افزایش مشارکت مردمی در پیشرفت و توسعه کشورها همواره دغدغه رهبران جهان بوده است، چرا که بدون بهره گیری از سرمایه اجتماعی، حفظ منافع ملی بسیار دشوار خواهد بود. بدیهی است بکارگیری منابع انسانی مشروط به فرهنگ سازی اجتماعی است و با توجه به اهمیت موضوع حتی سازمان های فراملی و مردم نهاد در سطح بین المللی در موضوعاتی چون حقوق بشر، امنیت غذایی، بهداشت و آموزش بدنبال انتقال الگوهای اعمال بشردوستانه در سراسر جهان هستند.
اما بی شک مهمترین مسئله هر کشوری موضوع بقا و تامین امنیت ملی است که تاکنون در عرصه بین المللی جز از طریق لشکرکشی نظامی ذیل فصل هفتم منشور و تحت عنوان دکترین مسئولیت حمایت صورت نگرفته است. ولیکن بحران سوریه و عراق و ظهور داعش موجب شکل گیری نوع جدیدی از انتقال تجارب اجتماعی و امنیتی در عرصه بین المللی گردید که مردم نقش اول آن را ایفا می نمودند. جمهوری اسلامی ایران در پی درخواست دولتهای عراق و سوریه جهت مبارزه با تروریسم در این کشورها به صادرات تفکر ایثار و مقاومت در قالب متشکل نمودن مردم تحت عنوان بسیج مردمی نمود تا این کشورها به امنیت مردم پایه دست یابند. حضور نیروهای دفاع ملی سوریه و نیز گروه های مقاومت چون سازمان بدر، عصائب اهل حق، حرکت النجبا و ... در قالب حشد الشعبی عراق نقش بسیار موثری در مقابله با تروریستها و آزاد سازی مناطق مختلف ایفا نموده است.
این موضوع بی شک پدیده ای نو در روابط بین الملل به ابتکار ایران اسلامی است که بتوان مسئولیت حمایت (( RtoP را فراتر از نگاه سخت به مقوله امنیت به معنای اعزام نیروی نظامی بلکه به صورت تثبیت و تقویت مفاهیم انسانی چون آزادی، آگاهی، مسئولیت، اراده، حضور ، آمادگی، عشق و عمل در اذهان ملت ها به عنوان سدی مستحکم در مقابل تروریسم، تجاوز و کشتار دانست و بکار گرفت.
این نوع جدید از مسئولیت حمایت نه تنها موجب کاهش هزینه های نظامی در جهان خواهد شد بلکه امنیت مردم پایه ای که اینگونه شکل می گیرد چون نشات گرفته از زیست بوم ملی است دارای سازواری بسیاری با شرایط محیطی بوده و آسیب ها و ضایعات ناشی از حضور نظامیان خارجی را نیز بدنبال نخواهد داشت. و این در شرایطی است که RtoP ناظر به مسئولیت دولتها و نهایتا اراده آنها در مداخله بشردوستانه در امور داخلی کشورهاست، در حالی که فرهنگ بسیجی تلفیقی از مسئولیت و اراده مردم در تامین امنیت سرزمینشان و تجسمی از اتحاد ملی کشورهاست. بدیهی است که این فرهنگ موجد تحولات گسترده ای در جوامع در حال توسعه خواهد بود به این معنا که مشارکت اجتماعی و احساس مسئولیت همگانی می تواند این جوامع را به سوی توسعه پایدار رهنمون سازد.
و این همان صدور انقلاب اسلامی است که کج فهمان و دشمنان ایران اسلامی آن را سیطره میلیتاریستی و لشکرکشی نظامی می دانستند، در حالی که ایران با سلاح ایمان به جنگ ابرقدرتها رفت و مفهوم نوینی از امنیت بین المللی را به اشتراک گذاشت. به گونه ای که باید گفت تزریق فرهنگ و روحیه جهادی انقلاب اسلامی به مسلمانان و مستضعفان منطقه در راستای اتحاد همه مسلمانان در مقابل امپریالیسم جهانیست که منادی عدالت خواهی و ظلم ستیزی دین مبین اسلام است. آنچنانکه که رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی) می فرمایند: «صدور انقلاب، یعنى صدور فرهنگ انسانساز اسلام و صدور صفا و خلوص و تکیه و اصرار بر ارزش هاى انسانى. ما به این کار و انجام این وظیفه افتخار مى کنیم.این راه انبیاست و ما این راه را باید ادامه دهیم.»
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) با طرح این پرسش که چرا ما باید از صادر کردن توحید و اخلاق انبیا و روح فداکارى و اخلاص و تزکیه اخلاقى به کشورهاى دیگر خجالت بکشیم؟! و چرا این عمل و تجربه خودمان را در اختیار افکار عمومى ملتها نگذاریم؟ می فرمایند: «ما این انقلاب را صادر مىکنیم. ما از اینکه بتوانیم توحید و مکتب انبیا و روشهاى انسانىِ پاکیزه و طیب و طاهر و صبر و مقاومت و ایثار را به کشورهاى دیگر صادر کنیم، هیچ ابایى نداریم. رسانه هاى غربى که با پول صهیونیستها و با تدبیر سیاستمداران خبیث و ظالم و فاسد اداره مى شوند، مى خواهند جنجال درست کنند و ما را از این حرف و عمل که فرهنگ و مفاهیم انقلاب باید صادر شود، پشیمان کنند.»
بدینسان باید گفت که شجره طیبه ای که به فرمان امام خمینی (رحمت الله علیه) و به منظور صیانت از انقلاب نوپای اسلامی و امنیت کشور شکل گرفت، امروز سایه سار خود را به اطراف عالم اسلام گسترده و مسلمانان را از شمیم عطر آگین ایمان، ایثار و آزادی بهره مند ساخته است و دیری نمی انجامد که اینگونه مستضعفین عالم به پا خیزند.
