انار سرخه، دستکم از قرن دهم هجري، از شهرتي بسيار برخوردار بوده و شاهدي بر اين ادعا، اشاره صادقي بيگ افشار در رساله حظّيات است...
به گزارش خبرگزاري بسيج از سرخه؛ از ديرباز، انار اين ميوه بهشتي، ميهمان مهربان مردم ديار روشنايي و راستي،
سرخه بوده و پيوسته انار و خربزه شيرين اين سامان به ذائقه مردمان
روزگاران خوش آمده و همواره زبانزد بوده است. دريغا که امروز باغهاي خشک و
بي بر و کوچهباغهاي ويران و سوت و کور، حکايت از ماجرايي ديگر دارد!
«صادق بيگ خدابندهلو» معروف به صادقي بيگ افشار، دانشور، شاعر و نقاش دوره صفوي در سال 940 هـ. ق در تبريز به دنيا آمد. او شاگرد دايياش کمالالدين بهزاد بود و سه سال نزد شاعر و خطاط بزرگ، ميرصنعتي در تبريز شاگردي کرد.
وي در زمان پادشاهي شاهعباس به رياست کتابخانه سلطنتي منصوب شد. صادقي بيگ در کنار نقاشي نسخههاي خطي، زمان زيادي نيز صرف تأليف آثار مهم ادبياش کرد، از جمله مثنوي فتحنامه عباسي، مقالات و حکايات، منظومه سعد و سعيد، ديوان غزليات، مجمعالخواص، قانونالصور نقاشي، تذکرهالشعرا و... .
او همچنين کتابي دارد به نام «حظّيّات». اين اثر به سـبك رسـالة «لـذات» معـين اسـترآبادي تأليف شده است. حظيات حاوي اطلاعات لغوي و اصطلاحي طبقات مختلف اجتماعي عصر صفوي است و در آن از انواع خوردنيها، نوشيدنيها، ميوهها و تحفههاي شهرهاي گوناگون سخن به ميان آمده است. همچنين در جايجاي اين اثر با گوشههايي از آداب، رفتار، اخلاق و نيازهاي مردم آن عصر آشنا ميشويم. رساله حظيات را ايرج افشار از روي نسخه کتابخانه دولتي برلين، استنساخ و با نسخههاي کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران و کتابخانه ملي ملک مقابله کرده است.
در اين رساله كه در چهار فصل و پانصد خط به نثر به نگارش درآمده، به 394 حظّ اشاره شده است. در فصل پنجم اين رساله که به ذکر فصول اربعه پرداخته شده، در باب فصل پاييز، در حظّ 327 با اين عبارت روبهرو ميشويم:
« انار بيدانه سرخه سمنان»
انار سرخه، دستکم از قرن دهم هجري، از شهرتي بسيار برخوردار بوده و شاهدي بر اين ادعا، اشاره صادقي بيگ افشار در رساله حظّيات است. در اين رساله همچنين از گلابي، امرود و شفتالوي بسطام، بادام منقاي سمنان، خربزه ميرزايي دامغان و عسل شاهرود نيز سخن به ميان آمده است.
---------------------------
يادداشت از: حسن يعقوبي
---------------------------
«صادق بيگ خدابندهلو» معروف به صادقي بيگ افشار، دانشور، شاعر و نقاش دوره صفوي در سال 940 هـ. ق در تبريز به دنيا آمد. او شاگرد دايياش کمالالدين بهزاد بود و سه سال نزد شاعر و خطاط بزرگ، ميرصنعتي در تبريز شاگردي کرد.
وي در زمان پادشاهي شاهعباس به رياست کتابخانه سلطنتي منصوب شد. صادقي بيگ در کنار نقاشي نسخههاي خطي، زمان زيادي نيز صرف تأليف آثار مهم ادبياش کرد، از جمله مثنوي فتحنامه عباسي، مقالات و حکايات، منظومه سعد و سعيد، ديوان غزليات، مجمعالخواص، قانونالصور نقاشي، تذکرهالشعرا و... .
او همچنين کتابي دارد به نام «حظّيّات». اين اثر به سـبك رسـالة «لـذات» معـين اسـترآبادي تأليف شده است. حظيات حاوي اطلاعات لغوي و اصطلاحي طبقات مختلف اجتماعي عصر صفوي است و در آن از انواع خوردنيها، نوشيدنيها، ميوهها و تحفههاي شهرهاي گوناگون سخن به ميان آمده است. همچنين در جايجاي اين اثر با گوشههايي از آداب، رفتار، اخلاق و نيازهاي مردم آن عصر آشنا ميشويم. رساله حظيات را ايرج افشار از روي نسخه کتابخانه دولتي برلين، استنساخ و با نسخههاي کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران و کتابخانه ملي ملک مقابله کرده است.
در اين رساله كه در چهار فصل و پانصد خط به نثر به نگارش درآمده، به 394 حظّ اشاره شده است. در فصل پنجم اين رساله که به ذکر فصول اربعه پرداخته شده، در باب فصل پاييز، در حظّ 327 با اين عبارت روبهرو ميشويم:
« انار بيدانه سرخه سمنان»
انار سرخه، دستکم از قرن دهم هجري، از شهرتي بسيار برخوردار بوده و شاهدي بر اين ادعا، اشاره صادقي بيگ افشار در رساله حظّيات است. در اين رساله همچنين از گلابي، امرود و شفتالوي بسطام، بادام منقاي سمنان، خربزه ميرزايي دامغان و عسل شاهرود نيز سخن به ميان آمده است.
---------------------------
يادداشت از: حسن يعقوبي
---------------------------
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار