بهگزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ یک روز از آن روز شوم گذشته است. روزی که کرکسها بر فراز حلبچه به پرواز درآمدند تا برای سیاه کردن روزهای خوش مردم کُرد که به پیروزی رزمندگان اسلام میبالیدند دست به کار شوند.
25 اسفندماه سال 1366 حکومت بعث عراق به دنبال شکست در عملیات والفجر 10 و از دست دادن بخشهایی از کردستان عراق اقدام به بمباران شیمیایی مناطق کردنشین عراق کرد و 5 هزار نفر از مردم بیگناه و غیرنظامی را به شهادت رساند.
ساعت 2 بعدازظهر 25 اسفند، در حالی که تنها 2 روز از آزادی حلبچه در عملیات والفجر 10 میگذشت، 50 فروند میراژ بمبافکن و هواپیمای سوپراتاندارد فرانسوی رژیم بعث عراق با حرکت از افق غرب آسمان آبی حلبچه و گردش به سمت جنوب، هر یک، 4 بمب شیمیایی 500 کیلویی را بر سر مردم بیپناه کرد ریختند.
درعرض چند دقیقه ابر زردرنگی بر آسمان حلبچه سایه انداخت و تراژدی جنگی و انسانی بیمانندی پس از جنگ جهانی دوم رخ داد که هزاران نفر از مردم بیپناه و غیرنظامی کرد را در گام فرشته مرگ فرد برد. حملهٔ شیمیایی به حلبچه که به کشتار حلبچه یا جمعهٔ خونین نیز شناخته میشود، یک نسلکشی به تمام معنای واقعی مردم کرد بود که در روزهای پایانی جنگ ایران و عراق روی داد.
حزب بعث با حمایتهای همه جانبه برخی کشورها موفق شد تا اطلاعات و امکانات بسیاری در زمینه تسلیحات شیمیایی، میکروبی و رادیواکتیو به دست آورد و به پشتوانه همین کمک ها توانست گستردهترین حجم و سطح نامتعارف استفاده از تسلیحات شیمیایی را پس از جنگ جهانی اول در جنگ با ایران به منصه ظهور رساند.
حزب بعث در طول دوره دفاع مقدس از سلاح های شیمیایی به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای بازدارندگی و رویارویی با جمهوری اسلامی استفاده می کرد. این نوع کاربرد نامتعارف از تسلیحات شیمیایی نتیجه های غیرقابل جبرانی را بر جای گذاشت که در سایه سکوت مجامع بین المللی و همسویی قدرت های استکباری با سیاست های صدام با هدف جلوگیری از پیشروی رزمندگان اسلام به وقوع پیوست.
با وقوع بمباران شیمایی و انتشار خبر این حادثه دردآور فرماندهان و مسئولین پشتیبانی عملیات والفجر 10، امکانات موجود در منطقه را برای کمکرسانی به مصدومین حادثه و انتقال سایر اهالی به مناطق امن را به کار گرفتند. با فراخوانی تیمهای پدافند شیمیایی و برپایی چندین اورژانس تعجیلی تا حدودی از افزایش تلفات مصدومین جلوگیری شد.
با بهرهگیری از امکانات ترابری سپاه پاسداران و بالگردهای هوانیروز در همان ساعات اولیه و استفاده از وسایل نقلیه استانهای همجوار، انتقال مردم به نقاط امن داخل مرزهای کشور آغاز شد.
اقداماتی که شبانهرو به طول انجامید و با سه روز پس از حمله عراق دفن جنازهها توسط حاضرین در منطقه شروع و نزدیک به سه هفته زمان برد.
بعاد جنایت جنگی رژیم بعث علیه بشریت در حلبچه آنچنان گسترده بود که بهرغم سکوت رسانهای غرب، موقعیت بین المللی عراق و حامیان غربی و عربی وی را بسیار تضعیف کرد. دیپلماسی فعال ایران برای رسانهای ساختن این جنایت، واکنشهای بسیاری را در عرصه بینالمللی برانگیخت.
کسهای قربانیان حلبچه توسط عکاسان ایرانی بهدلیل آنکه در لحظه مرگ آنان گرفته شد بسیار تکاندهنده بود و بازتاب و تأثیر فراوانی بر افکار عمومی جهانی گذاشت. به قدری این تصاویر تکان دهنده بود که اکنون با گذشت نزدیک به سه دهه هر بار یکی از این تصاویر را میبینیم قدرت تماشای عکسهای بعدی را نداریم.
انتهای پیام/