یادمان فتح‌المبین، یکی از مناطق اصلی ورود کاروان‌های راهیان نور است که دستاوردهای فراوانی در طول جنگ برای ایران داشت و درس عبرتی تاریخی به صدام داد.
کد خبر: ۸۸۴۱۳۱۲
|
۰۶ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۳:۱۷

به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ منطقه‌ای در غرب رودخانه کرخه و متشکل از 9 شیار که در سال 61 تعدادی از رزمندگان قرارگاه فجر از طریق این شیارها قصد نفوذ به سنگرهای دشمن را گرفتند. شیارهایی که آخرین میعادگاه بسیاری از همرزمان بود.

دوم فروردین‌ماه سال 1361 بود که بذر امید و فتح در دل این سرزمین پاشیده شد.

با پیروزی عملیات طریق القدس و قطع ارتباط زمینی یگان های تحت امر سپاه سوم عراق در دو منطقه ی غرب دزفول و غرب رود کارون، زمینه مناسب برای عملیات در هر یک از این دو منطقه فراهم شد. منطقه غرب دزفول به دلایلی همچون دور کردن دشمن از شهرهای اندیمشک، دزفول، شوش و تناسب استعداد یگان های خودی با وسعت منطقه و تناسب وضعیت طبیعی زمین منطقه با رزم نیروی پیاده، برای اجرای عملیات برگزیده شد، سپس یگان ها نقاط حساس زمین را شناسایی کردند. عقبه دشمن به دو تنگه عین خوش و رقابیه اتکاء داشت، بنابراین با توجه به این وضعیت، عملیات طراحی و اجرا شد. در محور شمالی دو قرارگاه و در محورهای شرقی و جنوبی هر کدام یک قرا گاه وارد عمل شدند. در مرحله اول، تنگه عین خوش توسط تیپ 14 امام حسین (ع) با فرماندهیحسین خرازی مسدود شد.

توپخانه دشمن در منطقه «علی گره زد» با عملیات نفوذی، یک گردان از تیپ 27 حضرت رسول (ص) را منهدم کرد.

در مرحله دوم تنگه رقابیه مسدود شد؛ یگان‌های خودی با استفاده از کانالی که در زمین‌های رملی احداث شده بود، تنگه رقابیه را دور زدند و دشمن را از پشت محاصره کردند. دشمن که از همان مرحله اول موقعیت خود را در خطر دیده بود، برای خروج از محاصره، فشار شدیدی وارد می آورد تا تنگه عین خوش را باز کند، اما با رشادت نیروهای تیپ 14 امام حسین(ع) موفق نمی شود.

در مرحله سوم، پیشروی به مقر فرماندهی دشمن آغاز شد و یگان 27 حضرت رسول(ص) به فرماندهی احمد متوسلیان، سایت 4 و 5 را که محل استقرار فرماندهی لشکر یک مکانیزه دشمن بود، به اشغال درآورد.

در مرحله چهارم، با پاک سازی منطقه آزاد شده و تعقیب دشمن، ارتفاعات منطقه عملیاتی به تصرف درآمد و دشمن به غرب رودخانه رویرج عقب رانده شد. بدین ترتیب همه اهداف تامین گردید و لشکر 10 زرهی و یک مکانیزه عراق نیز آسیب جدی دیدند.

تعداد اسرای دشمن تا پایان مرحله چهارم عملیات فتح المبین به بیش از 15000 نفر رسید. هم چنین در این مرحله صدها نفر از قوای دشمن به هلاکت رسیدند، تعداد 200 دستگاه خودرو، 8 دستگاه تانک به همراه مقادیر بسیار زیادی سلاح‌های سبک و مهمات به غنیمت سپاهیان سلحشور اسلام درآمد و ضمناً تعداد هواپیماهای سرنگون شده دشمن به 18 فروند رسید.

ارتفاعات تینه که از بزرگ‌ترین حوضچه‌های نفتی شمال خوزستان است از وجود نیروهای دشمن پاک شد و چاه‌های نفت ابوقریب به کنترل کامل رزمندگان اسلام درآمد.

یادمان فتح‌المبین در سال 1378 به عنوان یکی از محورهای عملیاتی فتح‌المبین (قرارگاه نصر) ساخته شد و هم اکنون به عنوان موزه طبیعی دفاع مقدس تحت حفاظت قرارگاه حفظ ابنیه و آثار سرزمینی دفاع مقدس خوزستان است و این روزها این یادمان میهمان انسان‌های آسمانی است؛ میهمانانی که برای تجدید بیعت با هشت سال رشادت پا بر این سرزمین‌ها می نهند و چند روزی خود را از دنیای خاکی جدا ساخته تا در کنار شهدا خود را آسمانی کنند.

این حضور پرشور یادآور روز 20 اسفند سال 75 است که مقام معظم رهبری به کربلای ایران سفر کردند و از آن پس بود که کاروان‌های راهیان نور رونقی به خود گرفتند که تا همیشه تاریخ به یاد خواهد ماند.

سال گذشته مصاحبه‌ای را با یکی از راویان یادمان فتح‌المبین انجام دادیم و او ساعاتی را با ما به گفتگو نشست و از خاطرات این عملیات غرورآفرین چنین گفت: یادمان فتح المبین منطقه ای کوچک از تمامی منطقه عملیاتی است که وسعت آن به 2هزار و 400 کیلومتر مربع می رسید.

وی افزود: یکی از محورهای تجاوز رژیم بعث عراق در شهریور 59 این منطقه عملیاتی بود که قصد داشت تا شهرهای شوش، دزفول، اندیمشک را به تصرف خود درآورده و راه های ارتباطی و جاده های مواصلاتی اهواز-اندیمشک-تهران و نیز راه آهن خرمشهر-اهواز-تهران را قطع کند که به دلیل اهمیت و موقعیت استراتژیک منطقه میان فرماندهان نظامی کشور برای حفظ این منطقه اختلاف نظر وجود داشت به طوری که شهید فلاحی مدیریت نظامی نیروها را در اهواز متمرکز کرده بود و شهید زهیری نژاد نیز مضر بود تا از منطقه فتح المبین حراست شود و برای این منظور نیروها پس از استقرار و مقابله مانع پیشروی نیروهای دشمن شوند.

این سرهنگ ارتش تصریح کرد: نیروهای عراق با دو لشگر از منطقه اندیمشک-دزفول به کشور تجاوز کرد که برای این منظور لشگر یکم پیاده مکانیزه از منطقه مرزی فکه به سمت کرخه حرکت کرد تا بتواند با تصرف ارتفاعات رقابیه، تنگه بوقازی و ارتفاعات ابوصلیبی خارت که به شوش و جاده مواصلاتی اهواز-اندیمشک مشرف بود به اهداف خود دست پیدا کند که نیروهای رزمنده در تنگه رقابیه در مقابله با دشمن ایستادند ولی با توجه به اینکه در آن زمان ارتش در وضعیت خوبی به سر نمی برد نتوانست کاری از پیش ببرد و از سوی دیگر تنها لشکرهای زرهی در منطقه مستقر بودند که واحدهای آن نیز منفک شده و در مناطق مختلف مستقر بودند.

این روایتگر دوران دفاع مقدس تصریح کرد: نیروهای عراق به سمت کرخه حرکت کردند و چون عبور از کرخه غیر ممکن بود می بایست پل هایی برای عبور تعبیه شود که مردم اجازه این حرکت را به آنان ندادند و به کمک نیروهای نظامی جلوی دشمن را سد کردند.

وی افزود: صدام پیش از شروع جنگ تصور می کرد که جنگ با ایران یک تفریح نظامی است، لشگر دیگری را از پاسگاه شهربانی به سمت عین خوش و جاده اندیمشک دهلران حرکت داد، در دشت عباس نیروهای لشگر 92 زرهی ارتش مقاومت کردند ولی در نهایت مقاومت آنان در هم شکست و تعدادی از نیروها شهید یا به اسارت گرفته شدند و نیروهای عراقی موفق شدند خود را به پل نادری(کرخه) برسانند ولی نیروهای مردمی با کمک نیروهای نظامی موفق شدند تا مانع از دست یابی دشمن به اهدافش شوند.

این روایتگر دوران دفاع مقدس تصریح کرد: عراق در موضع دفاعی قرار گرفت تا در نهایت با برکناری بنی صدر از ریاست جمهوری در خرداد سال 60 تمرکز سپاه و ارتش به سمت عملیات های بزرگ و سلسله وار برای بیرون کردن نیروهای متجاوز عراق شد، در عملیات ثامن الائمه 150 کیلومتر از منطقه آزاد شد و فلاحی به شهادت رسید که شهید صیاد شیرازی جایگزین شهید فلاحی شد و تمامی طراحان عملیات را از اساتید دانشگاه فرماندهی و ستاد انتخاب کرد و تمام عناصر ستادی نیروی زمینی نیز از همین دانشگاه بودند که در قرارگاه نیروی زمینی ارتش مستقر و در کنار شهید باقری که از طراحان عملیات سپاه بود طرح عملیات های بعدی را ادامه دادند.

این سرهنگ ارتش ادامه داد: بیش از 10 طرح برای عملیات کربلا طراحی شد که در عملیات کربلای 1 (طریق القدس) 600 کیلومتر از بستان آزادسازی شد و این امر زمینه خودباوری و اعتماد به نفس را در رزمندگان ارتقا داد و عملیات بعدی را در آبان سال 60 طراحی کردند که تغییراتی اعمال می شود، نیروهای سپاه و ارتش 12 تیپ را در قالب 4 قرارگاه سازماندهی کردند و اهدافی برای قرارگاه ها تعیین شد.

وی افزود: دو روز پیش از آغاز عملیات نیروهای عراق به قرارگاه فتح و فجر یورش برده و آرایش نظامی این دو قرارگاه را بر هم می زنند و این عاملی می شود تا فرماندهان مردد شوند که عملیات را اجرایی کنند با مشورت با حضرت امام خمینی(ره) اجازه برای آغاز حمله صادر شد و با تفعلی که امام راحل به قرآن داشتمد نام عملیات فتح المبین نهاده شد که در تاریخ 2فروردین سال 61 با رمز مقدس "یا زهرا (س)" باعث عقب راندن دشمن و برداشته شدن تهدید موشکی و توپخانه ای مناطقی نظیر شوش، اندیمشک و جاده اهواز اندیمشک شد و مهم ترین هدفی که رزمندگان به آن دست پیدا کردند تصرف تپه علی گره زد بود که باعث خاموش شدن آتش دشمن شد و توپخانه دشمن به شکل کامل توسط رزمندگان اسلام تصرف شد.

این روایتگر حاضر در یادمان فتح المبین تصریح کرد: چهارم، پنجم و ششم فروردین نیروهای عراقی پاتک شدیدی زدند ولی موفق نشدند و توانستیم با مقاومت شدیدی که صورت گرفت بیش از 16 هزار اسیر از نیروی دشمن بگیریم در حالی که با توجه به وسعت عملیات کمترین تلفات را نیروهای اسلام داشتند، این عملیات هماهنگ ترین عملیات و کوتاهترین بود.

این سرهنگ ارتش با اشاره به سخن امام راحل درباره رزمندگان حاضر در این عملیات گفت: امام فرمودند من دست و بازوی رزمندگان عملیات فتح المبین را بوسه می زنم و به این بوسه افتخار می کنم و به نیروهای ارتش و سپاه نیز افتخار می کنم، نیروهای نظامی توانستند کشور را بر بال ملائک نشانده و مایه عزت کشور در دنیا شوند.

وی افزود: در این عملیات غرورآفرین تمامی اقشار و استانها حضور داشتند و نیروهای استان مرکزی در قالب لشگر 17 علی بن ابیطالب (ع) ساماندهی و در عملیات حضور داشتند که این نیروها بیشتر از شهرهای دلیجان، ساوه، محلات و قم بودند.

انتهای پیام/

ارسال نظرات