به گزارش سرویس بسیج جامعه پزشکی خبرگزاری بسیج، امیر نجاتی، عضو دپارتمان بهداشت عمومي بلايای دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تهران، در هشتمین کنگره سلامت در بلایا که ۲ تا ۴ اردیبهشت ماه در سالن همایش‌های رازی دانشگاه علوم پزشکی ایران برگزار میشود، مقاله خود را با عنوان "ضرورت پایش سلامت جسمی و روانی امدادگران" ارائه خواهد داد.
وی در این مقاله متذکر میشود: در هر حادثه‌ای، افراد به دو دسته تقسیم میشوند: امدادجو و امدادگر؛ امدادگر به معنای عام کلمه فردی است آموزش دیده که در شرایط حادثه با توجه به تخصصی که دارد به امدادجوها کمک میکند؛ پُرواضح است که باید دسته امدادگر نیز به‌عنوان بخشی از دسته امدادجو در نظر گرفته شود زیرا نیازمند مراقبت‌های خاص و ویژهای است که اگر نادیده گرفته شود سبب آسیبهای جدی به سیستم مراقبت در حوادث و بلایا خواهد شد.
آسیب هر فرد امدادگر بدین دلایل باید در اسرع وقت ترمیم شود یا فرد از صحنه حادثه و محل امداد دور شود:
الف- آسیب یک امدادگر سبب تضعیف روحیه سایر همکاران میشود، زیرا آنها خود را به آسیب نزدیکتر میپندارند.
ب- آسیب درمان نشده امدادگر سبب تضعیف روحیه امدادجویان میشود، زیرا آنها خود را به امکانات دورتر از امدادگران میپندارند و اگر یکی از این دسته آسیب ببیند و درمان نشود این تفکر که ممکن است درمان ما روند طولانیتر و پیچیدهتری داشته باشد، ایجاد خواهد شد.
ج - امدادگر درمان شده ممکن است سریعتر به چرخه امداد برگردند و سبب تقویت این چرخه شود.
بنا به دلایل فوق و احتمالاً دلایل دیگری هر امدادگر باید از نظر احتمال آسیب جسمی و روانی مرتب پایش و در صورت رسیدن به مرحله نیازمند به کمک بلافاصله از چرخه امداد خارج و وارد چرخه درمان شوند.
آسیبهای تهدید کننده امدادگران:
الف- جسمی و ناشی از حادثه یا بلا
اغلب خود حادثه میتواند بطور اولیه یا گاهی در اثر آسیبهای ثانویه ناشی از آن سبب ایجاد آسیب در امدادگران شود؛ لزوم استفاده از لوازم محافظت شخصی، پروتکلهای محافظتی جمعی، آموزشهای فردی و جمعی در زمان حادثه بیشتر مشخص میشود؛ علاوه برآن بعضی از حوادث در ذاتشان آسیبهای ثانویهای دارند که از خود حادثه جدیتر و کشنده‌ترند.؛ پیشگیری از این عوارض گاهی بسیار حیاتی است؛ در مواردی امدادگران به‌عنوان عامل انتشار بیماریهای عمل میکنند و سبب ایجاد ضعف در چرخه امداد و درمان میشوند.
ب- جسمی و ناشی از فشار کاری
حجم زیاد کار مورد درخواست از پرسنل و انجام کارهایی که بالاتر از توان معمول افراد است و پرسنل معمولاً به آن عادت ندارند، سبب میشود احتمال آسیبهای جسمی در حوادث و بلایا بسیار بیشتر از کارهای معمولی و حتی شدید باشد؛ خستگی روحی، بیماران بسیار و با آسیبهای جدی، آسیب سایر همکاران سبب مستعد شدن امدادگران به آسیبهای ناشی از فشار کار میشوند.
ج - آسیب روحی
یکی از بدیهیترین آسیبهایی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، آسیبهای روانی است و خوشبختانه اخیراً مورد توجه مسئولین و امدادگران قرار گرفته است که گاهی میتواند بسیار ماندگارتر از آسیبهای جسمی سبب درگیری طولانی در امدادگر شود. پیشگیری از آسیبهای روانی گاه بسیار مشکل است و درمان آن نیز نیازمند متخصص ویژه است.
