گفتوگوی «بسیج» با برنده ۳ مدال طلای عکس خبری از آمریکا و ژاپن:
عکاس و رزمنده تربت‌جامی و برنده ۳ مدال طلای عکس خبری از آمریکا و ژاپن که معتقد است هنرمند نباید وابستگی سیاسی داشته باشد گفت: عکاس باید هنر خود را پاک نگه دارد، زیرا عکاسی کهِ سلیقه‌های شخصی، حزبی، باندی و گروهی را وارد عرصه کارش کند، لطمه خورده، به حاشیه می‌رود.
سید جلیل حسینی زهرایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج در خراسان رضوی، با اشاره به ویژگی یک هنرمند و این‌که حدود نیم‌قرن از زندگی‌اش باهُنر عکاسی عجین شده است بیان داشت: متولد ۱۳۴۲ در تربت‌جام هستم که عکاسی را از سال ۵۳ شروع و تاکنون ده‌ها آلبوم و بیش از چندین هارد، عکاسی کرده‌ام و درحال حاضر عکاس آزاد و ساکن شهر مشهد مقدس هستم.
این رزمنده دفاع مقدس بابیان این‌که از سال ۶۲ به مدت دو سال در مناطق عملیاتی غرب کشور حضورداشته و صحنه‌های جنگ تحمیلی را از قاب دوربین روایت کرده است افزود: از سال ۶۵ به‌صورت جدی از رویداد‌ها و موضوعاتی همچون اعزام رزمندگان به جبهه‌ها، راهپیمایی‌ها، تشییع پیکر مطهر شهدا، ورود آزادگان به میهن اسلامی و دیگر برنامه‌های فرهنگی، هنری، اجتماعی، ورزشی و... شهر مشهد و جای‌جای کشور عزیزمان را عکاسی کرده‌ام که علاوه بر شرکت در مسابقه‌های عکاسی چندین نمایشگاه با موضوع؛ انقلاب اسلامی، آزادگان سرافراز، هشت سال دفاع مقدس و آزاد را به پاداشتم.
*مدیران فرهنگی هنری در چاپ آثار و به‌خصوص کتاب خاطراتم مرا حمایت کنند
وی رعایت اصول و قواعد عکاسی ازجمله کادربندی، رنگ، نور، معنا و محتوا را درگرفتن عکس خوب و ماندگار مؤثر دانست و تصریح کرد: از روسای جمهور کشور‌های مختلف همچون بلغارستان، افغانستان (حامد کرزای) و دیگر مسئولان هنری، کشوری، لشکری، وزرای خارجی، داخلی و همچنین از میان شخصیت‌های بزرگ از مقام معظم رهبری و تمام روسای جمهور ایران به‌غیراز ابوالحسن بنی‌صدر در اوایل دهه ۶۰ تاکنوناز نزدیک عکس گرفته‌ام که آرشیو آن موجود است.
وی بابیان این مطلب که عکس‌های یک عکاس برای او خوب، دوست‌داشتنی و تداعی خاطرات تلخ و شیرین است خاطرنشان کرد: من بیش از ۳۰ سال است که در هر آفیش و سفر عکاسی روزشمار خاطرات خود را می‌نویسم و در نظر دارم در آینده‌ای نزدیک آن‌ها را به‌صورت کتاب به رشته تحریر درآورم که امیدوارم بخش خصوصی و دولتی (مدیران فرهنگی و هنری) از آن حمایت کنند.
حسینی زهرایی در ادامه به افتخار‌ها و کسب مدال‌های مختلف در مسابقات و جشنواره‌ها اشاره کرد و ابراز داشت: مدال طلای عکس خبری جهان از دانشگاه ویلمینگتون آمریکا و دو مدال طلا از مسابقات جهانی عکس آساهی شیمبون ژاپن و بیش از ۲۰ رتبه اول عکاسی در ایران را کسب کرده‌ام و برای برگزاری نمایشگاه عکس به کشور‌های ترکیه، ترکمنستان، بلغارستان و عراق سفر و در سال گذشته نیز در همایش بین‌المللی عکاسی دام‌دام کلکته (هند) شرکت کردم.
*مشهد همیشه بام عکاسی ایران بوده و هست
این محقق و پژوهشگر عکاسی با توصیف این‌که خوشبختانه مشهد همیشه بام عکاسی ایران بوده و هست یادآور شد: هم‌اکنون بیش از چند صد عکاس درخواست عضویت در انجمن‌های مختلف عکاسی استان رادارند که البته این برای این شهر هم مفید و هم مضر است.
زهرایی با اشاره به این‌که عکاسان جایی برای اشتغال در بخش مطبوعات و خبرگزاری‌ها و بخش‌های دیگر ندارند و از سویی نظارتی هم در کار آنان نیست اضافه کرد: باید فرقی بین هنرمندانی باسابقه ۴۰ و ۳۰ سال فعالیت که تنها از این راه امرارمعاش می‌کنند، با افرادی که بارانت، پارتی‌بازی و استفاده از نام و نشان، بودن کسب تجربه و تخصص به جرگه عکاسان پیوسته و تعدادی هم از جای دیگر حقوق و دستمزد می‌گیرند حتماً باشد.
وی با اشاره به سابقه غیرحرفه‌ای و حرفه‌ای خود گفت: اولین مُشوق من برادرانم در دوران نوجوانی بودند و از سال ۶۸ تاکنون در محضر اساتیدی همچون زنده‌یاد احمد خادم الحسینی (یکی از بنیان‌گذاران انجمن عکاسی خراسان)، امیر صفرلی، ابراهیم بهرامی و حمیدرضا گیلانی فرد، زوار زاده، سلیمانی، سبحانی و رئیس حوزه هنری وقت مشهد (محمدکاظم شهرام) ضمن تشویق بهره جستم و چندین سال است که در کنار عکاسی خبری در دانشگاه علمی کاربردی خبرنگاران مشهد مشغول به تدریس و آموزش در این رشته هنری هستم.
*هنرمند نباید سلیقه شخصی و نگاه سیاسی را در کار هنری خود دخالت دهد
این مدرس عکاسی توصیه کرد: عکاس باید مواظب باشد تا در زمان ثبت وقایع دچار آسیب و تبعات این رشته نشود، عکاس نباید در کارش سیاست و عقاید شخصی را دخالت دهد، باید جایگاه هنر خود را حفظ پاک نگه‌داشته و همه را به یک‌چشم ببیند، زیرا عکاسی که سلیقه‌های شخصی، حزبی، باندی و گروهی را در عرصه کارش وارد کند لطمه خورده و به حاشیه می‌رود.
حسینی زهرایی با تأکید به این‌که مسئولیت عکس و عکاسی را به هنرمندان واقعی که به‌صورت حرفه‌ای کار می‌کنند سپرده شود، چون هر شغلی آداب و حرمتی دارد اظهار داشت: شغل عکاسی حرمت و آداب دارد که شناخت زبان تصویر در آن بسیار مهم است، بنابراین در دست گرفتن دوربین عکاسی ضمن داشتن آداب رمز و رموزی دارد کار می‌بایست آن را نزد اساتید و پیشکسوتان دلسوز و امتحان پس داده آموخت و پس‌ازآن کم‌کم وارد این حرفه شده که در این زمینه باید انجمن‌های تخصصی و حرفه‌ای تشکیل و آن‌ها را تقویت و حمایت کرد.
این نخبه شهرستان و استان در پایان یادآور شد: فرد یک‌روزه و یک‌شبه عکاس نمی‌شود، سال‌ها در بطن حادثه می‌رود و عکس می‌گیرد و به کم قانع نیست، ازآنجاکه عکس را ما نمی‌گیریم، بلکه خلق می‌کنیم و به عبارتی تاریخ را به تصویر می‌کشیم که ثبت این لحظه تخصص و درایت لازم می‌خواهد.
گزارش/ مهدی حسینی - ابوالحسن صاحبی
این رزمنده دفاع مقدس بابیان این‌که از سال ۶۲ به مدت دو سال در مناطق عملیاتی غرب کشور حضورداشته و صحنه‌های جنگ تحمیلی را از قاب دوربین روایت کرده است افزود: از سال ۶۵ به‌صورت جدی از رویداد‌ها و موضوعاتی همچون اعزام رزمندگان به جبهه‌ها، راهپیمایی‌ها، تشییع پیکر مطهر شهدا، ورود آزادگان به میهن اسلامی و دیگر برنامه‌های فرهنگی، هنری، اجتماعی، ورزشی و... شهر مشهد و جای‌جای کشور عزیزمان را عکاسی کرده‌ام که علاوه بر شرکت در مسابقه‌های عکاسی چندین نمایشگاه با موضوع؛ انقلاب اسلامی، آزادگان سرافراز، هشت سال دفاع مقدس و آزاد را به پاداشتم.
*مدیران فرهنگی هنری در چاپ آثار و به‌خصوص کتاب خاطراتم مرا حمایت کنند
وی رعایت اصول و قواعد عکاسی ازجمله کادربندی، رنگ، نور، معنا و محتوا را درگرفتن عکس خوب و ماندگار مؤثر دانست و تصریح کرد: از روسای جمهور کشور‌های مختلف همچون بلغارستان، افغانستان (حامد کرزای) و دیگر مسئولان هنری، کشوری، لشکری، وزرای خارجی، داخلی و همچنین از میان شخصیت‌های بزرگ از مقام معظم رهبری و تمام روسای جمهور ایران به‌غیراز ابوالحسن بنی‌صدر در اوایل دهه ۶۰ تاکنوناز نزدیک عکس گرفته‌ام که آرشیو آن موجود است.
وی بابیان این مطلب که عکس‌های یک عکاس برای او خوب، دوست‌داشتنی و تداعی خاطرات تلخ و شیرین است خاطرنشان کرد: من بیش از ۳۰ سال است که در هر آفیش و سفر عکاسی روزشمار خاطرات خود را می‌نویسم و در نظر دارم در آینده‌ای نزدیک آن‌ها را به‌صورت کتاب به رشته تحریر درآورم که امیدوارم بخش خصوصی و دولتی (مدیران فرهنگی و هنری) از آن حمایت کنند.
حسینی زهرایی در ادامه به افتخار‌ها و کسب مدال‌های مختلف در مسابقات و جشنواره‌ها اشاره کرد و ابراز داشت: مدال طلای عکس خبری جهان از دانشگاه ویلمینگتون آمریکا و دو مدال طلا از مسابقات جهانی عکس آساهی شیمبون ژاپن و بیش از ۲۰ رتبه اول عکاسی در ایران را کسب کرده‌ام و برای برگزاری نمایشگاه عکس به کشور‌های ترکیه، ترکمنستان، بلغارستان و عراق سفر و در سال گذشته نیز در همایش بین‌المللی عکاسی دام‌دام کلکته (هند) شرکت کردم.
*مشهد همیشه بام عکاسی ایران بوده و هست
این محقق و پژوهشگر عکاسی با توصیف این‌که خوشبختانه مشهد همیشه بام عکاسی ایران بوده و هست یادآور شد: هم‌اکنون بیش از چند صد عکاس درخواست عضویت در انجمن‌های مختلف عکاسی استان رادارند که البته این برای این شهر هم مفید و هم مضر است.
زهرایی با اشاره به این‌که عکاسان جایی برای اشتغال در بخش مطبوعات و خبرگزاری‌ها و بخش‌های دیگر ندارند و از سویی نظارتی هم در کار آنان نیست اضافه کرد: باید فرقی بین هنرمندانی باسابقه ۴۰ و ۳۰ سال فعالیت که تنها از این راه امرارمعاش می‌کنند، با افرادی که بارانت، پارتی‌بازی و استفاده از نام و نشان، بودن کسب تجربه و تخصص به جرگه عکاسان پیوسته و تعدادی هم از جای دیگر حقوق و دستمزد می‌گیرند حتماً باشد.
وی با اشاره به سابقه غیرحرفه‌ای و حرفه‌ای خود گفت: اولین مُشوق من برادرانم در دوران نوجوانی بودند و از سال ۶۸ تاکنون در محضر اساتیدی همچون زنده‌یاد احمد خادم الحسینی (یکی از بنیان‌گذاران انجمن عکاسی خراسان)، امیر صفرلی، ابراهیم بهرامی و حمیدرضا گیلانی فرد، زوار زاده، سلیمانی، سبحانی و رئیس حوزه هنری وقت مشهد (محمدکاظم شهرام) ضمن تشویق بهره جستم و چندین سال است که در کنار عکاسی خبری در دانشگاه علمی کاربردی خبرنگاران مشهد مشغول به تدریس و آموزش در این رشته هنری هستم.
*هنرمند نباید سلیقه شخصی و نگاه سیاسی را در کار هنری خود دخالت دهد
این مدرس عکاسی توصیه کرد: عکاس باید مواظب باشد تا در زمان ثبت وقایع دچار آسیب و تبعات این رشته نشود، عکاس نباید در کارش سیاست و عقاید شخصی را دخالت دهد، باید جایگاه هنر خود را حفظ پاک نگه‌داشته و همه را به یک‌چشم ببیند، زیرا عکاسی که سلیقه‌های شخصی، حزبی، باندی و گروهی را در عرصه کارش وارد کند لطمه خورده و به حاشیه می‌رود.
حسینی زهرایی با تأکید به این‌که مسئولیت عکس و عکاسی را به هنرمندان واقعی که به‌صورت حرفه‌ای کار می‌کنند سپرده شود، چون هر شغلی آداب و حرمتی دارد اظهار داشت: شغل عکاسی حرمت و آداب دارد که شناخت زبان تصویر در آن بسیار مهم است، بنابراین در دست گرفتن دوربین عکاسی ضمن داشتن آداب رمز و رموزی دارد کار می‌بایست آن را نزد اساتید و پیشکسوتان دلسوز و امتحان پس داده آموخت و پس‌ازآن کم‌کم وارد این حرفه شده که در این زمینه باید انجمن‌های تخصصی و حرفه‌ای تشکیل و آن‌ها را تقویت و حمایت کرد.
این نخبه شهرستان و استان در پایان یادآور شد: فرد یک‌روزه و یک‌شبه عکاس نمی‌شود، سال‌ها در بطن حادثه می‌رود و عکس می‌گیرد و به کم قانع نیست، ازآنجاکه عکس را ما نمی‌گیریم، بلکه خلق می‌کنیم و به عبارتی تاریخ را به تصویر می‌کشیم که ثبت این لحظه تخصص و درایت لازم می‌خواهد.
گزارش/ مهدی حسینی - ابوالحسن صاحبی
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
