اصحاب رسانه از بیگانگان هرگز ننالند که با آنان هرچه کرد «انتظامی» کرد

امروزه تامین امنیت شغلی یکی از دغدغه های مهم در جامعه ما به شمار می رود و از سوی دیگر بعد از پایان دوره چندین سال کاری گزینه ای به نام « بازنشستگی» در پیش روی افراد جامعه می باشد، البته به شرط آنکه در مدت زمان خدمت حق بیمه خود را به طور کامل پرداخت کرده باشید تا بتوانید در زمانی که به اصطلاح از کار افتاده شدید، از آب باریکه ای که طی این چندین سال پرداخت کرده اید ذره ای استفاده نمائید.

بیمه یکی از مهمترین مسائل در جامعه به شمار می رود، زیرا فرد بیمه شده می تواند در مدت زمانی که اشتغال به کار دارد از مزایای خدماتی آن بهره مند شود و بعد از پایان دوره کار نیز از دیگر مزایای آن استفاده نماید.

از این مقدمه به این نتیجه می رسیم که بیمه یکی از ضروری ترین مسائل کاری می باشد که کارفرما باید برای تامین امنیت و آسایش کاری آن را انجام دهد، ولی متاسفانه در موارد بسیاری دیده می شود که کارفرمایان محترم از بیمه کردن افراد خودداری می نمایند و به بهانه های گوناگون از پرداخت حق بیمه افراد زیر مجموعه فرار می کنند.

این مسئله متاسفانه در کشور ما زیاد به چشم می خورد و چندین سالی هست که دامن اقشار مختلف از جمله « اصحاب رسانه و خبر» که به جرات می توان رشته خبرنگاری را یکی از سخت ترین و زیان آورترین مشاغل عنوان کرد، را نیز در برگرفته است.

کارفرمایان در جراید و خبرگزاری ها تعداد افرادی را که بیمه می کنند بسیار ناچیز و محدود می باشد و بیمه شدگان اصلی بیشتر از خبرنگاران خود روزنامه می باشند و خبرنگارانی که در شهرستانها به عنوان نماینده یا رابط خبر مشغول به کار می باشند را به هیچ عنوان بیمه نمی کنند که متاسفانه هیچ تفاوتی بین خبرنگارانی که مستقیم در روزنامه مشغول به کار هستند با افرادی که به عنوان خبرنگار شهرستان مشغول به کار می باشند نیست.

در چند سال اخیر چندین مرتبه در جلسات گوناگون خبرنگاران شهرستانهای استان تهران به این قضیه اعتراض کردند که بعد از تصمیم گیری ها معاونت مطبوعاتی ارشاد جهت استفاده خبرنگاران از مزایای بیمه آنان را به مجموعه « صندوق اعتباری حمایت از نویسندگان، روزنامه نگاران و هنرمندان» معرفی کردند که البته برای عضویت در این صندوق باید هفت خان رستم را پشت سر گذاشت تا بتوانی عضو این مجموعه شده و از مزایای آن بهره مند شوید.

ماجرا از اینجا شروع شد که در مراسم تجلیل از اصحاب رسانه و خبر در روز خبرنگار امسال معاونت محترم مطبوعاتی کشور جناب آقای انتظامی آب پاکی را بر دستان خبرنگاران ریخت که البته باید بگویم آب یخی بر پیکراین قشر زحمت کش و بی ادعا ریخته شد که شاید اگر از فردی خارج از این خانواده این قضیه عنوان می شد دور از انتظار نبود، ولی این ماجرا توسط کسی عنوان شد که خود نیز عضو همین خانواده می باشد و از مسائل و مشکلات این صنف به خوبی اطلاع دارد.

جناب آقای انتظامی در این مراسم اعلام فرمودند که افرادی که توسط « صندوق هنر» بیمه شده اند بیمه آنان جزو بیمه خبرنگاری محسوب نمی شود و از همه زیباتر اینکه در پایان دوره کاری نیز بازنشستگی به این افراد تعلق نمی گیرد که شاید بدترین خبری که در روز خبرنگار تا به امروز اعلام شده بود همین موضوع بود.

در اینجا چند سوال مطرح می شود که امید است مسوولان محترم از جمله مسئولین « صندوق هنر » و نیز معاونت محترم مطبوعات کشور پاسخگوی آن باشند.

1- بعد از پرداخت حدود هشت سال حق بیمه به این صندوق چرا از روز اول این موضوعات اعلام نشد؟

2- اگر بیمه «صندوق هنر» مورد تائید و جزو سوابق شغلی محسوب نمی شود، چرا خبرنگاران را جهت بهره مندی از بیمه به این مجموعه معرفی کردید؟

3- تکلیف افرادی مانند بنده که تا امروز حق بیمه خود را پرداخت کرده ام، به امید آن که در آینده از مزایای آن بهره مند شوم چیست؟

در پایان امیدوارم مسوولان محترم پاسخ قانع کننده ای در این خصوص ارائه نمایند، زیرا افراد زیادی با اطمینان به این موضوع در این صندوق عضو هستند که اگر به حال و احوال آنان رسیدگی نشود دچار مشکلات عدیده ای می شوند.

رضا فغانی- سردبیر دوهفته نامه آوای ری