به گزارش خبرگزاری بسیج، ساده حرف می زند. ساده لباس می پوشد. با اینکه برای خودش اسم و رسمی دارد نشانه ای از غرور در رفتارش دیده نمی شود. حس جاماندگی و دلتنگی بیش از هر چیز دیگری در کلام و قلم اش جلوه گری می کند.
هر کس دیگری هم جای او باشد و شهادت صدها نفر از دوستان و همسنگرهای اش را ببیند، هرم فراق یاران ثانیه ثانیۀ عمرش را به آتش می کشد. قلم شیوا و روانی هم دارد. به راحتی در فضاپردازی خاطره های اش گم می شوی. طول و عرض خاطره های حاجی به اندازۀ روزهای انقلاب است. از بیست و دوم بهمن ماه گرفته تا ماههای پر تلاطم اول انقلاب و غائلۀ کردستان و دفاع مقدس و سالهای بعد از آن.
یکسال بعد از ماجرای معروف دیپلمات ها در لبنان کنار یاران و تربیت شده های حاج احمد جنگیده و در حوزۀ فرهنگ هم صاحب نظر است. مواضع روشن و حضور کوتاه ولی اثرگذارش در قلاده های طلا نشان داد که خط و مرز درستی با فتنه و فتنه گرها دارد.
اگر به جریان های تعیین کننده در حوزۀ ادبیات و سیاست کشور متصل بود نامش بیشتر شنیده می شد ولی این راوی سیرۀ شهدا اهل این بازی ها نیست.
با چندین عنوان شناخته می شود ؛ استاد، رزمنده، نویسنده، جانباز، فعال فرهنگی، خبرنگار، عکاس جنگ و ... حمید داودآبادی
* حمید بناء
