کودک با نیاز ویژه، کودکی است که برخلاف اکثریت افراد هم‎سن خود، به سبب نارسایی‌هایی در یک یا چند ویژگی ذهنی، جسمی، عقلی، رفتاری و اجتماعی، به‌طور معناداری با متوسط گروه سنی خود در یادگیری یا سازگاری با محیط، تفاوت اساسی دارد.
کد خبر: ۸۹۷۵۵۴۵
|
۲۶ دی ۱۳۹۶ - ۰۸:۴۱

به گزارش سرویس دانش آموزی خبرگزاری بسیج؛ در (ترمینولوژی) آموزش و پرورش در تعریف واژه کمیسیون/Commission آمده است: گروهی از کارشناسان و صاحب‌نظران واجد صلاحیت و اعضای جلسات مشورتی که به‌صورت موقت یا دائمی و در عین حال در سطح ملّی و جهانی، به‌منظور تهیه مقدمات کار، بررسی نوعى از مسائل معین یا رسیدگی به امری از سوی سازمانی رسمی یا مقام مسئول تعیین می‌شوند تا در باره موضوع خاصی تحقیق و بررسی کنند و رسماً نتیجه آن را به مرجع یا مراجع ذی‌ربط گزارش دهند تا بر اساس گزارش مذکور اخذ تصمیم کنند؛ مأموریت کمیسیون ممکن است پژوهشی و تحقیقاتی، به‎معنی اعم آن باشد، یا جنبه قضایی و داوری داشته باشد.

قرارداد حق‎العمل کارى و نوعى از وکالت است که اگر به نام آمر یا به نام خود عمل کند، ظاهراً با ماهیت وکالت سازگار نیست.

حق‎العمل کاری مراد همین اصطلاح است و اجرت حق‎العمل کار در قرارداد حق‎العمل کارى معین می‎شود.

واژه فرانسوی و به معنای مجموعه افراد منتخب هر سازمان یا تشکیلات که برای بررسی و دنبال کردن موضوع یا مسئله‌ای خاص گرد هم می آیند، هریک از شعب مجلس شورا، گروه، حق العمل، پولی که به عامل یا کارگزار بابت کارش پرداخت می‎شود، هیئت یا انجمنی مرکب از چند نفر که برای رسیدگی به امری تشکیل شده باشد.

کمیسیون آیین‌نامه‌ها ومقرّرات/Commission for Education Statutes and Regulations: کمیسیونی متشکل از پانزده نفر از اعضای رسمی که غالباً از معاونان و رؤسای سازمان‌های وابسته به آموزش‌ و‌ پرورش، نمایندگان وزارتخانه‌هایی که در ماده 9 قانون تشکیل شورای‌عالی آموزش‌ و‌ پرورش آمده است (حسب مورد)، نماینده معلمان و مدیران مدارس، صاحب‌نظران تعلیم‌ و‌ تربیت، با ابلاغ دبیرکل به مدت دو سال انتخاب و نیز تعدادی عضو غیر‌رسمی از میان افراد با تجربه، خبره و صاحب‌نظر به تناسب موضوع به این کمیسیون دعوت می‌شوند و جلسات آن هر دو هفته یک‌بار به مدت دو ساعت و در مواقع اضطرار به‌صورت هفتگی و فوق‌العاده تشکیل می‎شود؛ این کمیسیون موضوعاتی از قبیل اساسنامه‌ها، مقررات و آیین‌نامه‌های آموزشی، تربیتی و اجرایی مدارس و مراکز آموزشی و تربیتی و مؤسّسات تعلیماتی و نظایر آن را مورد بحث و بررسی کارشناسی قرار می‌دهد و به‌همراه سوابق و مستندات علمی و پژوهشی، جهت طرح و تصویب در شورای‎عالی آموزش‌ و‌ پرورش ارائه می‌کند، هر چند در پاره‌ای از موارد شورای‌عالی آموزش‌و‌پرورش به این کمیسیون اجازه مصوبه می‌دهد، ولی عمدتاً موضوعات بررسی و جهت تصویب به شورای‌عالی ارسال می‎شود.

کمیسیون برنامه‌های توسعه و منابع انسانی/Commission for Development and Human Resources: کمیسیونی متشکل از پانزده عضو رسمی و تعدادی عضو غیر‌رسمی که به تناسب موضوع برای مدت دو سال انتخاب و به جلسه دعوت می‌شوند و هر دو هفته یک‌بار در جلسه شرکت می‌کنند که بر اساس ضرورت این زمان قابل تغییر و جا به جایی و حضور حداقل دو سوم اعضا برای رسمیت یافتن جلسه و رأی حداقل دوسوم اعضای حاضر برای تصمیم‌گیری لازم است.

در ترکیب اعضای کمیسیون علاوه بر معاونان و رؤسای سازمان‌های وابسته به آموزش‌ و‌ پرورش، یک نفر از اعضای شورای‌عالی آموزش‌ و‌ پرورش، به انتخاب شورا، نماینده وزارت علوم و دو نفر صاحب‌نظر به پیشنهاد وزیر آموزش‌ و‌ پرورش و موافقت شورای‌عالی حضور دارند.

بررسی نحوه تأمین، به‌کارگیری، نگهداشت و ارتقای منابع انسانی، برنامه‌های توسعه آموزش‌و‌پرورش، خط‌مشی‌ها و طرح‌های توسعه دوره‌های مختلف تحصیلی، توسعه شاخه‌ها ورشته‌های تحصیلی دوره متوسطه، خط‌مشی‌ها و راهبردهای تأمین، به‌کارگیری و استخدام منابع انسانی، ارتقای علمی، شغلی و منزلتی منابع انسانی و توسعه در شاخه‌ها ورشته‌های مختلف تحصیلی در دوره متوسطه، بسیج و مشارکت مردم و سایر بخش‌ها در امر آموزش‌ و‌ پرورش، ضوابط، استانداردها و شاخص‌های صلاحیت‌های عمومی و اختصاصی منابع انسانی و اصول حاکم بر آن‌ها و قانون و آیین‌نامه‌های شوراهای استان، شهرستان‌ها و مناطق و شوراهای فرهنگی و محلی مدارس و نیز پیشنهاد انحلال آن، از جمله وظایف اصلی این کمیسیون است.

کمیسیون برنامه‌های درسی و تربیتی/Commission for Curriculum Design: کمیسیونی مرکب از هفده عضو رسمی و تعدادی عضو غیر‌رسمی که به تناسب موضوع برای مدت دو سال با ابلاغ دبیرکل انتخاب و بر اساس ضرورت به جلسه دعوت می‌شوند و هر دو هفته یک‌بار در جلسه شرکت می‌کنند که این زمان در صورت لزوم قابل تغییر و جا به جایی است و حضور حداقل دو سوم اعضا برای رسمیت یافتن جلسه و رأی حداقل دو سوم اعضای حاضر برای تصمیم‌گیری لازم است.

در ترکیب اعضای کمیسیون، علاوه بر معاونان و رؤسای سازمان‌های وابسته به آموزش‌و‌پرورش، یک نفر از اعضای شورای‌عالی آموزش وپرورش، به انتخاب شورا، نمایندگان وزارت علوم، وزارت بهداشت و وزارت جهاد کشاورزی و دو صاحب‌نظر به پیشنهاد وزیر آموزش‌ و‌ پرورش و موافقت شورای‌عالی حضور دارند.

بررسی مبانی و اصول حاکم بر برنامه‌درسی، سند برنامه‌درسی ملی، راهنمای برنامه‌درسی دوره‌های تحصیلی، جدول مواد درسی، انطباق محتوای آموزشی با برنامه‌درسی مصوب، از جمله وظایف این کمیسیون است.

کمیسیون خاص (در ادارات آموزش‌و‌پرورش مناطق ونواحى)/Commission for Special Cases: کمیسیونی با ترکیب و اختیارات مشخص و قانونی که در ادارات آموزش‌ و‌ پرورش مناطق و نواحى آموزش‌و‌پرورش به‌منظور تحقیق و مطالعه در باره موضوعی خاص، به‌ویژه رفع مشکلات موردى دانش‌آموزانى که بامسائل خاصى از نظر آموزشى و پرورشى مواجهند، تشکیل شده و فعالیت می‌کند.

کمیسیون معین/Contributory Commission/Commission for Special Cases: کمیسیونی مرکب از یازده عضو رسمی و هفت عضو غیر‌رسمی که به مدت دو سال با ابلاغ دبیرکل انتخاب می شوند. جلسات آن معمولاً هر دو هفته یک‌بار تشکیل می‎شود، ولی زمان آن بر اساس ضرورت قابل تغییر و جا به جایی است.

در این کمیسیون حضور حداقل دو سوم اعضا برای رسمیت یافتن جلسه و رأی حداقل دو سوم اعضای حاضر برای تصمیم‌گیری لازم است. در ترکیب اعضای کمیسیون علاوه بر معاونان و رؤسای سازمان‌های وابسته به آموزش‌و‌پرورش، یک نفر از اعضای شورای‌عالی آموزش‌و‌پرورش، به انتخاب شورا، یک نفر از مدیران کل استان‌ها، به انتخاب وزیر آموزش‌و‌پرورش و دو نفر صاحب‌نظر به پیشنهاد وزیر آموزش‌و‌پرورش و موافقت شورای‌عالی حضور دارند.

فلسفه تشکیل کمیسیون معین همان‎گونه که از نامش پیداست کمک به شورای‌عالی آموزش‌و‌پرورش است، به همین دلیل یکی از وظایف این کمیسیون بررسی و اتخاذ تصمیم در خصوص مواردی است که از طرف شورای‌عالی یا دبیرکل شورا به این کمیسیون ارجاع می‎شود. از دیگر وظایف این کمیسیون تفسیر آرای شورای‌عالی آموزش‌و‌پرورش و تشخیص مصادیق آن بر اساس صورت مذاکرات جلسات شورای‌عالی، بررسی و اتخاذ تصمیم در مورد مشکلات آموزشی و پرونده‌های تحصیلی دانش‌آموزان، صدور مجوز اعطای دیپلم، تلاش برای اثر‌بخشی بیشتر نظام آموزشی و تقویت و گسترش فرهنگ و ارتقای علمی است.

یاور، مددکار، یاری رسان، دستیار.

کودکان با نیازهای ویژه/Special Need Children: کودکانی که بر خلاف اکثریت افراد هم‎سن خود، به سبب نارسایی‌هایی در یک یا چند ویژگی ذهنی، جسمی، عقلی، رفتاری و اجتماعی، به‌طور معنا داری با همسالان یا متوسط گروه سنی خود، در زمینه یادگیری یا سازگاری با محیط، تفاوت اساسی دارند و در شرایط عادی قادر به سازگاری با محیط خود نیستند و امکان ادامه تحصیل در مدارس عادی یا مدارس خاص متناسب با شرایط خود را ندارد؛ دامنه این تفاوت تا حدی است که به آموزش‌و‌پرورش ویژه با روش‌های خاص تربیتی و آموزشی، درمانی و... نیاز دارند که شامل کودکان کم‌توان ذهنی، آسیب دیده شنوایی، آسیب دیده بینایی، معلولین جسمی- حرکتی و چند معلولیّتی می‎شود.

دانش‌آموزان با نیازهای ویژه.

کودک عقب مانده/Backward Child: کودکی که استعداد ذهنی معمولی ندارد و نمی‌تواند از عهده برنامه‌ها و فعالیت‌های تحصیلی که برای بیشتر کودکان همسال او تهیّه و تنظیم شده است، بر آید؛ کودکی که در رشد و تکامل، در جنبه‌ای از جوانب زندگی، پیشرفت طبیعی نداشته است.

کسی که در مهارت‌های ذهنی به رشد لازم نرسیده است، عقب‌مانده ذهنی، عقب افتاده

کودکستان/Kindergarten/Nursery/Preprimary school: محلی شبیه مدرسه، میان خانواده و پیش از دبستان، که به پرورش کودکان خردسال بین سه تا شش ساله اختصاص دارد. در کودکستان‌ها برنامه‌هایی برای برآوردن نیازهای کودکان قبل از ورود به کلاس اول تدارک دیده می‎شود. بعضی کودکستان‌ها دولتی و عمومی و بعضی خصوصی، ولی معمولاً به‌وسیله نظام مدارس اداره می‌شوند. برنامه‌های این مؤسّسات ممکن است پاره‌وقت یا تمام‌وقت باشد، ولی به هرحال بر ایجاد آمادگی در کودکان تمرکز دارند و عمدتاً هم به‌وسیله معلّمانی که مجوز تدریس دارند و مربیان متخصص و به‌همراه دستیار اداره می‌شوند.

مهدکودک، مدرسه پیش‌دبستانی یا مدرسه‌ای که به‌طور جداگانه برای دانش‌آموزانی تأسیس شده است که هنوز در کلاس اول ثبت‌نام نکرده‌اند.

مدرسه ای که به پرورش کودکان (بین سه تا شش ساله ) تخصیص دارد، مدرسه آمادگی، پیش دبستانی باغچه اطفال.

انتهای پیام/

 

ارسال نظرات