به گزارش سرویس بین الملل بسیج خبرگزاری بسیج-به نقل از پژوهشگاه مطالعات جهان اتحادیه اروپا متشکل از مجموعه کشورهایی است که هر کدام جمعیت نسبتاً پایینی را دارند و بعضاً قلمرو آنها به وسعت یکی از استان های کشور استراتژیکی ایران اسلامی هم نمی رسد. از همین روی این کشورها با توجه به جثه ی کوچکی که دارند پیگیری سیاست خارجی و منافع ملی خود به صورت منفردانه را امری غیرمنطقی یافتند که نیل به مطلوبیت هایشان را با مشکل و حتی چالش مواجه خواهد ساخت. به همین اعتبار بنای مجموعه ای را ریختند که پس از پیمان ماستخریت شکل واحد و اجرایی به خود گرفت. فی الواقع این اتحادیه با هدف هماهنگی در پیگیری مقاصد سیاسی، اقتصادی،امنیتی و شکل گیری یک جامعه اروپایی بدون مرز عرض اندام نموده است. این مجوعه ورای دغدغه مسائل داخلی مطرح مانند پول واحد، برداشتن مرزهای رسمی ـ در پیمان شنگن ـ با برخی مسائل خارجی همانند پرونده صلح آمیز هسته ای ایران نیز مواجه بوده اند که همراستا و همگام با ایالات متحده آمریکا به صورت مغرضانه و معاندانه در مقابل آن ایستادگی کرده اند و به مانند شیطان جهانی و ارباب استکبار یعنی آمریکا این پرونده صلح آمیز را پشیران مهم برهم زننده صلح و امنیت بین المللی و ناامن کننده حیات شهروندان خوب قلمداد می کردند که باید در صدد واپایش و کنترل آن برآمد. البته باید به این مهم عنایت داشت که جمهوری اسلامی ایران چه در نظر و چه در عمل به صورت شفاف و به دور از هر گونه ابهام و ایهام ماهیت صلح آمیز فعالیت های هسته ای را مبرهن ساخته است که صرفاً جهت بهره برداری در صنایع کشاورزی ، پزشکی و صنعت برای ایران کاربرد دارد و ابعاد نظامی و تولید سلاح های کشتار جمعی جایگاهی در اهداف ایران ندارد و اساساً به آن نیازی ندارد و این مهم برای نظام مقدس ایران که مبنای آن اسلام و شریعت است امری مذموم و ناپسند است. در همین رابطه می توان به فتوای مقام معظم رهبری در خصوص تحریم سلاح های هسته ای کشتار جمعی اشاره داشت:
" به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این گونه سلاح‌ها را حس می‌کند و آماده است همه‌ی امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما كاربرد این سلاح‌ها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه‌ی همگان می‌دانیم(بیانات مقام معظم رهبری در نخستین کنفرانس بين‌المللی خلع سلاح هسته‌ای و عدم اشاعه سیدعلی خامنه‌ای در تاریخ ۱۳۸۹/۰۱/۲۸) "
در خور توجه است که پس از مدت ها گفت و گو چالشی و ایستادگی قهرمانانه ایران در مقابل زیاده خواهی و زیاده گویی ها کشورهای غربی نهایتاً آنها به این مهم رسیدند که با تهدید و ارعاب نمی توان ایران را وادار به تن دادن به مطلوبیت های آنها نمود و بنابراین سیاست مماشات گونه و انعطافی در دستور کار آنها قرار گرفت و همراستا با ایالات متحده آمریکا به عنوان دولتی خونریز، بنای توافق هسته ای با ایران به نام برجام را ریختند که آینده آن با ابهام روبرو است و خصوصاً به پیش کشیدن بحث هایی همانند FATF، مبارزه ایران با تروریست های جانی و مسئله حقوق بشر در ایران که به ابزاری دروغین برای کشورهای غربی مبدل گشته است، افق این توافق را با سوال های اساسی مواجه نموده است.حال صرف نظر از خوبی ها و بدی های برجام باید به این مهم عنایت داشت که بعد از توافق هسته با افق های مبهم آن، کشورهای اروپایی به تب و تاب افتادند که مجدداً بستر را برای حضور در ایران فراهم سازند و با توجه به روی کار بودن دولتمردان غرب گرا در ایران به مرور شاهد افزایش ورود هیئت های سیاسی، تجاری و بازرگانی کشورهای اروپایی به ایران هستیم تا جایی که در آخرین دیدار خانم فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی وارد تهران شد که شاه بیت اهداف وی رایزنی با مقامات ایرانی در خصوص افتتاح دفتر اتحادیه اروپا در تهران بود.از این رو هدف این مختصر بررسی اهداف واقعی از تلاش کشورهای اروپایی جهت تأسیس پایگاهی در ایران علاوه بر سفارت خانه های این کشورها از طریق اقناء و ترغیب مقامات ایرانی به ضرورت تشکیل این دفتر است.در برخورد با این مسئله آراء و نقطه نظرات زیادی از سوی مقامات داخلی و خارجی ارائه شده است، برخی این مسئله را یک رخداد خوشایند می انگارند و در طرف دیگر عده ای بر این اعتقاد هستند که این مسئله در صورت تأسیس این دفتر، با "خانه فاسدی" روبرو خواهیم بود که با خود برخی فتنه ها را به همراه خواهد داشت.عده نیز ضرورت هشیاری و هوشمندی در تأسیس این دفتر را گوشزد می نمایند. از سوی دیگر در رابطه با تأسیس دفتر اتحادیه اروپا و اهداف واقعی اروپایی ها از رایزنی جهت دائر این دفتر برخی سناریوها را می توان مطرح نمود:
1. سناریو اول: بر طبق این سناریو باید عنوان داشت که هدف اصلی کشورهای اروپایی از تأسیس این دفتر باز نمودن فصل جدیدی از روابط و ارتقاء و تحکیم مراودات سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران خواهد بود؛ زیرا جمهوری اسلامی ایران ضمن دارا بودن موقعیت استراتژیکی و ژئوپلیتیکی منحصر به فرد، حائز بازاری 80میلیونی می باشد که اروپایی ها در تلاش هستند جهت استیلا بر این بازار منافع محور گوی سبقت را از دیگر رقبا همانند روسیه و چین بگیرند.همچنین ایران دارنده بیشترین ذخایر گازی جهان و چهارمین کشور دارنده منافع نفتی دنیا به شمار می آید که قادر به پاسخگویی به بخش اعظمی از نیازهای انرژی کشورهای اروپایی خواهد بود.
2. سناریو دوم: در ورای اهداف اعلانی ظاهری کشورهای اروپایی نیات رخنه گرایانه ای همانند نفوذ در لایه های سیاسی و امنیتی ایران نهفته است که این مهم باید به صورت" جراحی بدون خونریزی " نرم افزارانه صورت گیرد. به این صورت پس از برجام بستری فراهم شده است تا در گام دوم بعد از توافق با تأسیس دفتری در تهران، بدون واسطه اقدام به گردآوری اطلاعات از داخل ایران و برقراری ارتباط با غرب گراهای داخل کشور به عنوان پیاده نظام استکبار جهانی بنمایند و این مسئله در راستای اهداف بلند مدت براندازانه غربی ها جهت ساقط نمودن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران قابل تجزیه و تحلیل است.
3. سناریوی سوم: سناریوی سوم ناظر بر این است که کشورهای اروپایی اهداف چند گانه ای از تأسیس دفتر خود در تهران را در سر می پرورانند که همزمان اهداف سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نیازهای بخش انرژی در کنار گردآوری و نفوذ در لایه های داخل کشور را در بر می گیرد. از دریچه این نوع نگاه باید عنوان داشت که در صورت پیاده سازی این سناریو غرب به نحو مطلوبی به سیاست های خود دست پیدا خواهد کرد؛ چرا که هم منافع تجاری ـ بازرگانی زیادی عاید این مجموعه شده و بخشی از انرژی مورد نیاز خود را به جای خرید از روسیه از جمهوری اسلامی ایران تهیه می کنند و پاشنه آشیل خود در مقابل مسکو را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند و از سوی دیگر نفوذ نرم خود را در ایران می گسترانند.
شایان ذکر است که بر اساس اطلاعات و واقیعات میدانی و تأمل در اهداف کشورهای اروپایی و هجوم آنها به سوی ایران، بدیهی می گرددکه سناریوی سوم در قیاس با دیگر سناریوهای محتمل تر به نظر می رسد و با مطامع کشورهای اروپای سنخیت بیشتری دارد.چرا که این کشورهای در تلاش هستند که اینگونه جلوه دهند که تأسیس دفتر این اتحادیه بزرگ در تهران را باید به "فال نیک " گرفت و به عنوان رخدادی تاریخی و نقطه عطفی در روابط طرفین لحاظ گردد. منتها باید توجه داشت که مشکلات عدیده اقتصادی، بنیادگرایی و حوادث تروریستی که کشورهای اروپایی با آن مواجه شده اند در کنار بازار هشتاد میلیونی ایران و توانایی و تجربه قابل اعتنای ایران در مقابله و منکوب نمودن تروریسم می تواند مزید بر علت شده که کشتی خود را جهت پهلو گرفتن در ساحل امن ایران به حرکت در آورند. این مسئله در بلند مدت خود به خود بستر های نفوذ کشورهای اروپایی را میها خواهد ساخت.با این وصف ضروریست که مقامات جهموری اسلامی ایرانو وزارت امور خارجه در برخورد با این موضع رویکرد انتقادی و احتیاط آمیزی داشته باشند و به دور از خوشبینی های کارشناسی نشده بدون پایه و منطق، اقدام به بررسی دقیق سیاست های واقعی اتحادیه اروپا ـ که در بالا اشاره شد ـ بکنند و به این مهم نیز عنایت داشته باشند که با وجود اینکه اکثر کشورهای اروپایی در تهران دارای سفارت خانه های فعال هستند، افتتاع دفتر اتحادیه اروپایی در ایران موجب بروز برخی شبهات در اذهان عقول سلیم و بیدار می گردد. در اینجا به جهت حساسیت ویژه ای که در خصوص این دفتر وجود دارد ذکر برخی نکات لازم است:
1. امروزه اتحادیه اروپا یکی از کانون های اصلی دروغ پراکنی، اتهام زنی و نقد شخصیت های انقلابی و مکتبی ایران و مأوای ضد انقلابیون کوردل محسوب می گردد.شایان توجه است که در اتحادیه اروپا دروغ پراکنی ها و تحریف گری های بی پایه و اساس معاندان براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران موجی از پدیده شوم ایران هراسی را به راه انداخته است.متاسفانه کانون های دروغ پراکنی و تحریف علیه تحولات ایران، فعال هستند و تلاش می کنند همه اتفاقات خوب و مثبت در ایران از جمله انتخابات را وارونه جلوه بدهند.با این وجود بلاشک در صورت تشکیل این دفتر بستر برای مخابره اطلاعات غلط از داخل ایران به خارج و تحریف واقعیت بیشتر فراهم می گردد.و این مهم می تواند خط بطلانی بر عقیده افرادی باشد که افتتاح این دفتر را به فال نیک می گیرند و بر این اعتقادند که کشورهای اروپایی و شهروندان آنها از این پس با وجهه واقعی ایران آشنا خواهند شد و دیدگان آنها بر روی واقعیت های داخل ایران باز خواهد شد.در صورتی که صدق این دیدگاه نزدیک به صواب نمی باشد و نمی تواند عقیده ای بصیرانه و عاقلانه قلمداد گردد.
2. امروزه بر همگان آشکار شده است که مقوله حقوق بشر و دفاع از حقوق انسانی ابزاری در دست اتحادیه اروپا جهت محکوم نمودن کشورهایی است که حرکت روبه جلو آنها را بر نمی تابند. جمهوی اسلامی ایران بارزترین کشوری است که نظام مادی سکولار و سرمایه داری حاکم در غرب و سبک های آنها را نمی پذیرد و مهم تر از همه اقدام به الگوهای بدیلی نمونه جهت دفاع از کرامت و حقوق انسانی نموده است که به مذاق کشورهای اروپایی خوش نیامد است. همین مسئله موجب شده که کشورهای اروپایی مجازات اعدام متجاوزان به عنف و سوداگران مرگ در ایران را نقض حقوق بشر قلمداد کنند.این طنز مضحک زمانی بیشتر خودنمایی می کند که دفتر این اتحادیه در تهران دائر گردد و هر روز نیز شاهد سوژه جدیدی و شانتاژ خبری حیرت انگیزی از سوی بنگاه های خبرپراکنی معاندان اروپایی و وابستگان داخلی از طریق این دفتر باشیم.
3. تروریسم به عنوان پدیده ای تهدید کننده که هیچ مرز و مکان جغرافیاییو هیچ یک از اصلوب انسانی و زیستنرا رعایت نمی کند از زمره مسائلی است که کشورهای اروپایی در کنار آمریکای خونخوار بیشترین نقش را در شیوع و تحکیم آن داشته اند و از سوی دیگر جهت اتهام زدایی از خود در تلاش هستند بار تهمت های واقعی را از دوش خود بردارند و همزمان برخی کشورها همانند ایران را حامی و بانی تروریسم جلوه دهند که چنین دیدگاهی مایه خنده می گردد. چرا که انقلاب اسلامی ایران بر مبنای مبانی شرعی و دینی ـ اعتقادی بنا شده است که دفاع از کرامت انسانی و صیانت از حق زیستن را مبنا قرار داده و از سویدیگر ایران اسلامی خود یکی از قربانیان اصلی تروریسم در دنیا با هفده هزار شهید بی گناه می باشد و مضافاً اینکه در پیشبرد نظری و عملی مبارزه با افراط گرایی و تروریسم پیشگام بوده است. از همین روی مقامات ایران باید بدانند که محتاط بودن در خصوص تأسیس خانه فسادی در تهران در شرایط فعلی و پیشینه تار و تاریک کشورهای اروپایی در رابطه با ایران با هیچ عقل و منطقی سنخیت ندارد و لذا کشورهای اروپایی که ایران را متهم به حمایت از تروریسم می کنند چرا باید اقدام به تأسیس این دفتر بنمایند.
4. از همین روی به عنوان نکته مهم باید از مقامات دولت ذی ربط در دولت یازدهم پرسید که کشورهای عضو اتحادیه اروپا اکثراً دارای دفاتری در ایران می باشند، لذا با وجود این سفارت خانه ها دیگر چه نیازی به تشکیل و تأسیس این دفتر در تهران هست؟ لذا در پاسخ باید باید ذهن ها و دیدگان به سوی برخی اهداف پنهانی کشورهای اروپایی تحت عنوان این دفتر روانه گردد.
5. جمهوری اسلامی ایران در طول قریب به چهار دهه که از عمر آن می گذرد همواره سالم ترین انتخابات ها هم در روند و هم در رویداد ها به عنوان انتخاب نمایندگان اصلح مردم را داشته است و از این زاویه، یکی از کشورهای طراز اول در مقوله انتخابات سالم به شمار می رود. منتها کشورهای اروپایی که اساساً انتخابات سالم برای آنها محلی از اعراب ندارد و در درون خود این کشورها این کمپانی ها و کارتل های بزرگ هستند که تعیین کننده صندوق های رأی مردم است و خواست و نظر مردم تنها در سطح اظهار نظر اهمیت دارد و انتخابات صرفاً پدیده ای پوپولیستی به شمار می رود. لذا انتخابات در ایران یکی از آوردگاه هایی است که کشورهای اروپایی درصدد ایجاد شبهه و شایعه پراکنی، افترا و دروغ و تحریف در آن هستند که نمونه بارز آن در جریان انتخابات 1388رخ داد و اساسا ً فتنه ای را به راه انداختند که به مانند شیطان، مقوله های حق و باطل را با همدیگر آمیخته بودند که متأسفانه برخی عناصر داخلی با عدم فهم درست و بصیرت ناکافی در این رابطه در دام فتنه افتادند و برخی نیز عامدانه در جریان سیلاب برنده فتنه به سوی نیستی حرکت کردند. با این وصف باید عنوان داشت که دائر شدن چنین دفتری در یک چندین ماه مانده به انتخابات می تواند باب تازه ای جهت فتنه گرایی باز نماید.
به عنوان نتیجه گیری باید در خصوص تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران هوشمند و هشیاری لازم را به خرج داده و با بررسی پیشنه کارها و اقدامات کشورهای اروپایی در قبال ایران ـ که ماهیت و جوهره آن هنوز باقی است، هر چند که ظاهر و کالبد آن تغییر پیدا کرده باشند ـ و فهم نیات پنهانی و واقعی این مجموعه از تأسیس دفتر خود در تهران، اقدام به تصمیم مناسب نمود که خسران منافع ملی را در پی نداشته باشد. لذا باید مقامات دولت یازدهم و وزارت امور خارجه بدانند که مقوله سیاست خارجی و مراودات دیپلماتیک از آن درجه ای از اهمیت برخوردار است که بین دو کلید واژه " اشتباه و غفلت " و " خیانت " فاصله چندانی وجود ندارد.
ارجاعات:
بیانات مقام معظم رهبری در نخستین کنفرانس بين‌المللی خلع سلاح هسته‌ای و عدم اشاعه سیدعلی خامنه‌ای در تاریخ 28/1/1389
