عدالت مرکز-پیرامونی مسئله دیگر فصل دانشگاهی حساب دخل و خرج ۹۶ دولت است. بر اساس آمار، نرخ افزایش بودجه دانشگاه‌های تهرانی در صدر دانشگاه‌های مهم کشور است.
کد خبر: ۸۷۹۳۴۰۷
|
۲۸ آذر ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۹

به گزارش خبرگزاری بسیج،  داستان هر سال دانشگاه‌های دولتی. رقمی که سال‌های اخیر هیچگاه نتواسنته دخل آنها را به اندازه خرجشان پر کند. تازه اگر همه‌اش را بدهند. رئیس دانشگاه‌ها که همیشه گله دارند بودجه مصوب به دست آنها نمی‌رسد. دولت، بی تدبیری مسئولان دانشگاهی، نابه‌سامانی اقتصادی؛ مشکل هرچه باشد دودش در چشم دانش و دانشجو است.

 

نگاهی به عدد و رقم‌‎های بودجه 96 نشان می‌دهد، نوبخت بنا دارد امسال پول بیشتری به دانشگاه‌ها بدهد. رئیس دانشگاه‌ها اما باور دیگری دارند. آنها هنوز تخصیص نیافتن بودجه‌های سال‌های پیش را در یاد دارند و معتقدند با توجه به بدهی‌های سال‌های گذشته، با این پول‌ها فرجی در وضعیت دانشگاه‌ها نخواهد شد.

 

عدالت مرکز-پیرامونی مسئله دیگر فصل دانشگاهی حساب دخل و خرج 96 دولت است. بر اساس آمار نرخ افزایش بودجه دانشگاه‌های تهرانی در صدر دانشگاه‌های مهم کشور است. هرچند پایتخت نشین‌ها به همین افزایش‌ها هم راضی نیستند ولی صدای اعتراض شهرستانی‌ها بیش از دیگران بلند است. خبرگزاری دانشجو در گفت‌وگو با رئسای چند دانشگاه بزرگ کشور نظر آنها درباره بودجه دانشگاه‌شان در سال آینده را جویا شده است.

 

رقم پیشنهادی در لایحه بودجه برای دانشگاه بوعلی سینا کافی نیست

غلامی، رئیس دانشگاه بوعلی سینای همدان در گفت و گو با خبرگزاری دانشجو، در خصوص میزان بودجه تخصیص یافته به این دانشگاه در سال جاری بیان داشت: بودجه‌هایی که به دانشگاه تخصیص داده می شود، کفایت هزینه ها را نمی کند؛ چون فارغ از اینکه بودجه دانشگاه چه قدر رشد پیدا کرده باشد، معمولا حقوق و دستمزد نیز افزایش پیدا می کند و از آنجایی که اولویت با پرداخت حقوق است، در نتیجه دانشگاه ها از جمله بوعلی سینا سهم کمی از بودجه را برای سایر هزینه‌های جاری خواهند داشت.

 

وی با اشاره به مقایسه تخصیص بودجه سال ۹۴ و امسال افزود: نزدیک به 90 درصد بودجه مربوط به پرداخت حقوق، دستمزدها و قراردادهای شرکت هاست و در سال 94 نیز نزدیک به دو درصد بودجه ما را ندادند که این هم معمولا به بدهکاری دانشگاه اضافه می کند؛ یعنی آخر سال وقتی کامل بودجه را پرداخت نمی کنند، دانشگاه هم امکان تسویه حساب برخی از هزینه هایی را که باید پرداخت کند را ندارد.

رئیس دانشگاه بوعلی سینای همدان ادامه داد: متاسفانه رقم پیشنهادی لایحه بودجه برای دانشگاه ها از جمله دانشگاه ما کفایت هزینه های سال آینده را نخواهد کرد؛ بنابراین دانشگاه معمولا در این شرایط چاره ای جز کم کردن تعداد برنامه ها، کیفیت خدمات و در بخش هایی هم افزایش بدهکاری ها نخواهد داشت.

 

غلامی افزود: این بدهکاری ها شامل بدهکاری به شرکت های آب و سایر دستگاه های سرویس دهنده از جمله بدهکاری به اساتید بابت حق التدریس خواهد بود؛ چراکه اساتید واحدهای اضافی که تدریس می کنند، به عنوان حق التدریس اضافه کار باید برای آنان پرداخت شود که با این رقم بودجه چنین امکانی وجود ندارد.

 

وی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه رویکرد دولت در تخصیص بودجه به دانشگاه‌های تهرانی و شهرستانی تا چه اندازه عادلانه است، تصریح کرد: ما تفاوتی به آن شکل به صورت عمدی یا نگاه ویژه احساس نمی‌کنیم؛ چرا که قاعدتا دانشگاه‌های مستقر در تهران در طی سال های متمادی بزرگ‌تر و قوی‌تر شدند و طبعا بودجه بیشتری را هم به خود اختصاص می‌دهند.

 

رئیس دانشگاه بوعلی سینای همدان گفت: از آنجایی که بیشتر زیرساخت‌های دانشگاه های تهران آماده است و لازم نیست برای آن ها هزینه شود، اغلب در عملکرد مساوی بودجه بین تهران و شهرستان‌ها بهره وری تهران بهتر می‌شود؛ چون زیرساخت های قوی‌تری دارند.

 

 

فقط می‌توانیم حقوق و دستمزد بدهیم

کافی، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو، در خصوص میزان رضایت‌مندی از بودجه تخصیص یافته به این دانشگاه در سال جاری گفت: این دانشگاه امسال شرایط بسیار سختی را داشت و بودجه ای که روز کاغذ بوده و بودجه ای که قرار بود در اختیار دانشگاه قرار بگیرد به ویژه در حوزه تعمیر و تجهیز، تا کنون تحویل داده نشده است.

 

وی افزود: هر سال یک سری ردیف های بودجه ای در اختیار قرار می گرفت؛ ولی امسال چون جدول 14 بودجه تنظیم شد، ردیف ها حذف شدند، بنابراین تخفیف بودجه تعمیر و تجهیز و هم عدم پرداخت جدول 14، دانشگاه ها را به شدت از نظر بودجه رنج می دهد و دانشگاه فردوسی نیز مانند دانشگاه های دیگر این مشکل را دارد.

 

رئیس دانشگاه فردوسی مشهد بیان داشت: از طریق بودجه تخصیصی تنها توانستیم حقوق و دستمزدها را پرداخت کنیم و بقیه موارد باقی مانده است.

 

کافی در خصوص بودجه تخصیص یافته در سال 94 گفت: در سال گذشته 10 درصد بودجه دانشگاه فردوسی را پرداخت نکردند و تنها 90 درصد بودجه را دریافت کردیم؛ در صورتی که تمام قول ها این بود که صددرصد بودجه تخصیص یابد.

 

وی ادامه داد: یک سری از تعهدات و مطالبات از سال گذشته باقیمانده و کماکان مشکل حل نشده و به مشکل امسال اضافه شده است.

 

رئیس دانشگاه فردوسی مشهد گفت: دانشگاه ها امسال نسبت به سال گذشته افزایش بودجه داشتند و دانشگاه فردوسی نیز امسال بیشترین درصد افزایش را نسبت به دانشگاه های درجه یک داشته است و اگر بودجه به موقع پرداخت می شد تا حدودی کمبودها رفع می شد؛ ولی ما بودجه جاری را متناسب با پیشرفت زمان دریافت می کنیم.

 

کافی گفت: بودجه های تعمیر و تجهیز و ردیف های بودجه در جدول 14 هنوز یک ریالش به دانشگاه ها پرداخت نشده است.

 

وی افزود: اگر به همین روال باشد، بودجه جاری صددرصد پرداخت می شود، چون تا کنون متناسب با پیشرفت زمان پرداخت شده است.

 

رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص عادلانه بودن بودجه دانشگاه های شهرستان و تهران گفت: در این زمینه چون کاملا شاخص وجود دارد، دولت عادلانه عمل می کند و شاهد عینی دانشگاه فردوسی است که نسبت به دانشگاه تهران که بزرگترین دانشگاه کشور است، درصد افزایش بودجه در دو تا سه سال گذشته بیشتر بوده است و در این زمینه چون شاخص ها کیفی و علمی است، عادلانه عمل می شود.

 

بودجه دانشگاه علامه هیچ افزایشی نداشته است!

حسین سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص وضعیت بودجه این دانشگاه گفت: در بودجه بندی ۹۶ به دلیل جذب هیئت علمی جدید در دانشگاه علامه در فصل حقوق و دستمزد افزایش ۲۰ درصدی داشتیم، ولی به غیر از حقوق و دستمزد در بقیه حوزه ها هیچ گونه افزایش بودجه نداشتیم.

 

وی افزود: در بودجه 96 نه تنها افزایشی نداشتیم، بلکه در مجموع بودجه دانشگاه کاهش پیدا کرده است.

 

سلیمی در خصوص تحقق بودجه 95 گفت: تاکنون حدود 60 درصد کل بودجه تحقق پیدا کرده و امیدواریم تا پایان سال مابقی آن اختصاص پیدا کند؛ چون با مشکلات زیادی مواجه هستیم.

 

بودجه 96 کفاف دانشگاه تبریز را نمی‌دهد

پورمحمدی، رئیس دانشگاه تبریز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو، در خصوص میزان رضایت مندی از بودجه تخصیص یافته این دانشگاه در سال جاری گفت: اعتبارات آموزش عالی که به ۱۳ درصد افزایش یافته کافی نیست، در واقع افزایش افقی و عمودی دستمزدها عددی بیشتر از این است.

 

وی افزود: درصد بودجه دانشگاه تبریز ۷/۱۱ درصد است که در واقع این کفایت نیازهای دانشگاه را نمی کند.

 

رئیس دانشگاه تبریز تصریح کرد: ما از طریق سازو کارهای مختلف تلاش کردیم که به مسئولین سازمان مدیریت و برنامه و معاونت پشتیبانی وزارت علوم منعکس کنیم که  مبلغ هزینه های جاری بیش از این عدد است.

 

پورمحمدی بیان داشت: دانشگاهیان به خاطر زیرساخت ها، تجهیز آزمایشگاه ها و امکانات تحقیقاتی به منابع بسیار بیشتری نیاز دارند و اعتبارات سال ۹۶ در متوسط دانشگاه های بزرگ ۱۳ درصد است که به هیچ وجه کفایت نیازها را نخواهد کرد و بخش عمده ای از معوقه داریم که از سالهای پیش مانده و امیدواریم تخصیص یابد

 

وی بیان داشت: سال ۹۳ از نظر بودجه در وضعیت خوبی قرار داشتیم؛ اما سال ۹۴ وضعیت مناسب نبود و اکثر دانشگاه های بزرگ تخصیصی تقریبا ۹۸ تا ۹۰ درصد بودجه داشتند که ما با کاهش ۱۰ درصدی ۸۹ درصد بودجه را دریافت کردیم.

 

رئیس دانشگاه تبریز ادامه داد: کاهش ۱۰ درصدی تخصیص بودجه یعنی معادل ۱۵ میلیارد تومان که مبلغی نیست تا بتوان در بودجه مصوب از جایی صرفه جویی کرد؛ چراکه بخش عمده ای از اعتبارات هزینه ای مربوط به حقوق و دستمزد است که افزایش می یابد.

 

پورمحمدی بیان داشت: سال ۹۵ در وضعیت خوبی قرار داریم و امیدواریم که همان طور که نوبخت، سخنگوی دولت وعده کرده است تا پایان امسال صد در صد تخصیص را داشته باشیم.

 

وی ادامه داد: ما مشکلات و تنگناهای دولت را می دانیم و از مشکلات قیمت نفت خبر داریم؛ ولی هزینه های مراکز علمی و تحقیقاتی اجتناب ناپذیر است؛ چراکه باید کلاس ها، سلف ها، خوابگاه ها دایر شوند و اینها چیزهایی نیست که بشود در آن محدودیت ایجاد کنیم.

 

رئیس دانشگاه تبریز ادامه داد: متاسفانه از عملکرد سازمان مدیریت و وزارت علوم نسبت به دانشگاه های بزرگ رضایت نداریم و انتظارمان این بود که دانشگاه های بزرگ که ۷۰ درصد تولید علم کشور را برعهده دارند از اولویت بیشتری برخوردار باشند ولی در عمل این طور نیست.

 

پورمحمدی بیان داشت: در خصوص دادن بودجه به دانشگاه های کوچک استدلال این است که اعتبارات آنها کم است و اولویت به آنها داده می شود و این خیلی در راستای روند سرعت گرفتن فعالیت های علمی نیست چرا که انتشار میرود دانشگاه های بزرگ و سطع یک در اولویت باشند.

 

وی ادامه داد: طرح آمایش به این منظور است که آموزش عالی را مدیریت کند نه اینکه منابع را محدود، این خیلی با منطق عدالت و توسعه منطبق نیست.

ارسال نظرات