به گزارش سازمان بسیج کارگری کشور خبرگزاری بسیج، بادهای موسمی و 120 روزه سیستان با سرعت و شدت بالایی می‌وزید و شاخ و برگ درختان را تکان می‌داد.صدای درها و پنجره هایی که باد به هم می‌کوبید کودکان را وحشت زده کرده بود اما در خانه محمد پتیره و همسرش گل بانو اضطراب دیگری وجود داشت.
آن‌ها در انتظار تولد فرزندشان بودند که سر انجاک این انتظار در ششمین روز از تیر ماه 1347 بسر آمد و کودکی زیبا متولد گردید که محمد پس از انجام رسم و رسومات رایج در منطقه نام ابراهیم را بر کودک نهاد.
ابراهیم در همان سیستان رشد نمود و پا به مدرسه گذاشت.او نوجوانی شایسته و با استعداد بود که به درس علاقه زیادی داشت اما با پیروزی انقلاب و تحمیل جنگ نابرابر از سوی رژیم بعث ابراهیم بر خود فرض دانست تا در چنین شرایطی تحصیل را رها کرده و برای دفاع از میهن عزیزش راهی جبهه های حق علیه باطل گردید تا در مدرسه عشق کسب دانش و معرفت نماید.
او به همراه تعدادی از دوستانش از جمله پسرعمویش علیرضا به مناطق عملیاتی رفت پس از مدتی به خانه بازگشت و به عنوان کارگر ساده مشغول بکار گردید تا بخشی از هزینه های خانواده اش را تامین کند.
ابراهیم دوباره به اتفاق دوستانش و به عنوان بسیجی رهسپار جبهه گردید و با شنیدن تشکیل گردان غواص به عضویت این گردان خط شکن و شهادت طلب در لشگر 41 ثارالله درآمد.
او مدت زیادی را در تمرینات سخت و طاقت فرسای گردان شرکت نمود تا سر انجام شب عملیات فرا رسید، او در عملیات کربلای 4 نیز حضور داشت و جمعی از دوستان غواصش به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
او پس از آن عملیات دوباره به گردان بازگشت تا در فاصله تنها دو هفته آماده عملیاتی بزرگتر و وسیع تر در منطقه شلمچه گردد.ابراهیم در شب عملیات کربلای 5 به سمت خط دشمن با لباس غواصی و درون آب حرکت نمود و در همان هنگامی که خط اول دشمن در حال شکستن بود شهد شیرین شهادت را نوشید.
ابراهیم در همان شب شروع عملیات یعنی 19 در ماه سال 1365 لباس سرخ شهادت را بر تن نمود.
