به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، تاریخ و زندگی گذشتگان، معلم آینده توصیف می‌شود و آشنایی با آن می تواند به تجسم زندگی گذشته و ادامه مسیری کمک کند که در صورت عدم وجود آن، این مسیر باید از ابتدا طی‌شود.
توجه و برنامه‌ریزی برای آشنایی با زندگی گذشتگان علاوه بر پاسخ گویی به سوال‌های کنجکاوانه به ارتقای سطوح دانش و اطلاعات و در برخی موارد به تغییر نگاه هم منجر می شود.
موزه‌ها سابقه کهن تاریخی دارند و از اواخر قرن 17 میلادی به صورت ساماندهی‌شده شکل گرفت و در ایران هم از دوره ناصری شاهد بازگشایی موزه بودیم و امروزه موزه‌ها به شکل تخصصی مورد توجه کارشناسان و مسؤولان قرار‌دارند و یکی از مقاصد سفر مسافران و گردشگران هستند.
وجود حدود 3 هزار شی در موزه‌خصوصی عبدالعلی عالمی در شهر پلسفید سوادکوه و لزوم ساماندهی آن از اولویت های فرهنگی است که برنامه‌ریزی آینده‌نگر انه به آن می‌تواند یکی از پایه‌های معرفی شهرستان سوادکوه را تقویت‌کند و اگر به گردشگری به عنوان شاخص مهم اقتصادی نگاه کنیم، موزه مردم‌شناسی از حوزه‌های برجسته آن در معرفی شهرستان و جذب گردشگران است.
عبدالعلی عالمی متولد ۱۳۴۴ است و در منطقه سنگده متولد‌شد و بعد از سربازی به دلیل خروج دام از جنگل و حفاظت از عرصه‌های منابع‌طبیعی، خانواده وی حدود ۴۰۰ رأس‌گاو و گوسفند را فروختند و وی به عنوان شوفاژ‌کار مشغول به‌کار شد.
او معتقد است که عشق به بزرگی‌خدا و بهره‌مندی از جاذبه‌های شخصیت افراد مختلف و آشنایی با زندگی مردم و ابزار زندگی آنها برایش مهم بود و با اشاره به اینکه تا جایی که توانست جانش را هم برای آن به خطر‌انداخت تا در سنگلاخ‌ها و مناطق سخت‌گذر به دنبال ابزار زندگی مردم و یا سنگ‌های مختلف بود و زمانی متوجه وجود انبوهی از اشیاء و ابزار زندگی در خانه‌اش شد و انگیزه برای ادامه‌کار هر‌روز بیشتر از قبل‌شد.
وی با اشاره به اینکه نگاه به ابزار مختلف زندگی گذشته مردم و یا هنگامی‌که سنگ‌ها و اشیاء دیگر را به دست می‌آوردم احساس سبکی و راحتی داشتم و بیش از 3 هزار شی مختلف از ابزار زندگی مردم را جمع‌آوری کردم.
عالمی از قیمت‌گذاری بر روی اشیای خود گریزان است و معتقد‌است که قیمتی برای آنها نمی‌توان تعیین‌کرد و هیچ معیاری نمی‌تواند برای اشیایی دارای میلیون‌ها سال قدمت، تعیین‌قیمت کند و در بعضی مواقع تا چندین برابر قیمت ابزار مورد‌نظرش هزینه کرد تا صاحب آن‌را راضی کند و برای تک‌تک ابزار و اشیای زندگی، هزینه‌کرد و برآورد تخمینی او این است که تاکنون حدود 500 میلیون تومان برای خرید ابزار زندگی و آثار مربوط به گذشته هزینه‌کرد و این هزینه‌ها را با فعالیت در شغل شوفاژ‌کاری یا دریافت وام انجام‌داد.
این‌موزه‌دار علاقمند به ابزار زندگی گذشتگان با بیان اینکه فقط عشق این‌کار باعث شد تا ابزار زندگی و اشیای مختلف را جمع‌آوری کند از مخالفت گذشته و حال‌حاضر خانواده و برخی همسایگان خود خبر‌داد و درستی یا نادرستی کار‌خود را به نظر مردم واگذار کرد.
وی با اشاره به حضور مسؤولان ملی و استانی و شهرستانی از معاون وزیر، نماینده مجلس، استاندار، مدیر‌کل میراث‌فرهنگی و قول‌های محقق نشده مختلف به پیشنهاد خود برای ارائه 3 هزار ابزار زندگی و آثار گذشته جمع‌آوری‌شده خود به دولت برای ساماندهی و راه‌اندازی موزه و اشتغال‌زایی برای خود و پسرش اشاره کرد و از مطالعه خود برای هر‌کدام از اشیای جمع‌آوری‌شده خبر داد که برای آن اشیا توضیحات تاریخی و علمی مناسبی هم وجود دارد.
وی با بیان اینکه «مسؤولان برای ساماندهی اشیایی که با دل و جان آنها را جمع‌آوری کردم، کاری نکردند و من راضی‌نیستم و اشیا و ابزار زندگی را که جمع‌آوری کردم به اندازه جانم آنها را دوست دارم ولی برخی از حرف‌ها مرا ناراحت می‌کند که جمع‌آوری آنها که حاصل عمر من است را به سخره می‌گیرند و من آرام از کنار متلک‌های مردم عبور می‌کنم و سعی می‌کنم کمتر در میان آنها باشم.»
عالمی برای خرید ابزار‌های زندگی و آثار‌گذشته به استان‌ها و شهر‌های مختلف سفر‌کرد و هر کدام از اشیا را در برخی مواقع به چندین برابر قیمت اصلی خریداری کرد و معتقد است که اشیای زندگی گذشتگان حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و به ده‌ها «تبر»ی اشاره کرد که در منزلش آویزان‌بود که در گذشته، استفاده‌کننده از آن با کار و تلاش و استفاده از این ابزار به سفر حج و عتبات عالیات رفت و ممر‌درآمدش بود و احترام تبر را هم حفظ می‌کرد و آن را به دست کسی نمی‌داد و یا برای راضی‌کردن صاحب یک‌زنگوله، یک میلیون و 500 هزار تومان پرداخت و یا به دلیل سنگینی سنگ بزرگی که از کوه گرفته بود به زمین افتاد و با ناراحتی و بغض نشسته بود که سنگ زیبایی با نقش کهن را پیش چشمش دید و افتادن برروی زمین را حکمت خدا برای پیدا‌کردن سنگ جدید می‌دانست.
این موزه‌دار خصوصی با اشاره به اینکه وقتی عشق به کار بیاید، همه‌چیز کنار می‌رود و هنوز هم به دنبال اشیا و ابزار زندگی گذشتگان تلاش می‌کند.
حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و هیچ‌کدام از ابزار‌های موجود را زیر‌خاکی و غیر‌قانونی به‌دست نیاورد و برای همه انها هزینه داد و از دل‌سردی خود از قول‌های مسؤولان خبر داد.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سوادکوه در گفت‌وگویی با اشاره به این که موزه‌های خصوصی مورد حمایت میراث فرهنگی هستند و به عبدالعلی عالمی، مجوز موزه خصوصی داده شد، گفت: محدودیت‌های مالی برای برگزاری نمایشگاه دائمی موزه خصوصی ایشان وجو د‌داشت و قصد ما کمک برای فعالیت‌های ایشان است.
رضا دانش‌زاده خواستار همکاری و همراهی شهرداری پلسفید و فرمانداری شهرستان سوادکوه برای ایجاد موزه‌دائمی مردم‌شناسی شد، افزود: شهرستان سوادکوه توانمندی لازم برای ایجاد موزه مردم‌شناسی دوم بعد از موزه موجود در آلاشت را دارد و مجوز موزه خصوصی برای عبدالعلی عالمی صادر شد.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سوادکوه از امکان عقد قرار‌داد با موزه‌دار خصوصی پلسفید در صورت ایجاد و تقویت بستر‌های لازم، خبر داد و خاطر‌نشان کرد: مالکیت اشیا و ابزار‌های ایشان را نداریم ولی نظارت داریم و ایشان اشیای زیر‌خاکی ندارد.
به نظر می رسد همراهی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با شهرداری پلسفید، فرمانداری سوادکوه و اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی و استفاده از تسهیلات ارزان‌قیمت اشتغال‌زا و یا حمایت‌های ویژه برای ساماندهی موزه‌مردم‌شناسی که علاوه بر اشتغال‌زایی مستقیم موزه‌داران با اشتغال مستقیم و غیر‌مستقیم حوزه گردشگری سوادکوه هم همراه است که تلاش همگانی و مدیریت ستادی برای تحقق آن را می‌طلبد و با توجه به محوریت گردشگری در توسعه شهرستان سوادکوه، توجه به ایجاد موزه مردم‌شناسی ثابت در پلسفید به همراه اشتغال موزه‌داران با توجه به آماده‌بودن بستر لازم آن را مضاعف می‌کند.
عمران اکبرنژاد/
