عدالت اجتماعی حلقه گمشده در دهه چهارم انقلاب اسلامی

به گزارش خبرگزاری بسیج، میلیون ها ایرانی که در سال های پایانی نظام شاهنشاهی در تظاهرات ها علیه آن در خیابان ها حاضر می شدند، می دانستند که دیگر آن نظام پاسخگوی نیازهای واقعیشان نیست و استبداد پهلوی دیگر آلترناتیوی برای عرضه، جهت خاموش کردن خشم ملت ایران در آستین ندارد. انقلاب اسلامی پیروز شد و مردم برای یک عصر جدید در جمهوری اسلامی آماده می شدند. فداکاری ها و از جان گذشتن های مثال زدنی اکثریت مردم در اوایل انقلاب و در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، نویدبخش یک جامعه آرمانی بود که ملتش برای رسیدن به آن هدف و آرمان، از جان و سرمایه خود مایه می گذاشتند.

روایت ها و داستان های بسیاری از فداکاری های مسئولان و مردم در سال های نخست انقلاب اسلامی وجود دارد. مسئولانی که جزیی از مردم بودند و در خدمت رسانی با یکدیگر رقابت می کردند. فرماندهان و نظامیانی که در جنگ حضور پیدا می کردند و حتی حاضر به دریافت حقوق نبودند یا تنها بخشی از حقوق و مزایای خود را برای نیازهای اولیه زندگی دریافت و مابقی را به خزانه می سپردند. این داستان واقعی از اعتماد و اطمینان کامل به نظام دولتی و اداری کشور بود که پاکی و خلوص شرط اول آن بود. اینک که به پایان دهه چهارم انقلاب اسلامی نزدیک می شویم، بحث های جدیدی درباره موضوعات کلان اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شکل گرفته و رویکردهای متفاوتی نسبت به آن در کارنامه جمهوری اسلامی، وجود دارد.

بی گمان بهترین رویکرد به انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن، نگاهی آسیب شناسانه است تا ضمن رصد موفقیت ها و تقویت آن، آسیب ها و باخوردهای منفی خروجی سیستم شناسایی و رفع شوند.. به طور مشخص وجود امنیت و ثبات پایدار و شکوفا شدن عرصه های مهم علمی و فرهنگی در کشور، یکی از مواهب نظام است که در سایه آن ایران توانسته به یکی از قدرت های منطقه ای بدون وابستگی به هیچ قدرت خارجی، عرضه اندام کند. قدرتی که در مقیاس های پایین تر در نظام پهلوی تنها در سایه حمایت ابرقدرت آمریکا و اجازه مانور آن کشور به ایران در منطقه خلاصه می شد و هیچ ابزار خودکنترلی در اختیار مقامات دولت های پهلوی قرار نداشت.

کارهای بر زمین مانده انقلاب...

امنیت پایدار یکی از نعمت های والای ایران است که ماحصل خون شهدا و جانبازی دلاوران ایرانی است. کسانی که به امید ایرانی آباد و قدرتمند، این امنیت را با پشتوانه آرمانی انقلاب و امام شان به بار آورده اند. نکته ای که هرباره از سوی مسئولین بیان می شود و به آن می بالند. نگاهی که در اظهارات امسال مقامات در سخنرانی های 22 بهمن، به آن اشاره شد.

محمدباقر قالیباف در سخنان خود در جمع مردم اصفهان به این نعمت اشاره کرد و گفت: امروز ترکیه به عنوان عضو ناتو که قدرت اقتصادی، نظامی و امنتیتی دارد و با حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه ایفای نقش می کند، اما کشور نا امنی شده که در آن کودتا اتفاق می افتد.

امروز نه تنها در خاورمیانه بلکه در قلب اروپا و آمریکا همه ناامنی است، اما کشور ما به برکت انقلاب و نظام اسلامی با تکیه بر توان کارآمدی فرهنگ و اندیشه انقلابی و تداوم راه امام و شهدا و تدابیر داهیانه مقام معظم رهبری در جایی که حتی نقاط امن دنیا خارج از خاورمیانه ناامن هستند، کشور امنی است. این به برکت انقلابی گری و زحمات عزیزانی است که در این کار اراده دارند.

اما در کنار این، مردمان انقلابی ایران انتظارات بجای دیگری هم از مسئولان و ارگان های برآمده از انقلاب دارند. عدالت اجتماعی یکی از حوزه هایی است که مردم ایران پس از گذراندن و تحمل سختی ها و فشارهای دشمنان از روز اول انقلاب تا سال های پس از آن، انتظار دارند که به نحو احسن برآورده شود و در کنار ارزش های معنوی انقلاب، آسایش، رفاه و معیشت آنها نیز مورد توجه جدی قرار گیرد.

مقام معظم رهبری همواره در بیانات خود با برشمردن مواهب و امتیازات انقلاب اسلامی، نگاه آسیب شناسانه نیز به آن داشته و عدالت را امری دانسته که نباید به فراموشی سپرده شود: نباید ارزش عدالت به عنوان یک ارزش درجه‌ى دو کم‌کم در مقابل ارزشهاى دیگر به فراموشى سپرده شود؛ در نظام ما این خطر وجود داشته است. (۱۳۸۴/۰۶/۰۸)

تلاش های بسیاری صورت گرفته تا اقتصاد و معیشت به معنای واقعی و مردمی آن در دولت ها به اجرا گذاشته شود و سیاستگذاری هایی نیز در قالب تامین نیازهای اولیه بشری به اجر درآمده است اما این کافی نبوده و همچنان نیز یکی از مشکلات عمده ایران در حوزه اقتصاد است. این معضلات در نگاه مسئولان نیز مورد تحلیل قرار می گیرند ولی مشکل اصلی دقیقا کجاست که در آستانه پایان چهارمین دهه انقلاب، بخش های عمده ای از جامعه با مشکل اقتصادی دست به گریبانند.

شهردار تهران نیز در سخنان خود در روز 22 بهمن، با بیان اینکه مردم ضعف و نقص مسئولان را زمانیکه آن را در زمان خدمات رسانی به گردن دشمن می اندازند، نمی بخشند، گفت: مجموعه دولت ها در حوزه اجرایی چرا نتوانستند مشکل اقتصادی کشور را حل کنند؟ چرا باید در این چالش باقی بمانیم؟ مهم ترین اشکال در این است که اول باید به مسیر انقلابی، کار و تلاش ایمان داشته باشیم، باور ما به خدا باشد که این مسیر، مسیر الهی است.

اگر امروز در کشور ما ناکارآمدی و فساد اداری وجود دارد و کارها به درستی انجام نمی شود، اگر امروز با آسیب های اجتماعی روبرو هستیم یکی از ریشه های جدی آن، این است که ما مردم را در حقیقت و عمل به مشارکت در این عرصه نیاوردیم؛ بلکه دار و دسته های خودمان آوردیم.

رنجش مردم از برخی از رخدادها در جایی است که با ارزش های انقلاب زاویه پیدا می شود. عدالت اجتماعی و بسیج مردمی برای متبلور کردن آن در دهه چهارم انقلاب می تواند این ارزش والای انقلابی را در نهایت به نحو احسن و به صورت ملموس تری به عمل درآورد و همچون امنیت پایداری که ثمره اطمینان به مردم است، در عرصه اقتصادی نیز کشور ایران را به یک الگو در منطقه و جهان تبدیل سازد.