به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، نوای عزای حسینی این‌روزها بار دیگر از سمت کربلا به گوش می‌رسد، این‌بار کاروان اُسرا، عزای حسین زهرا(ع) را به راه انداخته‌اند و در بازگشت از شام به مدینه در کربلا به سوگ مردان حق نشسته‌اند.
زینب کبرا(س) این‌روزها قامتش خمیده شده‌است و پس از گذشت 40 روز از شهادت برادر، گویا 20 بهار از سال‌های عمرش گذشته است که اینگونه شکسته شده‌است.
بیستم صفر، چهلمین روزی است که از واقعه عاشورا و شهادت ارباب می‌گذرد، ماه صفر، ماه غم و اندوه است اما با نزدیک‌شدن به اربعین حسینی، غمی بزرگ‌تر بر پیکر این ماه، سایه می‌افکند.
در اربعین حسینی بی‌شک مهدی موعود(عج) در جوار مرقد اباعبدالله(ع) با فرشتگانی که از سوی آسمان به زمین آمده‌اند، به عزاداری می‌پردازدند.
اربعین که فرا می‌رسد مردم در گوشه و کنار، رخت عزای حسینی به تن می‌کنند و پرچم‌های عزای یا حسین(ع) را بر بام خانه‌ها همچنان برافراشته نگاه می‌دارند، شور عزای حسینی بار دیگر به پا می‌شود و چشمان عشاق حسین(ع) بار دیگر از رنگ حب اهل بیت(ع) می‌درخشد.
سالیانی است که پیاده‌روی اربعین آغاز شده است و مردم از گوشه و کنار دنیا برای رساندن خود به حرم ارباب، در روز اربعین به کربلا عازم می‌شوند تا بار دیگر برای زنده نگاه‌داشتن حماسه عاشورا، گام بردارند، اقدامی که بزرگ‌ترین اجتماع بشری خوانده شده‌است.
اجتماعی که حدود 20 میلیون عاشق را راهی کربلا می‌کند و استقبال جهانیان از آن، همگان را به حیرت واداشته است.
مردان و زنانی که امروز در هر شرایطی به حسین فاطمه(ع) لبیک می‌گویند تا فردا بتوانند لبیک‌گوی «هل من ناصر ینصرنی» مهدی فاطمه(عج) باشند، مردان و زنانی که از خود گذشتند تا راه کربلا را بیابند و از آن، به معبود برسند.
جمعیتی که تنها شیعیان در آن نمی‌درخشند بلکه از ادیان دیگر و مذاهب دیگر نیز در این شور حسینی حضور دارند و برای رسیدن به کربلا بی‌قرارند.
در پیاده‌روی اربعین، پیر و جوان حضور دارند، پیر زنی با قامتی خمیده و عصایی به دست به عشق اباعبدالله(ع) راهی کربلا است و آن‌جاست که دیگر ناتوانی جسمانی را فراموش می‌کند و به عشق اهل بیت(ع) این‌چنین باصلابت گام برمی‌دارد.
مادری که کودک خردسالش را در آغوش دارد و با سربند یاحسین(ع) بر پیشانی فرزندش، راهی کربلاست تا گامی برای زنده نگه‌داشتن راه حسین(ع) بردارد.
کودکی با پرچم لبیک یا حسین(ع) در دست و با لبخندی کودکانه بر چهره، استوار و با غرور گام برمی‌دارد و در ذهن کودکانه‌اش می‌داند که برای لبیک به امامش، راهی کربلاست.
شور اربعین، چند سالی است که آغاز شده‌است اما هر روز بر این شور و شوق زیارت کربلای ارباب، افزوده می‌شود و حجم زوار اربعین هر روز پُررنگ‌تر از گذشته می‌درخشد.
هر روز لبیک گویان به حسین زهرا(ع) بیشتر می‌شوند و هر چه دشمن تلاش می‌کند تا حب حسین(ع) را از قلب‌ها پاک کند، اما عشق حسین(ع) همچنان در دل عشاق جا خوش کرده‌است و هر روز نیز بیشتر خودنمایی می‌کند.
گرچه در واقعه کربلا این مردمانِ عاشق نبودند تا به «هل من ناصر ینصرنی» ارباب‌شان لبیک گویند، اما امروز دیگر سپاه حسین(ع) پیر و جوان نمی‌شناسد و از تمام دنیا برای لبیک به پسر فاطمه(ع) راهی کربلا می‌شوند تا راه سالار شهیدان(ع) زنده بماند و اسلام ناب تا ابد حفظ شود.
مردمان عاشق امروز راهی کربلای حسین‌بن‌علی(ع) هستند تا در روز موعود نیز خود را به مهدی(عج) برسانند و نگذارند غربت امام‌شان بار دیگر تکرار شود.
امروز تمام عاشقان راه کربلا، سربند لبیک یا حسین(ع) بسته‌اند و با تمام وجود، جان‌های خود را در راه اسلام هدیه می‌کنند تا پرچم اسلام همچنان در جهان بدرخشد و تمام عالم، رنگ عدالت به خود گیرد.
صائمه یوسفی گل افشانی/
