به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، وی که در سال ۸۱ در حادثهای هر دو دستش را از دست داده، علاقه به نقاشی را جدی گرفته و با پایش اقدام به نقاشی کرده و از سال ۸۸ وارد هنرستان شده و در رشته نگارگری به فعالیت پرداخته است. عظیمی در ادامه وارد دانشگاه شده و در رشته نقاشی، ذوق هنری خود را آزموده است.
عظیمی در خصوص ازدواجش هم شرایط خاص خودش را در نظر نگرفته و معتقد است: ما همه انسانیم و با دلمان زندگی میکنیم و فرق من با بقیه این است که من با پاهایم کارهایم را انجام میدهم و اصلا خودم را متفاوت با بقیه نمیبینم.
سهیلا جاهد همسر رحیم عظیمی هم که در این همایش با تابلوی خاکسپاری حضرت علی اصغر علیهالسلام توسط امام حسین علیهالسلام شرکت کرده معتقد است: من در همسرم نهتنها نقطهضعفی نمیبینم بلکه نقطه قوت و توانمندی در او دیدهام و حتی ایشان بهلحاظ فنی سرتر از من هستند.
وی ازدواج با رحیم عظیمی را یک نوع فداکاری نمیداند و معتقد است ممکن بود این اتفاق بعد از ازدواجمان برایش بیفتد یا حتی برای من چنین اتفاقی بیفتد و این ها نباید برای یک زوج مبنا باشد.