دوباره خیان به خیان برای استقبال 13 شهید بی نشانی که در آسمان و بین ملائک شهره ترند تا در زمین و بین اهالی آن، به نیت 13 پرستوی بال شکسته مانده در کربلای خان طومان، با اشک دیده غبار روبی می شود.
کد خبر: ۸۸۸۹۵۷۳
|
۲۹ تير ۱۳۹۶ - ۰۸:۲۲

به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، کوچه به کوچه دیار بی نام و نشان پرور علویان دوباره پر شده از بوی اسپند و عطر گلاب و باز نشان به نشان مادران قاب عکس به دستی که به دنبال بازگشت پرستوهای مهاجر از آسمان غربت زده شهر آمده اند تا روی شانه های خسته و چشمان خیس، یک تکه استخوان و پیراهن کهنه ای را در آغوش بگیرند، ببویند تا شاید بوی یوسف شان چشم و چراغ دل منتظرشان را روشن کند.
دوباره خیان به خیان برای استقبال 13 شهید بی نشانی که در آسمان و بین ملائک شهره ترند تا در زمین و بین اهالی آن، به نیت 13 پرستوی بال شکسته مانده در کربلای خان طومان، با اشک دیده غبار روبی می شود برای دسته به دسته شهیدی که قرار است روی شانه های بلند مردم این شهر به سمت بهشت بدرقه شود.
قافله ای که شهرتشان در غریبی و گمنام بودنشان است بعد از سالهای سال آمدند تا ستاره های بی نشانی باشند از آسمان غربت کوچه های مدینه و بقیع داغدار، بقیع بی شمع و چراغی که ماه صادقش از سر سجاده نماز و با سر و پای برهنه شهید زهر جفا شد و دیگر طلوع نکرد.
در واپسین روزها از ماهی که قلب زمین از زخم جفا به صادق آل عبا(ع) تیر می کشد،شاگردان مکتب گمنامی امام روح الله آن بزرگ یار صدیق جعفر آل آلله آمدند بعد از سی سال مادری حضرت زهرا(س) برای گمنامی فرزندانش، در این روزهایی که سالروز شهادت غریبانه ماه صادق در آسمان خاموش بقیع است .
و از میان 15 شهید شیعه زاده ای که در اوج مظلومیت پا به شهر گذاشتند دو رعنا قامت دو علوی صفت و دو صادق مکتب با نشانی از یک پلاک به دنیای مادران منتظری قدم گذاشتند که مثل همان دوران چشم انتظاری تولد فرزند بی قرار آمدنشان بودند ،دوباره سه کیلو شدند تا به این دنیا بیایند .
مادرانی که بفرموده امام صادق (ع) «كام فرزندانتان را با تربت حسين (ع) باز كنيد كه آن امان است» ، کام فرزندشان را با تربت حسین(ع) باز کردند و حال امروز تمام سه کیلو پیکر جگر گوشه شان از تربت حسین(ع) است و دلشان آرام.
تابوت های یک اندازه که همچون فانوسی مظهر مظلومیت هزار و چندی ساله اهل بیت رسول الله(ص) است ،در آغوش شهر جا باز می کند. اینجا دیگر روضه لازم نیست خودش مرثیه مجسم است.
مرثیه ای که مردم نگاه شان را به ضریح چوبی گمنامان همیشه آشنا گره می زنند و دل هایشان را متبرک خاک پیراهن های کهنه ای می کنند که در روز شهادت رئیس مذهب شیعه، «مکتب جعفری» شاگردان صدیقش که در ولایت مداری غریبانه جان دادند ،دوباره به صف اول آمدند تا برای غربت اهل بیت(ع) میدان داری کنند.

"علی ابراهیمی گتابی"

ارسال نظرات
پر بیننده ها