خبرهای داغ:
استاد حوزه و دانشگاه گفت: قطعا انتشار لطیفه‌های سخیف برای مناسبت‌های مذهبی، دارای اتاق فكری است كه اين موضوعات را محوريابی و به سرعت آنها را در طی ايام سال و به مناسبت‌های مختلف به روز می‌كنند و روشنفكرنماها هم اين مسائل را با قصد و غرض نشر می‌دهند.
کد خبر: ۸۸۷۱۴۳۵
|
۲۱ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۹
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،حجت‌الاسلام والمسلمین حامد قربان‌زاده، استاد حوزه و دانشگاه‌، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به دلایل به سخره گرفتن مناسبت‌های دينی در فضای مجازی، اظهار کرد: ذات افراد به صورت فطری به تمسخر و مسخره كردن علاقه دارد، به همين دليل در تمامی جوامع ما با اين موضوع مواجه هستيم كه نسبت به برخی از امور جدی از سوی برخی افراد هجوياتی صورت می‌گيرد كه به صورت طنز،  لطيفه و يا به صورت‌های ديگر مطرح می‌شود. اين لطيفه‌ها و هجويات در اصل اشاره ظريفی به نقائص و كاستی‌های آن عمل جدی می‌كند كه در اين قالب بيان می‌شود.

وی ادامه داد: در آئين مسيحيت تا قبل از رنسانس قبح اين كار شكسته نشده بود، اما پس از رنسانس اولين بار توسط مارتين لوتر موضوع خريد بهشت از كليسا به صورت خاصی تمسخر شد و براي اولين بار اين مسأله باب شد. همان طور كه در تاريخ خوانده‌ايم مارتين لوتر به آن كشيش گفت كه تو مگر بهشت را نمی‌فروشی؟ كشيش گفت كه چرا، مارتين لوتر گفت كه من تمام جهنم را می‌خواهم بخرم! كشيش هم گفت كه تمامش مال تو! بعد از آن مارتين لوتر از اين نقص استفاده كرد و به مردم گفت كه ای مردم من تمام جهنم را خريدم و حالا شما برويد و راحت باشيد.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: با نفوذ هر چه بيشتر شبكه‌های اجتماعی در بين عموم مردم، اين مسائل ابتدا در مورد بعضی از فتاوای برخی از مفتيان اهل سنت و سپس مراجع شيعه رواج پيدا كرد و به مرور به اصل و ريشه آن فتاوا و احاديث و آيات و پس از آن ساير مقدسات سرايت كرد. به هر حال دلايل بسيار زيادی برای اين به سخره گرفتن وجود دارد، اما هدف اصلی بيان كاستی‌ها و نقائص بوده است ولی به مرور با سوءاستفاده دشمنان از اين موضوع مدتی است كه اصل اين موضوعات به تمسخر گرفته می‌شود.

وی با اشاره به دلايل جک و فان شدن مناسبت‌های دينی گفت: ما از يك موضوعی نمی‌توانيم غافل بشويم و آن هم اين است كه در جامعه ما افرادی ضد دين هستند كه در واقع به هيچ چيزي اعتقاد ندارند. در جوامع غربي هم اين معضل وجود دارد كه افرادی هستند به همين نحو كه به هيچ دين، آئين و مكتبی اعتقاد ندارند، هيچ مسلك و مرامی برای خود قائل نيستند و حتی ابايی هم از بيان اين موضوع ندارند. اين افراد نوعا پايه‌گذار و بناكننده اين نوع از تمسخر در يك جامعه هستند. به مرور اين موضوع به ساير افراد روشنفكرنما سرايت می‌كند و بعد از آن به سوی عموم مردم هدايت می‌شود.

حجت‌الاسلام قربان زاده ادامه داد: در لايه‌های بعدي اين موضوع، فقط به صورت خنده بيان می‌شود، اما ما غافل از اين نكته‌ايم كه اين خنده‌ها به مرور اثر خودش را می‌گذارد و افراد را نسبت به اصل موضوع سست می‌كند، هر چند آن را بيان نكند. اولين جايي هم كه اين موضوع خودش را نشان می‌دهد اين است كه حساسيت‌ها نسبت به آن موضوع و مناسبت يا آئين و عمل از بين می‌رود و ديگر متدينين نسبت به آن حساسيت به خرج نمی‌دهند. برای مثال حتی اگر در ايام عاشورا مردمی در بالاي شهر تهران بر تن سگ‌های‌شان لباس مشكی كنند و در خيابان‌ها بگردند، مردم متدين حساسيتی كه سابقا به خرج می‌دادند را به خرج نمی‌دهند، چون در درون‌شان لايه‌هايی از بی‌اعتنايی را در مواجهه با آن پيام‌ها نشان داده بودند.

وی با بیان اینکه چنین موضوعاتی هدایت‌شونده از خارج مرزها هستند، گفت: قطعا اين موضوعات دارای اتاق فكری است كه اين موضوعات را محوريابی و بررسی می‌كنند و به سرعت آنها را در طی ايام سال و به مناسبت‌های مختلف و با ربط دادن به مسائل مختلف به روز می‌كنند و روشنفكرنماها هم اين مسائل را با قصد و غرض و مرض قبلی نشر می‌دهند، اما در لايه‌های ميانی جامعه اين موضوع بدون قصد و غرض قبلی و بيشتر اوقات صرفا به قصد خنده و درآمدن از فضای خشك و رسمی بيان می‌شود. البته اين موضوع هم نبايد مخفی باشد كه جامعه ما در زمينه استفاده از فناوری‌های نوين نقص بزرگي دارد كه به جای استفاده بهينه از هر امكانات سخت‌افزاری يا نرم‌افزاری، آن را به بدترين شكل ممكن استفاده می‌كند.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: همين الان اگر به پيام‌هايی كه از پيام‌رسان‌های تلفن همراهمان نگاه كنيم در ميان عموم مردم بيش از ۹۰ درصد پيام‌ها مربوط به لطيفه‌ها و جوك‌ها و مطالب بی‌فايده‌ای است كه هيچ خاصيتی برای افراد ندارد و تنها هدر دادن هزينه و وقت افراد است. كمتر از ۱۰ درصد مطالب قابل استفاده و مرتبط با مسائل كاری و ... است و اين واقعيتی است كه در جامعه ما وجود دارد. حال اين دو موضوع به هم گره خورده است؛ از طرفی فرهنگ استفاده از وسايل ارتباطی همچون بسیاری از وسايل ديگر در جامعه ما جا نيفتاده و از طرف ديگر عده‌ای از اين موضوع سوء استفاده‌های خود را می‌كنند؛ بنابراین چاره‌ای نداريم جز اينكه با اين نقيصه مبارزه كنيم.

تقویت فرهنگ عمومی

وی با اشاره به راه‌های مقابله با اين موضوع گفت: ما چاره‌ای نداريم جز اين كه فرهنگ عمومی جامعه خودمان را تقويت كنيم و به مردم نحوه استفاده از فناوری‌های نوين ارتباطی را ياد بدهيم. اگر پيوست فرهنگی برای استفاده از اين ابزار وجود داشته باشد، شاهد مشكلات اين چنینی نخواهيم بود. اين موضوعات بايد در مدارس به دانش‌آموزان ياد داده شود و به مرور پدر و مادر اين دانش‌آموزان به عنوان مخاطبان ميليونی جامعه تحت تعليم از سوی خود فرزندان قرار بگيرند.

حجت‌الاسلام قربان زاده تصریح کرد: صدا و سيما و ساير رسانه‌های تصويری و شنيداری موظف هستند كه به وظيفه خود در اين زمينه كه همانا فرهنگ‌سازی استفاده از اين ابزار، وسايل و آلات است، عمل كنند که در غیر این صورت برخوردهای محكم و شديد برای مدت كوتاهی جواب بدهد و در واقع مُسكن باشد، اما درمان نيست. تنها درمان بالا بردن آگاهی و شعور عمومی جامعه است.

نادیده گرفتن مفاخر داخلی

وی در پاسخ به این پرسش که آيا چنين مسأله‌ای می‌تواند به مناسبت‌های دينی همچون ماه رمضان آسيب وارد كند، گفت: نه تنها به ماه رمضان، بلكه به تمام مناسبت‌های ديني و حتی ملی و جهانی هم می‌تواند آسيب وارد كند. شما اگر دقت كرده باشيد متدينين نسبت به مسأله روزه و احكام آن حساسيتي ندارند، اما اگر خدايي نكرده يك فرد روزه‌دار مشكلي برايش پيش بيايد، بيشترين راهكارها و فتواها از سوي افرادی مطرح می‌شود كه اساسا خودشان نه اهل نماز و روزه هستند و نه تقيد به چيزی دارند. در تمام جوامع اين افراد حضور دارند، افرادی كه تمام مفاخر خودشان را انكار می‌كنند و تنها مفاخر ديگران را می‌بينند، افرادی كه داشته‌های خود را تمسخر و داشته‌ها و حتی نداشته‌های ديگران را به رخ می‌كشند.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: مگر نمی‌‌بينيم كه چه شبهاتی درباره سفر انسان به ماه وجود دارد كه انصافا جواب قانع كننده‌ای به آنها داده نشده است، اما شما می‌بينيد كه همين را چماقی كرده‌اند و بيش از ۶۰ سال است كه آن را بر سر متدينين می‌زنند كه انسان به ماه سفر كرد و شما هنوز در فلان كار مانده‌ايد، يا مثلا اگر در ولنتاين ميلياردها تومان پول خرج عروسك خرس‌شان كنند، عيبي ندارد، اما اگر متدينين براي ساخت ضريح، گنبد، بارگاه و مسجد پول خرج كنند عيب دارد.

وی ادامه داد: اگر ميلياردها تومان خرج سفر به آنتاليا، پاتايا و كيش شود، هيچ اشكالی ندارد، اما اگر متدينين با هزينه بسيار كمتري نسبت به آنان به كربلا، مكه و سوريه بروند، اشكال دارد. اگر متدينين در ماه رمضان روزه بگيرند، مذمت می‌شوند كه با خودگرسنگی، شكم فقرا سير نمی‌شود اما در ماه محرم كه آن همه اطعام صورت می‌گيرد چيزهای ديگری برای مسخره كردن پيدا می‌كنند. اين‌ها همان‌هايی هستند كه كوچك‌ترين كمكی به فقرا در زمينه رفع فقرشان نمی‌كنند، تا به حال در عمرشان يك بار هم به اردوی جهادی نرفته‌اند، حتی اسم خيلی از مناطق محروم را هم نشنيده‌اند، اما به جهادگرانی كه خالصانه و بدون چشمداشت به اين مناطق می‌روند و در راه رفع محروميت تلاش می‌كنند طعنه و زخم زبان هم می‌زنند. ما با چنین جماعتی طرف هستيم كه هيچ منطقی برای مطالبشان ندارد و تنها دوست دارند اعتراض كنند، اما كسی به آنها اعتراض نكند. اين‌ها دردی است كه درمانی ندارد. از قديم گفته‌اند كه انسانی كه خواب است را می‌شود بيدار كرد، اما كسی كه خودش را به خواب زده است، نمی‌شود بيدار كرد.

حجت‌الاسلام قربان زاده با اشاره به بايدها و نبايدهای اين مسأله گفت: تنها بايد و نبايدی كه در اينجا وجود دارد، آگاه‌سازی جامعه نسبت به اين موارد است. آموزش استفاده از شبكه‌های اجتماعی و در بسياری از موارد بيان حقيقت‌ها و انعكاس وارونه‌هايی كه اين سيستم برای خودش درنظر گرفته است، می‌بايست به مردم آموزش داده شود. خواه ناخواه اين موضوع حرف اول و آخر ما و راه حل اول و آخر ما هم همين است.
يك مسئله ديگری هم در اين زمينه وجود دارد كه آن هم به عموم مردم مربوط می‌شود که یاد بگیرند هر حرفی را قبول و هر مطلبی را نقل نكنند و نسبت به هر موضوعی سريع حساسيت نشان ندهند و تا از صحت و سقم آن مطلع نشدند، آن را برای ديگران نقل نكنند.

از دشمن عقب نمانیم

وی در پایان یادآور شد: باید بدانیم كه جر و بحث كردن و داد و قال راه انداختن دوای درد نيست، دوای اين درد با حضور فعال و مؤثر ما در اين جايگاه فراهم می‌شود. هر گاه ما عرصه را خالی كنيم، دشمنان در آن پا می‌گذارند، هر قدر ما خودمان را بيشتر عقب بكشيم، دشمنان بيشتر جلو می‌آيند. چندی پيش مقام معظم رهبری فرمودند كه به جای اينكه ما بياييم و بنشينيم و منتظر باشيم تا غربی‌ها يك نكته‌ای درباره حجاب اسلامی بگويند و آن وقت ما نسبت به آن موضع بگيريم، اين ما هستيم كه بايد دست پيش را بگيريم و نسبت به تضييع حقوق زنان در جوامع غربی ادعا كنيم. بايد از حالت انفعال و پاسخگويی در بياييم و درمقام مطالبه‌گری قرار بگيريم. اين سه راهكار را هم بايد با هم پيش برد و نمی‌شود يكی را به تنهايی مدنظر گرفت در غیر این صورت مدت‌ها است كه با بگير و ببند كار درست نمی‌شود./طنین یاس

 

ارسال نظرات