به گزارش خبرگزاری بسیج در قزوین، شهیدسید نورالدین ابراهیمی در ششم تیرماه سال 1341، در روستای کماجین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سید بهاء‌الدین، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده سارا نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی و پاسدار بود و در سال 1359 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. یکم شهریور 1361، با سمت مسئول تدارکات در مهاباد دچار سانحه راننگی شد و بر اثر ضربه مغزی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش سید سیف‌الدین نیز به شهادت رسیده است.
سپاس بی‌کران خداوند منان را سزاست که در زمان مردی از تبار هابیلیان و دودمان حسین(ع) زیستم و در راه هدف مقدس خویش از رهنمودهایش، شهادت را یافتم و آموختم.
من به خوبی می‌دانستم که رهبر عظیم‌الشان اسلام، نایب به حق امام زمان(عج) می‌باشد و به همین جهت هم ایشان را ولی‌امر و واجب‌الاطاعه می‌دانم و از دوستان واقعی و گوش به فرمانش به خصوص پاسداران انقلاب اسلامی خاضعانه می‌خواهم که هیچ وقت از فرمان و اوامر پیامبر گونه‌ی امام عزیز دست برنداشته، همیشه برای طولانی شدن عمر امام خویش، دست به دعا باشند.
من از آن روزی که لباس مقدس پاسداری را بر تن کردم، همیشه از درگاه خداوند متعال آرزوی شهادت می‌کردم.
من از سازمان منافقین ضد حق، خیلی متنفرم؛ چرا که همین منافقین ضدخلق بودند که با چهره پلید و خون‌خوار خود توانستند امام علی(ع) را بیست و پنج سال خانه‌نشین کنند و سعی کردند چهره این انقلاب اسلامی و مردمی را خدشه دار کنند؛ ولی کور خواندند! "و مکروا مکرالله و الله خیرالماکرین"
از هیچ کس حراسی نداشته باشید؛ به جز خدا که اگر دنیا ما را محاصره اقتصادی کند، ما مرد رمضانیم و امام‌مان، علی(ع) هست و اگر محاصره نظامی بکنند، ما فرزند محرمیم و امام‌مان حسین(ع).
1102/ت30/ب
