اضطراب و تنش های روانی ازمهم ترین عوامل آسیب زائی هستند که جامعه بشری کنونی را بیش از گذشته تهدید می کنند و عوارض ناشی از آنها در زندگی فردی و اجتماعی کاملاً محسوس بوده، انسان را از بسیاری از امکانات محروم می کنند و اختلالات روانی فراوانی را به وجود می آورند.
کد خبر: ۸۸۳۵۰۰۷
|
۱۶ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۷
به گزارش خبرگزاری بسیج از اردبیل،حمید علی نسب مدرس حوزه و دانشگاه در گفت وگو با خبرگزاری بسیج از اردبیل، با اشاره به نقش آموزه های دینی درکاهش اضطراب وسلامت روان تصریح کرد: راز و نیاز غم و اندوه را زایل می کند، باعث اطمینان قلب و قدرت روحی می شود.
 
وی ادامه داد: انسان داراي معنويت با تكيه بر قدرت پروردگار و حكمت او، به آساني دشواريها، عوامل اندوه، نگراني و اضطراب را كنترل مي‌كند و در نتيجه از روان و جسمي سالم‌تر برخوردار است.
 
این مدرس دانشگاه افزود: توكل به معني واگذار كردن امور به خداوند در كنار كار و تلاش، وسيله‌اي جهت كسب آرامش روحي و سلامت رواني است.اگر آموزه‌هاي ديني به درستي شناخته و اجرا نشوند نه تنها تاثير مثبت نداشته بلكه تاثير منفي خواهد داشت.
 
وی با بیان اینکه راز و نیاز به تدریج سبب می شود که خدا را بهتر بشناسیم و تعهد ما نسبت به دستورات خدا بیشتر می شود، افزود: با این حال از سلامت روحی و روانی بیشتری برخوردار می شویم.
 
علی نسب تصریح کرد:علت اصلي برخي از آسيب‌هاي رواني، سوءظن و بدگماني، حسد و كينه توزي و ياس و نااميدي‌ها است و همه اين علل با برقراري روابط متقابل و محبت آميز از بين رفته و روح و جان آدمي از ملال و اندوه و آسيب رواني نجات مي‌يابد چنانچه امام علي (ع) مي‌فرمايد: با همسايگان خود خوش رفتاري كنيد؛ چرا كه آنان مورد توصيه و سفارش پيامبر شما هستند.
 
وی درپایان گفت:انسان در دعا با خدای خود مناجات می کند و از مشکلاتی که زندگی اش را نگران کرده به او پناه می برد انسان وقتی از دارنده تمام کمالات چیزی را طلب می کند و با او ارتباط برقرار می نماید، احساس لذت و سرور می کند و به عکس وقتی از غیر خدا چیزی درخواست می کند، احساس ذلّت و خواری می کند. این احساس عزّت و لذّت بر سلامت روان تأثیر می گذارد.
 
 
یاد خدا
 
 
قرآن کریم راه درمان تمام نگرانی ها و اضطراب ها را یاد خدا معرفی می کند و می فرماید: «... الا بذکر الله تطمئن القلوب؛(۵) آگاه باشید که یاد خدا باعث آرامش دل هاست».
 
 
یکی از مصادیق یاد خدا «نماز» است. خداوند سبحان فلسفة نماز را ظهور یاد خود در دل ها بیان کرده است؛ لذا می فرماید: «اقم الصلوه لذکری؛ نماز را به خاطر یاد من به پا دار».
 
 
دل آدمی تنها با یاد و ذکر خدا آرام می گیرد، بنابراین تنها چیزی که غربت مرگ بار آدمی و سرگردانی اضطراب انگیز او را به روشنی و صفا مبدل می کند، خلوت با پروردگار و عبادت اوست. یاد خدا به نهانخانة درون انسان نفوذ می کند، مأنوس تر از آغوش مادر برای کودک شیرخوار، به انسان آرامش و راحتی می بخشد و همچون چراغ فروزان از آغاز تا پایان عمر به آدمی گرمی و نشاط می دهد. اگر کسی با این منبع نور ارتباط داشته باشد، بزرگراه زندگی را گم نخواهد کرد. تنها داروی بیماران ناامید، یاد خداست.
 
 
 
آثار ایمان مذهبی، خوش بینی به جهان خلقت و هستی است
 
 
حجت السلام والمسلمین ایراهیم پورحسین فر معاون دفتر نهاد رهبری در دانشگاه پیام نور اردبیل درپاسخ به سوال نقش آموزه های دینی درکاهش اضطراب،نیز با اشاره به روایت حضرت علی علیه السلام که می فرمایند،«آمِن تَأمَن»؛ایمان بیاور تا در امان باشی گفت: آن حضرت همچنین ایمان به خدا را مساوی با آرامش و امنیت می دانند و می فرمایند: «الایمانُ امان»؛ ایمان همان امنیت و آرامش است.
 
 
وی گفت: در تعالیم اسلامی، روش ها و شیوه های گوناگونی برای مقابله با اضطراب ذکر شده اند. اصلی ترین عامل برای رسیدن به آرامش، حفظ آن و غلبه بر اضطراب، «ایمان به خداوند» بیان شده است.
 
 
این مدرس حوزه و دانشگاه تصریح کرد: یکی از آثار ایمان مذهبی، خوش بینی به جهان خلقت و هستی است ایمان مذهبی به تلقّی انسان از جهان شکل خاصی می دهد، به این نحو که آفرینش را هدفدار و هدف را خیر و تکامل و سعادت معرفی می کند.
 
 
وی گفت: طبعا این طرز تلقّی از جهان دید انسان را نسبت به نظام کلی هستی و قوانین حاکم بر آن خوش بینانه می سازد و در نتیجه اضطراب انسان را در قبال اتفاقات زندگی به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
 
 
پورحسین فر اثر دیگر ایمان به خداوند را امیدواری به آینده دانست وافزود: فرد با ایمان با ابزار خوش بینی و در پرتو روشن دلی، به نتیجه مطلوب تلاش های خود امیدوار است. «اِنَّ اللّهَ لا یُضیعُ اَجرَ المُحسنین» ؛ فرد با ایمان به کمک خداوند امیدوار است و در بحران های زندگی و برای دست یابی به اهدافش دست یاری به سوی خدا دراز می کند و این امید به خدا مانع از ابتلا به اضطراب می شود.
 
 
وی ادامه داد: یکی دیگر از آثار ایمان مذهبی، برخورداری بیش تر از یک سلسله لذت هاست که «لذت معنوی» نامیده می شود.لذات معنوی از لذات مادی، هم قوی ترند و هم پایدارتر. لذت عبادت و پرستش خدا برای کسانی که قدر آن را می دانند از این گونه لذات است.
 
این مدرس حوزه و دانشگاه درپایان گفت: ایمان حلاوتی دارد فوق همه حلاوت ها، لذّت معنوی آن گاه مضاعف می شود که کارهایی از قبیل کسب علم، احسان، خدمت، موفقیت و پیروی از حس دینی ناشی گردد و برای خدا انجام شود و در قلمرو «عبادت» قرار گیرد. بالاترین و بهترین تأثیر لذت معنوی کاهش و رفع اضطراب ناشی از عوامل درونی و بیرونی است.
 
 
انس با قرآن
 
 
تلاوت قرآن و به کارگیری تعالیم آن در زندگی فردی و اجتماعی، تأثیر به سزایی در آرامش و سلامت روان دارد. خداوند متعال قرآن را مایة هدایت و شفای مؤمنان معرفی کرده است: «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمه للمؤمنین و لا یزید الظالمین الا خسارا؛ و ما برای مؤمنان آنچه را که از قرآن مایة درمان و رحمت است، نازل می کنیم و ستمگران را چیزی جز زیان نمی افزاید.»
 
 
صبر واحساس گناه
 
 
یکی از راهکارهای مقابله با اضطراب و نگرانی، بهره مندی از روحیه صبر و بردباری است. صبر انسان را نیرومند، قابل اعتماد و متکی بر خویشتن می سازد. حضرت علی«ع» می فرمایند: «... و علیکم بالصبر فان الصبر من الایمان کالرأس من الجسد و لا خیر فی جسد لا رأس معه و لا فی ایمان لاصبر معه؛ صبر برای ایمان همانند سر است برای انسان».
 
 
احساس گناه یکی از عوامل اضطراب و افسردگی و مایه خستگی روح انسان است و باعث سرخوردگی او در زندگی می شود. فردی که برای خود آینده ای مبهم و تاریک را ترسیم کرده است، وضعیت خود را نامشخص می داند و یا در انتظار عذاب الهی پس از مرگ نشسته است، خواه ناخواه دچار فشارهای روانی و اضطراب می شود، اما اگر بداند که آمرزش الهی نصیب او خواهد شد، عزم خود را جزم می کند تا مرتکب گناه نشود و در صورت غفلت، اگر مرتکب سرپیچی از فرمان الهی شود، مأیوس نمی گردد.
 
 
 
برخي مهارت هاي سلامت رواني در پرتو دين
 
 
براي رسيدن به زندگي آرام و توأم با آرامش و رضايت بخش قبل از هر چيز بايد تفکرمان را اصلاح کنيم. آنگاه زندگي خود به خود تغيير خواهد کرد. چرا که زندگي ما بر پايه انديشه ماست.
 
 
يافتن معنا در زندگي يکي از مهارت هاي آرامش و سلامت رواني است که اين مهارت در گرو شناخت هستي و خالق و شناخت خود به عنوان جزئي از اين مجموعه هستي است. معنا در زندگي يعني چيزي که به خاطر آن زندگي مي کنيم و زندگي براي يک ايده و تفکر و براي خدمت صادقانه به خلق بهترين معنا و مفهومي است که دين به انسان مي دهد. بهتر است آرزوهايمان را معقولانه و کم در نظر بگيريم چرا که آرزوهاي طولاني که از دايره عمر انسان خارج باشد، سبب تنش و فشار رواني مي شود.
 
 
بايد توانايي هاي خود را بشناسيم و به دانسته هاي خود ارزش بدهيم. انسان هاي شاد و سالم کساني هستند که از آنچه دارند به بهترين شيوه استفاده مي کنند و کمتر در افسوس آنچه ندارند وقت خود را تلف مي کنند.
ارسال نظرات