به گزارش سرویس بین الملل بسیج خبرگزاری بسیج،از ابتدای خلقت بشریت سایه سنگین پدیده جنگ همواره همراه بشریت بوده است و رقابت انسان ها از زمان زندگی در جنگل ها و غارها، یکجانشینی و نهایتاً تشکیل دولت ملت ها و تمدن های بزرگ بشری پدیده غالب بوده است. از زمره جنگ های دهشتناک بنیان برافکن که تاریخ بشریت را آغشته به خون نموده است می توان به جنگ های اول و دوم جهانی اشاره داشت؛ این جنگ ها با بر جای گذاشتن بیشترین کشته و آواره نمودن خیل عظیمی از مردمان در کشورهای مختلف لکه ننگی بر تاریخ انسان های جنگ طلب بوده است. پس از پایان جنگ جهانی اول طرفدران صلح به فکر ایجاد سازو کاری جهت ممانعت از وقوع مجدد درگیری ها افتادند که نمود آن جامعه مل بود. منتها از این نکته غافل بودند که ماهیت این دول اساساً با خوی جنگ طلبی عجین شده است و ایده صلح طلبی ابزار و اهرمی نرم به منظور مدیریت بحران و در راستای منافع این کشورها است. ظهور آدولف هیتلر و بی اعتنایی وی به ساز وکارهای شکل گرفته جامه ملل و سپس به راه افتادن جنگ جهانی اول مجددا ایده صلح گرایان نمادین اغواگر را به عقب راند و چهره جهان را با رنگ سرخ خون آغشته نمود. از اواخر جنگ جهانی دوم کشورهای پیروز در جنگ با آماده نمودن طرحی جهت سامان دهی به سازمانی جهانی با هدف جلوگیری از جنگ و درگیری ها و پی ریزی صلح فراگیر جهانی موجبات به منصه ظهور رسیدن سازمان گردیدند که افکار عمومی دنیا چنین اتفاقی را نیک پنداشتند. منتها از این مسئله غافل ماندند چنین مجموعه ای اساساً سازمانی استکباری و ابزاری در دست قدرت های جهان همانند آمریکا، انگلیس و فرانسه خواهد بود. صدق این مدعا زمانی عینیت می یابد که حق غیر قانونی وتو در درون این مجموعه تعریف شد. در کنار این مسئله جنایات کشورهایی همانند آمریکا، انگلیس ، فرانسه و ... در مناطق جغرافیایی مختلف همانند غرب آسیا بر ضد مردم بی دفاع و بی گناه این منطقه و سکوتی که این سازمان و دبیر کل های روسیاه آن در پیش گرفته اند خود لکه ننگی بر پیکره این سازمان است و باید در خصوص چرایی این سکوت بیان داشت که منافع قدرت های های استثمار گر چنین اقتضاء می کند که با همراه سازی سازمان ملل متحد با خود که به بیانی اساساً خود را ارباب چنین سازمان استکباری تلقی می کنند روند مرعوب سازی دول دیگر و محکومیت آنها را عملی سازند. به عنوان نمونه در بحران سوریه باید توجه داشت که علیر غم گذشت چندین سال از این بحران این سازمان اقدام در خور توجهی انجام نداده است که بتوان به برقراری صلح امیدوار بود. عدم موضع مناسب سازمان ملل متحد در ملزم کردن کشورهای مخالف بشار اسد به عدم حمایت از تروریست های خونخوار نشاگر این است که از سوی شیطان جهانی یعنی آمریکا راهبری می شود و خط مشی سازمان همان حرکت در طول راهبردهای واشنگتن است. نمونه دیگر اینکه بر همگان آشکار شده که رژیم آل خبیث عربستان تروریست پرور جنایت کار جنگی است و اقدام به نسل کشی در کشور بی دفاع و فقیر یمن نموده است. باید سوال نمود که سازمان ملل متحد چرا باید در برابر چنین اعمال سفیهانه و وقیحانه ضد بشری سکوت پیشه نماید؟ آخرین مورد از جنایات عربستان سعودی بمباران مراسمی در یمن بوده که بیش از 500 کشته بر جای نهاد و طنز تلخ تاریخ اینجاست که سازمان ملل متحد کما فی سابق در مقابل چنین اقدام وحشیانه ای واکنشی از خود نشان نداد. بنا به همین مهم باید عنوان داشت که سازمان ملل را باید سازمان استکباری نام نهاد و وجدان های بیدار و ملل آزاده جهان باید در پی پی ریزی سازمان واقعی جهت برقراری صلح و آرامش حقیقی بر مردم جهان باشند.
