به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، از هفته گذشته مردم این شهرستان با یک شوک بزرگ از تخریب آخرین تپه‌های ماسه‌ای بکر در نوار ساحلی بین منطقه خط آهی و روستای سیاهرودسر روبرو شدند.
پس از هجوم مردم به ساخت و ساز در نوار ساحلی از سه دهه قبل کم کم چشم‌انداز زیبای تپه‌های ماسه‌ای و شنی رو به نابودی گرایید و مردمی که در جاده ساحلی با خودرو خود در حرکت بودند این تپه ماهورهای شنی را مشاهده می‌کردند و این تپه‌ها زیبایی خاصی به آن مکان‌ها می‌دادند.
تقاضای ویلاهای لب ساحل و چشم‌انداز آب دریا و نداشتن یک متولی مقتدر در جهت حفظ محیط زیست طبیعی و سوء استفاده سودجویان برای ساخت ویلاهای شیک سبب شد که رفته رفته تپه‌های بزرگ شنی و ماسه‌ای روز به روز آب رفته و به جای آن ساختمان و ویلا و واحدهای تجاری سربرآورد.
داشتن یک ساحل ماسه‌ای باعث جذب گردشگر و مسافران زیادی برای شهرهای ساحلی می‌گردد و چنانچه یک برنامه جامع تفریحی و توریستی و گردشگری در این شهرها اجرا شود موجب رونق اقتصادی و پیشرفت این شهرها می‌شود که لازمه آن داشتن ساحل بکر و ماسه‌ای خوب برای اجرای طرح‌های این چنینی می‌باشد.
با توجه به مطالب گفته شده از 33 کیلومتر نوار ساحلی محمودآباد از سرخ‌رود تا خشت‌سر روز به روز از اندازه این تپه‌ها و ماسه‌ها کم شده و ساختمان جایگزین آن شده و فقط در حدفاصل مسکن مهر در خط آهی تا حدود ابتدای روستای سیاهرودسر ما شاهد تپه‌های بکر ماسه‌ای در طول این سال‌ها بودیم و با دیدن این ماسه‌ها یک روحیه‌ای به بیننده القاء می‌کرده که چشم‌انداز زیبایی برای مردم و رهگذران بوده است.
باتوجه به اطلاعات به دست آمده فرد یا گروهی این قطعه زمین را خریداری کرده و از چهارشنبه هفته قبل در یک روز تعطیل با آوردن چندین دستگاه کمپرسی و لودر به برداشت و خارج کردن ماسه‌ها از این مکان کردند که موجب واکنش گسترده مردم شهرستان در شبکه‌های مجازی شد.
بعد از این اعتراض‌ها توسط مردم از سوی فرمانده انتظامی شهرستان و سایر مسؤولان در شبکه‌های مجازی به اطلاع مردم رسید که این کار با مجوز بوده و شما اعتراض نکنید.
حال سؤال اساسی این است که مسؤولان تراز اول شهرستان محمودآباد و استانداری مازندران برای حفظ محیط زیست طبیعی و بکر این منطقه برای توسعه گردشگری و نگهداشتن و حفظ این منطقه اگه لازم بوده با خرید زمین مذکور از مالک آن یاد و خاطره یک ساحل سالم و بکر را برای نسل‌های آینده و مردم به یادگار بگذارند.
در پایان از همه نهادهای دولتی حافظ محیط زیست و منابع طبیعی و سمن‌های طرفدار محیط زیست و همه افرادی که دلشان برای این منطقه می‌سوزد می‌خواهیم تا دیر نشده یک فکری برای جلوگیری از این برداشت ماسه و تپه‌های بکر کرده و این منطقه را برای آیندگان حفظ کنند.
