تمایل زنان به مشاغل اداری در پی عدم تبیین اهمیت امور تربیتی
وی با انتقاد از اینکه امروزه با عینک روشنفکری به فعالیت تربیتی زنان
در خانه به عنوان کاری بی ارزش نگریسته می‌شود و اولویت به فعالیت‌های خارج
از خانه داده شده است، تصریح کرد: در عالم خلقت تعلیم و تربیت از جایگاه
مهمی برخوردار است و هیچ امری با این مهم برابری نمی‌کند. فعالیت تربیتی در
خانه و خانواده بر عهده زنان گذاشته شده است اما عدم تبیین اهمیت این
موضوع برای بانوان سبب شده است تفکر غربی به بیان اهداف خود بپردازد و با
کم رنگ جلوه دادن این مسئولیت زنانه در پی معرفی سطوح دیگری از فعالیت برای
زنان برآید.
جمشیدی‌ها ادامه داد: متناسب با سلطه سیاسی، سلطه
اقتصادی و .. ارزش‌های غربی نیز به کشورها وارد شده است و برای بانوانی که
متناسب با شرایط زیست محیطیشان فعالیت‌هایی مقرر شده بود، نوعی جدیدی از
فعالیت تعریف شد که صرفا حضور خارج از خانه در این میان از اهمیت برخوردار
است، به نحوی که برخی زنان کارمندی صرف و حضور در محیط اداری را بر هر
فعالیت تربیتی و مدیریتی در داخل خانه ترجیح می‌دهند.
وی افزود:
برخی از بانوان که حتی نیاز مالی چندانی نیز ندارند کار را هر نوع فعالیتی
در کارخانه و یا منشی گری می‌پندارند اما تمایلی به فعالیت در منزل برای
خانواده ندارند و این همان اثر سوئی است که تفکر غربی برای ما به همراه
داشته است.
جمشیدی‌ها به جایگاه متفاوت زنان سرپرست خانوار اشاره و
عنوان کرد: توانمندسازی زنان سرپرست خانوار وظیفه جامعه و دولت‌ها است و
باید به عنوان یک اولویت دنبال شود. در شرایطی که تأمین معاش خانواده بر
عهده مردان است و این زنان نیز عهده‌دار مدیریت اقتصادی خانواده خود هستند
باید در کنار مردان برای این قشر نیز درصدد تأمین شغل بود.
این
جامعه شناس بر ضرورت بهره‌مندی از تخصص زنان در عرصه‌هایی که صرفا بانوان
قادر به مدیریت و اجرای آن در سطح جامعه هستند تأکید و تصریح کرد: این
فعالیت اجتماعی و اقتصادی بجا و واجب زنان با آنکه بانوان تن به هر شغلی
صرفا به علت اینکه فعالیت خارج از خانه داشته باشند بدهند، متفاوت است.
حضور زنان در مشاغل مردانه نه تنها به کانون خانواده ضربه می‌زند بلکه باعث
ایجاد محدودیت برای مردانی می‌شود که تامین معاش خانواده را بر عهده
دارند.
وی به ارتباط اشتغال با نظام آموزشی کشور اشاره و عنوان کرد:
نظام آموزشی ما فرد حرفه‌ای تربیت نمی‌کند و صرفا به دنبال فرد کتاب خوانی
است که پشت میز دانشگاه بنشیند. در این میان حرفه آموزی برای اشتغال صورت
نمی‌گیرد و دختران و پسران در رشته‌هایی تحصیل می‌کنند که نه تنها زمینه
شغلی مناسبی برای آن وجود ندارد بلکه تناسبی با جنسیت آنان نیز ندارد.
