واردات نوشت افزارهای چینی ضربه سنگینی بر پیکره صنعت لوازم التحریر در ایران وارد کرده است. ضربه ای که باعث شده است تولیدکنندگان این صنعت 25 تا 30 درصد ظرفیت خود را به کار گرفته و با سهمی 5 درصدی از درآمد 4 هزار میلیاردی نفس های آخر را بکشند!
با توجه به شرایط موجود در بازار نوشت افزارها و نگاه ها و توجهات فصلی به این صنعت به نظر می رسد در چند سال آینده به جای برپایی نمایشگاه های نوشت افزار ایرانی – اسلامی باید به فکر برگزاری مراسم ترحیم و بزرگداشت این صنعت بود و از آن به نیکی یاد کرد!
مراسم ترحیمی که دولت پایه گذار آن است! و خانواده آموزش و پرورش مدعوین آن . چرا که بارها و بارها از دولت خواسته شده است که جلوی واردات افسارگسیخته لوازم التحریر را گرفته و بسترها را برای استفاده 12 میلیون دانش آموز ایرانی از نوشت افزار ملی باز کند و به خانواده های ایرانی توصیه شده است که برای تهیه نوشت افزار فرزندان خود با توجه به دو بُعد فرهنگی و اقتصادی ذائقه شان را به سمت خرید لوازم ایرانی با پیام های فرهنگی بومی – اسلامی تغییر دهند.
حسيني، مديرعامل مجمع نوشت‌افزار ايراني ـ اسلامي معتقد است: كودكان و نوجوانان، مخاطب اصلي محصولات فرهنگي هستند و با توجه به رويكردي كه جهان براي تربيت كودكان دارد، ما نبايد از اين مخاطبان غافل شويم.
شخصيت‌سازي، رويكرد اصلي فعاليت‌هاي فرهنگي در حوزه كودك و نوجوان است، در حالي كه ما در اين حوزه با قالب‌هاي 10 سال گذشته كار مي‌كنيم و حرف تازه‌اي نداريم.
طبق تحقيقات انجام شده بيش از سه ساعت مصرف انيميشن در روز در بين كودكان وجود دارد و كشورهاي غربي از اين مسير ذهن و جهان كودكان و نوجوانان را شكل مي‌دهند. در تمام دنيا از محصولات كاراكترمحور براي محصولات كودك استفاده مي‌شود، در حالي كه در كشور ما به خاطر نبود محصول متناسب با فضاي كشور، از توليدات فرهنگي متعارض با فرهنگ خودمان استفاده مي‌كنيم.
ورود نوشت افرازهای خارجی به کشور جریانی دو سر باخت است. باختی عجیب و غیرقابل تصور در میدان مباحث فرهنگی و باختی سخت تر در میدان اقتصاد مقاومتی و در این باخت های سرنوشت ساز مثلث دولت ( مسئولان اقتصادی و فرهنگی، تجار و مردم مقصر ) هستند.
بارها و بارها در مورد خطر نفوذ فرهنگ های بیگانه از طریق لوازم التحریر به مسئولان و متصدیان امور تربیتی و پرورشی جامعه داده شده است اما گویی به نظر می رسد گفتن و گفتن در این زمینه آب در هاون کوبیدن است! حال روی سخن با کسانی است که برای مباحث فرهنگی محلی از اعراب قائل نیستند و هیچ اراده ای برای مقابله با ضدفرهنگ ها یا فرهنگ های بیگانه ندارند: « از قلع و قمع صنعت نوشت افزار ایرانی با ساخت و سازهایی که باعث می شود نوشت افزار های وارداتی را تا یک چهارم قیمت به گمرک اظهار کنید و کالاها را به قیمت ارزان وارد بازار کنید چه میزان سود می برید؟!
شما که دست تان در جیب تولید کننده ایرانی است هیج در نظر دارید که پدر و مادر مصرف کنندگان کالاهای وارداتی شما کارگرانی هستند که باید در کارخانه جات کشور کار کنند تا هزینه تحصیل فرزندان شان را بپردازند! اگر دوستی خاله خرسه شما ادامه پیدا کند آنها بیکار شده و در نهایت این شما هستید که باید هر سال قیمت کالاها را ارزان تر کرده و در نهایت یک دهه ای دیگر نشسته و در عرصه لوازم التحریر سماق میک بزنید.
اگر این روند یک جریان یا یک باند برای فروپاشی صنعت لوازم التحریر در کشور است و آگاهانه این اقدامات صورت می گیرد برای دولت و مسئولان عذری بدتر از گناه است که خائنین به اقتصاد ملت را به حال خود رها کرده و حتی خواسته و ناخواسته به آنها کمک می کنند.
پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس
