مجاهدین خلق در همان روزهای آغازین انقلاب به دنبال کسب قدرت بودند و با همین هدف بود که با انقلاب همراه شدند، آنها دنبال سهم خواهی از انقلاب بودند؛ لذا ادعای سهم خواهی در انقلاب به صرف داشتن رویه مسلحانه بر ضد رژیم پهلوی آنها را به اشتباهات استراتژیک می کشاند.
کد خبر: ۸۸۷۵۷۱۲
|
۳۰ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۸:۲۲
به گزارش خبرگزاری بسیج در کرمان، مجاهدین خلق در همان روزهای آغازین انقلاب به دنبال کسب قدرت بودند و با همین هدف بود که با انقلاب همراه شدند، آنها دنبال سهم خواهی از انقلاب بودند؛ لذا ادعای سهم خواهی در انقلاب به صرف داشتن رویه مسلحانه بر ضد رژیم پهلوی آنها را به اشتباهات استراتژیک می کشاند.
این اشتباه استراتژیک سبب شد این گروه زمانی که نتواند از طریق انتخابات دموکراتیک به قدرت برسد به عملیات مسلحانه تروریستی نزدیک شود .
رهبران مجاهدین خلق وقتی نتوانستند مستقیما به خواسته های سیاسی شان برسند خود را به بنی صدر نزدیک کردند ، آنها امیدوار بودند با ائتلاف با وی که در مسند رئیس جمهوری قرار داشت برای خود جای پای محکمی باز کرده و به همکاری بنی صدر مخالفان شان را کاملا کنار بزنند.
اما رجوی و منافقین از این واقعیت بی خبر بودند که دارند بر قبری می گریند که در آن مرده ای نیست. زیرا زمانی نگذشت که طرح دو فوريتي آيين نامه چگونگي بررسي كفايت سياسي رييس جمهور از طرف تعدادي از نمايندگان تقديم مجلس شوراي اسلامي شد و  در 27 خرداد به تصویب رسید .
پس از تصویب بررسی طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی، منافقین که می‌پنداشتند بهانه و فرصت مناسبی برای اعلام شورش علیه امام(ره) و نظام جمهوری اسلامی به دست آورده‌اند، به‌سرعت به تدارک و آماده‌سازی حرکتی مسلحانه و وسیع در 30 خرداد 1360 پرداختند و ده‌ها نفر را به شهادت رسانده و صدها تن را نیز مجروح ساختند.
مسعود رجوي با محاسباتي که از درون نظام جمهوري اسلامي ايران کرده بود؛ تصور مي کرد با قيام مسلحانه 30 خرداد، تکليف نظام هم يک سره خواهد شد، اما مانور مسلحانه ای که از ساعت 4 بعد از ظهر شروع شده بود تا اوايل شب شکست خورد.
جمهوري اسلامي که تا آن زمان متحمل تلفات فراواني به لحاظ انساني، سياسي، فرهنگي و اقتصادي شده بود، فرصت را مغتنم شمرد و همان گونه که منافقين مي خواستند، تظاهرات مسلحانه آنها و کشتار مردم بي گناه را پاسخ داد و اين روند به سمتي رفت که 30 خرداد براي منافقين به يک فاجعه و يک شکست تبديل شد. خروج رجوي از ايران به فاصله کمتر از يک ماه و به دنبال آن خروج تشکيلات از ايران؛ بزرگترين شکست براي سازماني بود که مدعي بود نزديک به 40% ارتش و50 % مردم پشتيبان او هستند.
ارسال نظرات