به گزارش خبرگزاري بسیج، محمد پنجعلی پیشکسوت تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس،جز آن دسته از چهره هاي ورزشی است که در زمان هشت سال دفاع مقدس حضور در جبهه را تجربه کرده است. حضوري كه با تلخي ها و البته گاه نيز با شيريني هاي خاص خود همراه بوده است .روزهايي كه مدافع سابق پرسپوليس و تيم ملي فوتبال ايران،همواره از آن به عنوان روزهاي مهم و تاثيرگذار زندگي اش ياد مي كند: هر چند كه حضورم در جبهه هاي جنگ بيشتر سمبليك بود اما هرگز آن روزها را فراموش نمي كنم. روزهايي كه درسهاي زيادي به من داد و از مهم ترين روزهايي است كه در زندگي ام سپري كرده ام.
مداف اسبق پرسپوليس با اشاره به اينكه هفته دفاع مقدس ياداور روزهاي جنگ است ادامه داد: چند بار در زمان جنگ به جبهه رفتم و فکر می کنم روی هم یک سال می شد. نخستین بار در سال 1362 بود که راهی قوچ سلطان شدیم. البته به شلمچه و خرمشهر نیز رفته ام. بازی های فوتبال که تعطیل یا دچار وقفه می شد، از فرصت استفاده کرده و به جبهه می رفتم.کار با ادوات جنگی را زیادی بلد نبودم، اما هدفم بیشتر روحیه دادن به رزمندگان بود و اینکه به آنها بگویم ورزشکاران نیز در کنار آنها برای دفاع از سرزمینشان تلاش می کنند. البته آر پی جی به دست گرفتم و پشت ضد هوایی نیز نشستم. در کنار من ورزشکاران بزرگی چون شهید مهدی رضایی مجد و خیلی های دیگر حضور داشتند. بنده هم به نوبه خودم چند بار در جبهه های جنگ حضور داشتم و گاهی اوقات سه ماه، گاهی یک ماه در آنجا حضور داشتم.
پنجعلي افزود : آن زمان همه یک دل بودیم. حسرت کسانی را می خورم که در کنارشان در جبهه بودم، ولی شهید شدند و ما را تنها گذاشتند. آنها بهترین بچه های این مرز و بوم بودند. آنها خیلی چیزها را بدست آوردند که ما خیلی باید دنبالشان بدویم. وقتی می دیدم بعضی از رزمنده ها زن، بچه و کار و تحصیل خود را رها کردند و به جبهه آمدند از خودم شرمنده می شدم و دوست داشتم هر کمکی که از دستم بر می آید برای این مرز و بوم انجام دهم.
بازيكن اسبق تيم ملي فوتبال ايران اظهار داشت: جنگ با خاطرات تلخ و شيرين زيادي همراه بود. خاطرات تلخي از آن دوران دارم. چند نفر از دوستانم مقابل چشمانم شهید شدند. هضم آن كار آساني نبود. یادم هست که توپ دشمن سر یکی از آنها جلوی خود من از سرش جدا کرد. وحشتناك بود. وحشتناك تر از چيزي كه تصور مي كنيم. اما رزمنده ها با وجود آنكه هرروز شاهد اين صحنه هاي دلخراش بودند، براي دفاع از خاك مقدس كشور و هدفي كه داشتند ايستادگي مي كردند و خم به ابرو نمي آوردند. آنها نسلي طلايي و تكرار نشدني هستند . البته حضور در جبهه هميشه همه با خاطرات تلخ همراه نبود،خصوصا براي امثال من كه براي روحيه دادن به رزمنده ها مي رفتيم. يادم مي آيد يك مرتبه قرار شد من براي سربازها غذا درست كنم . 4 شانه تخم مرغ به من دادند تا املت درست کنم. 2 ساعت و نیم تلاش کردم تا بالاخره غذایی به دست رزمنده ها رساندم.
وي در پايان با تاكيد براينكه هر چه داريم از بركت خون شهداست گفت : انشاءالله که همه آن دوران را به یاد داشته باشند. ملت ایران سختی های زیادی در جنگ تحمیلی کشید و صدقه سر شهدا، جانبازان و ایثارگران یک ذره از خاک پاک کشورمان را به دشمن تجاوزگر ندادیم. کسانی که می خواستند در عرض یک هفته تا تهران بیایند؛ بعد از هشت سال مجبور به صلح شدند. برگزاری هفته دفاع مقدس کوچکترین کاری است که می توان برای شهدا و جانبازان انجام داد.البته هر زمان شرایط خاص خودش را دارد اما باید نگاه کنیم برای این جوانان چه کردیم و الان چه کاری از آنان می خواهیم که انجام دهند. متاسفانه جوانان ما مشکلات زیادی در باب ازدواج، کار و تحصیل دارند ولی با این وجود اگر خدای ناکرده مشکلی شبیه آن زمان برای ما به وجود بیاید با جان و دل برای دفاع از خاک و ناموس ایران قدم پیش می گذارند.
