به گزارش خبرگزاری بسیج، این استان در حالی در هفته گذشته میزبان اعضای بلندپایه هیات دولت بود که انتظار میرفت حضور یک سوم از اعضای هیات دولت در استان، گرهگشای مشکلات کهنه اصفهان و چاره اندیشی برای فرار بحرانهای متعدد پیش رو باشد.
اما در عمل اینگونه نشد و معاون اول رئیس جمهور در سفر خود به روبان چیدن معمول طرحهایی پرداخت که همگی دستاورد بخش خصوصی بودند و سایر وزرا و معاونین رئیسجمهور نیز به گردشی در شهر بسنده کرده و حتی پیگیر مطالبات کهنه مردم استان نیز نشدند.
این در حالی بود که هفتهها است که کشاورزان شرق اصفهان در حسرت بازگشایی آب برای کشت پاییزه، تراکتورهای خود را در ورودی شهر ورزنه به خط کرده و منتظر چارهجویی وزرای مربوطه برای رفع معضل اضافه برداشتها هستند.
مسألهای که طی سه سال اخیر در برخورد دولتمردان با مشکلات اصفهان مبرهن شده، نگاه غیرواقعی آنها به اصفهان است و گویی هنوز اعضای کابینه دولت یازدهم، اصفهان را استان متمول و بچه پولدارهای دهههای قبل میپندارد که سرشار از منابع غنی آب و خاک است و با ارتزاق از مالیات صنایع آن میتوان سایر امور دولت را رتق و فتق کرد.
اما واقعیت اصفهان چیز دیگری است و با نگاهی به آمار میتوان دریافت که اصفهان در مرز بحران قرار گرفته است؛ چرا که بر اساس گزارش مجمع نمایندگان استان، شاخصهای توسعهای استان در 6 ماه ابتدایی امسال باز هم در حالت بحران قرار گرفتهاند و در صورت عدم رفع این معضلات، اقتصاد استان به نقطه غیرقابل بازگشت خواهد رسید.
در حال حاضر اصفهان رتبه هشتم بیکاری کشور را در اختیار دارد و نرخ بیکاری آن نسبت به متوسط کشور حدود 3 درصد بیشتر گزارش شده است و به گفته رئیس اتاق بازرگانی استان، در 6 ماه ابتدایی امسال، 15 هزار کارگر اصفهانی در 6 ماه گذشته بیکار شدهاند و بالای 103 کارخانه تولیدی در اصفهان با معوقات حقوق مواجه هستند و برخی از آنها 9 ماه است که حقوق کارگران خود را ندادهاند.
در حوزه دریافت بودجه دولتی، اصفهان از نظر جمعیتی رتبه سوم کشور را در اختیار دارد و رتبه نهم این استان در تخصیص بودجه باعث شده سرانه بودجه این استان (بودجه به ازای هر نفر)، به رتبه 29 تنزل پیدا کند.
سهم پایین استان از بودجه ملی باعث شده بسیاری از پروژههای ملی اصفهان نظیر قطار اصفهان - تهران، مصلی، مترو، راه آهن اراک-اصفهان و جادههای حادثهخیز نظیر جاده علویجه، جاده مبارکه-شهرضا و جاده اردستان-اصفهان بدون اعتبار باقی بمانند.
استان اصفهان از نظر پرداخت مالیات پس از تهران در رتبه دوم کشور قرار دارد و تداوم این روند موجب اثراتی همچون افزایش مهاجرت به تهران و تعطیلی صنایع و اصناف میشود.
میانگین سرانه فضای ورزشی در کشور 0.7 متر مربع بوده که این شاخص برای اصفهان برابر با 0.29 متر مربع است و در کنار آن 30 درصد از جمعیت استان جوان هستند و نیاز به فضای ورزشی دارند.
راههای استان اصفهان یکی از حادثه خیزترین راههای کشور است و در سال 1394 بیش از هزار نفر در حوادث جادهای استان کشته شدهاند.
صرف نظر از مرکز استان، حرفه اغلب مردم استان کشاورزی است که کمبود بارشها و عدم تخصیص آب به حوزه آبریز زاینده رود از استان همجوار موجب بروز مشکلات معیشتی برای کشاورزان شده و همچنین اختلافات آبی بین این استان و استان همجوار به داستانی رنج آور و ایجاد درگیری بین کشاورزان شده است.
آمارهای فوق تنها گوشهای مشکلات استانی است که سالها به عنوان قطب صنعتی کشور شناخته میشد و در حال حاضر نیز در حدود 9 درصد از تولید ناخالص ملی کشور را در اختیار دارد و به طور قطع ادامه بی توجهیهای دولت و سایر نهادها به این استان اهداف چشم انداز اقتصاد کشور برای تحقق رشد 8 درصدی را ناممکن میکند.