به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،امیرحمزه نژاد - مجسمه‌ای که غرب از یک بانوی صلح جهانی ساخت به یکباره فرو ریخت. این داستان «آنگ سان سو چی» زن میانماری است که روزگاری توانست جایزه صلح نوبل را از آن خود کند و برای خود اسم و رسمی در دنیا با استفاده از ماشین پروپاگاندای غربی دست و پا کند. اما حالا ادعای متمایز سوچی وی را در مظان اتهام و در وضعیت شدیدترین انتقادات قرار داده است. بخشی از مطالبات وجه خاص پیدا می کند که به آن«ادعاهای متمایز» گفته میشود؛ به عنوان مثال ادعای متمایز سوچی به عنوان کسی که جایزه صلح نوبل را کسب کرده قطعا گام گذاشتن در این راه حتی بر خلاف برخی منافع سیاسی است.
اما سکوت سوچی در قبال کشتار مسلمانان روهینگیا حتی صدای کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد را نیز در آورده است. یانگی لی، گزارشگر سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در میانمار (برمه)، از آنگ سانگ سوچی، که در عمل رهبری این کشور را برعهده دارد، انتقاد کرده و گفته است که خانم سوچی از اقلیت مسلمانان روهینگیا حمایت نکرده است.
مقامات سازمان ملل متحد می گویند که در طول ۱۰ روز گذشته ۸۷ هزار نفر از مسلمانان روهینگیا که خانه‌هایشان به آتش کشیده شده، از کشور گریخته و به بنگلادش فرار کرده‌اند.
لی گفته که موقعیت دشوار خانم سوچی را درک می‌کند اما در عین حال تاکید کرده است که خانم سوچی خشونت‌ها علیه اقلیت روهینگیا را محکوم نکرده است.
وی می‌گوید آنچه رخ داده قطعا جنایت علیه بشریت از جانب حکومت و ارتش، نیروهای امنیتی و پلیس میانمار است.
خانم لی در عین حال گفت سخت است که بتوان ادعای نظامیان میانمار را مبنی بر اینکه مسلمانان روهینگیا خود خانه‌های خود را آتش زده‌اند، باور کرد.
۱۷ هزار نفر از اعضای اقلیت مسلمان روهینگیا پس از ترک این کشور اکنون در اردوگاه‌های مرزی بنگلادش به سر می‌برند. کسانی که "نخواستنی‌ترین مردم جهان" نامیده می‌شوند. نه دولت میانمار اجازه بازگشت به آنها می‌دهد و نه بنگلادش آنها را می‌پذیرد.
آنها در میانمار در فرودست‌ترین بخش جامعه قرار گرفته‌اند و حق شهروندی ندارند و در بنگلادش هم مهاجر غیرقانونی به شمار می‌روند.
پیشتر یک هیئت تحقیق بین‌المللی از دولت میانمار خواست محدودیت‌‌هایی را که علیه اقلیت مسلمان راخین در آن کشور وضع کرده است، لغو کند.
این هیئت، که سرپرستی آن را کوفی عنان، دبیرکل پیشین سازمان ملل برعهده دارد، گفته است که دولت میانمار باید به مسلمانان ایالت راخین - یا روهینگا - آزادی جابجایی در داخل خاک کشور را بدهد و شرایطی را برای اعطای شهروندی به آنان فراهم آورد.
خانم سوچی در مقابل این سوال بی‌بی‌سی که واکنشش به اتهام مطرح شده از سوی سازمان ملل چیست سکوت می‌کند. منتقدان می‌گوید حداقل او می‌توانست موضع خود را نسبت به این مسئله ابراز دارد و این سکوت را بشکند. مسلمانان روهینگیا زندگی اسف‌باری دارند با توجه به چنین رفتاری امیدی هم به تغییر وضعیت آنان وجود ندارد.
بعضا گفته میشود که سیاسی‌کاری و تصویرسازی غرب برای نشان دادن وجهه‌ای صلح‌طلب و انسان‌نواز باعث شده تا زنانی چون سوچی و شیرین عبادی که قطعا لیبرالی و هم‌راستا با سیاست‌های غرب حرکت می‌کنند جایزه صلح نوبل را برده و برایشان وجهه‌سازی شود اما اغلب در همین بزنگاه‌ها است که چهره واقعی و بعضا مفلوک این افراد مشخص میشود. درماندگی و انفعال در عملکرد این روزهای سوچی، بانوی صلح و دموکراسی میانمار این روزها مشهود است. وی که روزگاری از قاب شبکه‌های تلویزیونی غربی محو نمی‌شد و چهره‌ای اسطوره‌ای از وی در این رسانه‌ها ساخته شده بود، حالا چنان در سکوت فر رفته است که گویی از ابتدا شخصیت دیگری بوده است.
کشتاری که به نسل کشی در میانمار تعبیر میشود حالا به گردن خانم سوچی نیز هست. سوچی پس از کمک‌های غربی و مبارزه سیاسی در سال 2016 در راس قدرت میانمار قرار گرفت. حزب اتحاد ملی برای دموکراسی به رهبری خانم سوچی ۸۰ درصد کرسی‌های پارلمان را به دست آورد و از آن روز به بعد بر میانمار حکومت می‌کند.او در این نقش به طور دو فاکتو رئیس دولت است و مقامی هم‌ارز نخست وزیر دارد.
