خبرهای داغ:
امام رضا(ع) جايگاه علمى ويژه اى داشتند. او از دانشى سرشار بهره مند بودند و اين برجستگى علمى او در رويارويى با دانشمندان اديان و مذاهب ديگر، بهتر آشكار مى شد.
کد خبر: ۸۸۹۶۹۴۹
|
۱۲ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۰:۵۶

به گزارش خبرگزاری بسیج در قزوین، درآستانه ولادت باعظمت و مبارک حضرت علی بن موس الرضا علیه السلام و تبریک دهه کرامت، خبرگزاری بسیج به زندگینامه امام هشتم شیعیان اشاره‌ای دارد.

حضرت رضا (علیه السلام) در یازدهم ذیقعدﺓ الحرام سال 148 هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشودند ،پدر بزرگوار ایشان امام موسی کاظم (علیه السلام) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال 183 ﻫ.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند و مادر گرامیشان "نجمه" نام داشت.  

امام رضا علیه السلاو در زمان خلافت عباسی عهدار مسئولیت امامت و رهبری مسلمین و شیعیان را داشتند، با ظلم های که خلافی عباسی به ایشان داشتند روزهای سخت و طاقت فرسایی را پیمودند.

شخصیت های بازر امام رضا علیه السلام

هميشه چهره اى خندان داشت، هرگز با صداى بلند و با قهقهه نمى خنديدهنگام نشستن، هرگز پاى خود را در حضور ديگران دراز نمى كرد، در حضور ديگران هرگز به ديوار تكيه نمى زد، به عيادت بيماران مى رفت، در تشييع جنازه ها شركت مى جست، وقتى بر سر سفره اى مى رسيد، اجازه نمى داد تا به احترام او از جاى برخيزند، به پاكيزگى بدن، موى سر و پوشاك خود بسيار توجه داشت، از مهمانان خود، شخصا پذيرايى مى كرد، بسيار بردبار و صبور و شكيبا بود.

جایگاه علمی حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام

امام رضا(ع) جايگاه علمى ويژه اى داشتند. او از دانشى سرشار بهره مند بودند و اين برجستگى علمى او در رويارويى با دانشمندان اديان و مذاهب ديگر، بهتر آشكار مى شد. جلسات و محافلى كه علما و دانشمندان مختلف گرد هم مى آمدند و به بيان ديدگاهها و نظرات خويش مى پرداختند، در آن زمان رونق خاصى داشت. حاكمان آن عصر، گاه براى جلوه دادن شكوه دربار خويش، گاه به منظور گرايش دانشمندان به دربار، و زمانى براى اين كه بر عقيده كسى چيره شوند، در كنار مجالس ديگر، به برگزار كردن نشستهاى علمى نيز مى پرداختند. اين محافل كه به جلسات (مناظره) معروف بود، بهترين مكان براى ابراز شايستگى هاى علمى افراد به شمار مى رفت. 

مامون عباسی برنامه حذف امام رضا(ع) را دنبال مى كند، اما مى كوشد كه اين برنامه را به گونه اى عملى سازد كه دامان خود او از اين امر پاك نشان دهد. پس در راه سفر به بغداد، در توس توقف مى كند و در همان جا با خوراندن انار يا انگور زهرآلود به حضرت، امام رضا(ع) را مسموم مى سازد و مانند آن چه پس از قتل فضل بن سهل كرد، در اين جا نيز بر پيكر پاك امام اشك مى ريزد و حضرت را در كنار قبر پدر خود هارون الرشيد دفن مى كند.  

محل شهادت امام هم به گفته همه تاريخ نويسان، شهر توس و محل دفن ايشان نيز در باغ حميد بن قحطبه در سناباد بوده كه بعدها (مشهد الرضاـمحل شهادت امام رضا عليه السلام) نام گرفته و اينك به نام مشهد شهرت دارد.

1003/ت30/ب

 

 

ارسال نظرات
پر بیننده ها