که هیچ یک از مکاتب مادی وغربی چنین نگاه و تفسیری را از زن نداشته‌اند.
از نگاه اسلام زن یکی از مظاهر و جلوه‌های جمال و زیبایی خداوند متعال و مظهر مهر و محبت و رحمت الهی است و حضرت فاطمه زهرا نقطه اوج و کمال این موهبت الهی است که میتوان به وجودشان به عنوان یک زن به خود بالید ایشان زنی بود که در همه جایگاههای شخصیتی و هویتی به عنوان یک زن اعم از خانوادگی و اجتماعی و سیاسی در حد و اندازه مطلوب و نیکو حضور و بروز داشت حتی در همین راه نیز به شهادت رسید. درحالی که نگاه غرب به زن، نگاهی غریزی و جنسی و منفعت طلبانه است که به بهانه های مختلف سعی بر آن دارد جایگاه زن را از چهارچوب امن و بنیادین خانواده بیرون آورد تا به امیال نفسانی مردها و سرمایه داران پاسخ گویند.
در چنین بستری جای هیچگونه تعجب نیست که مردها به جای آنکه با دید تکریمی به شخصیت زن بنگرند با دید غریزی و ابزاری به او نگاه کنند. استفاده گسترده از اندام زن و زیر سؤال بردن شخصیت انسانی این جنس در تولید فیلمهای سینمایی، تبلیغات تلویزیونی و… از بهترین شواهد این مدعاست و متاسفانه عدهای در داخل کشور بدون توجه به داشتههای غنی و هویتی درباره زنان چشم بسته به دنبال آموزههای غربی هستند و با شعارهای دهان پرکن دم از حقوق و آزادی زنان میزنند تا همان راه رفته غربی درباره زنان را در کشور پیاده کنند به قول حافظ :
سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد
وآن چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
گوهری کز صدف کُوْن و مکان بیرون است
طلب از گمشدگانِ لبِ دریا می‌کرد
