نخستین کنگره شهدای روحانی مدافع حرم امروز در قم برگزار شد تا راه و نام آن ماندگاران گرامی داشته شود.
به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، امروز، روز شهدای روحانی مدافع حرم است. تاثیر روحانیت در جهاد و ایثار تا آنجا پیش میرود که یکی از شکنجهگران رژیم بعث، زیر تاثیر سید آزادگان دفاع مقدس یعنی حجت الاسلام ابوترابیفرد واقع میشود و چندی پیش در سوریه و در دفاع از حرم اهل بیت(ع) به درجه رفیع شهادت نائل میشود.
او «کاظم عبدالامیر مزهر النجار» است؛ شکنجهگر زندانهای رژیم بعث که بسیاری از آزادگان ما را شکنجه کرد اما با تاثیر پذیری از سیره، اخلاق و صبوریهای باورنکردنی حجت الاسلام ابوترابیفرد، توبه کرد، حلالیت طلبید و همین چند روز پیش در سوریه شربت شهادت نوشید و در جوار رحمت حق آرام گرفت.
اینگونه است که تاثیر سیره و رفتار عملی روحانیون دلسوز و ربانی، چنین ثمراتی بر جای میگذارد و قطعا چهار هزار و 600 شهید روحانی دفاع مقدس و البته تا امروز، 27 شهید روحانی مدافع حرم، شامل 17 شهید ایرانی و 10 شهید روحانی از کشورهای دیگر هم، آثار و برکات فراوانی برای تداوم دفاع مقدس جهان اسلام خواهند داشت.
امروز نام شهدای روحانی مدافع حرم مانند شهیدان حجج اسلام والمسلمین، صالح حسنزاده، جابر زهیری، مصطفی خلیلی، علی اصغر فاطمی تبار، سید محمد موسوی، محمدعلی قلی زاده و مجید محمدی بر تارک حوزههای معظمه علمیه میدرخشد تا شکی بر جای نماند که این راه و این دفاع مقدس تداوم خواهد یافت.
و اما حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی مالامیری(معروف به ابوقاسم) به عنوان نخستین شهید روحانی مدافع حرم، آغازگر این راه و مسیر مبارک بود؛ طلبهای که استعدادی شگرف داشت و پایاننامه سطح سه خود را به زبان عربی نوشت و با نمره 18 دفاع کرد؛ طلبهای که همزمان با تحصیل، تدریس میکرد، اما این مهم را برای خود کوچک میپنداشت و برای کسی بازگو نمیکرد؛ تا آنجا که حتی پدر و برادرانش هم که در حوزه علمیه هستند، از این موضوع اطلاعی نداشتند.
او در حالی مشتاقانه برای دفاع از حرم اهلبیت(ع) به سوریه رفت که به درجه اجتهاد نزدیک شده بود و میگفت: من نمیتوانم در کنار همسر و فرزندانم باشم؛ در حالیکه در برابر چشم کودکان سوریه و عراق، والدینشان را سر میبرند. آموختههای من از اسلام و تحصیل در حوزههای علمیه، چنین اجازهای را به من نمیدهد.
شهید دیگر این راه، حجت الاسلام والمسلمین علی تمام زاده مشهور به ابوهادی است که وصیتنامهای ماندگار از خود به جای گذاشته است. او ضمن حضور نظامی در سوریه، به کار فرهنگی گردآوری و تدوین خاطرات شهدا و رزمندگان تیپ فاطمیون هم مشغول بود.
ابوهادی، وصیتنامه خود را اینگونه آغاز میکند: با نام و یاد خداوند مهربان و با درود به ارواح طیبه شهدای جهان اسلام و با سلام و دعای خیر به پیشگاه آقا صاحب الزمان(عج) و آرزوی سر سلامتی رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنهای. شب عملیات است و رزمندگان با تجهیزات عازم خط نبرد حق علیه باطل هستند. این عملیات از آنجا اهمیت فراوان نسبت به دیگر عملیاتها دارد که برای دفاع از شیعیان مظلوم شهرهای سوریه تدارک دیده شده است، مردم مظلومی که ماهها در محاصره هستند و تنها از طریق بالگرد آذوقه دریافت میکنند.
آنان حتی از اینکه یک شکم سیر، نان خالی بخورند عاجزند و به قدری در مضیقه هستند که آرد را با پوست درختان دیگر خمیر میکنند تا حجم زیادی پیدا کند و بتوانند چند روزی بیشتر محاصره را تحمل کنند. انشاءالله با غیرت رزمندگان حزب الله، برادران ایرانی، فاطمیون، حیدریون، زینبیون و ... این محاصره خواهد شکست و پیروزی از آن مومنین و متقین است.
او در ادامه وصیت نامه خود، والدینش را سپاس میگوید: پدر خوب و مهربانم و مادر عزیزتر از جانم؛ از شما به خاطر اینکه فرزندتان را با راه و مکتب اهلبیت(ع) آشنا کردید تشکر میکنم و ممنونم. ممنونم از اینکه پدر مهربان من با نان حلال مرا بزرگ و مادر خوبم با مجلس روضه اهل بیت و محبت آنها تربیتم کرد. هیچگاه عرقهای پدرم را زیر تیغ تابستان و در اوج گرما که با زبان روزه کارگری میکرد تا نان حلال، طیب و طاهری بر سر سفره خانواده خود بگذارد، فراموش نمیکنم، کودک بودم اما آن زحمات هیچگاه فراموش شدنی نیست و هیچگاه محبت مادرانه را که با اشک روضه اهل بیت عجین شده بود را از یاد نخواهم برد.
همه چیز ما از اهلبیت(ع) است چرا که اینها وسیله هستند، اسباب و وسیله نجات همه انسانها. امشب دوم محرم است و بچهها برای امام حسین(ع) سید، سالار و سرور همه آزادمردان جهان عزاداری میکنند. ما هم اقتدا کردیم به امام حق طلبان و کربلایی شدیم.
شهید تمامزاده در ادامه با فرزندانش هم سخنی دارد، سخنی عاشقانه و محبت آمیز همراه با پندهای دوست داشتنی: چند کلامی با فرزندانم؛ فاطمه عزیزم، دختر خوب، پاک و متدین، نجیب، با وقار، خانم، مهربان و قشنگ من. خیلی دوست داشتم همین الان دستت را بسان رسول الله(ص) که دست فاطمه زهرا(س) را میبوسید، میبوسیدم چرا که تو،همنام فاطمه زهرا(س) هستی. برایم خیلی عزیزی، خیلی. همیشه دوستت داشتم و الان خدا میداند چقدر دوستت دارم، خدا میداند و بس. دخترم، اگر در زندگی از من اذیت شدی و آزاری دیدی، عصبانیت و دعوای پدر دختری دیدی حلالم کن که سخت محتاجم. دوستت دارم عزیزم.
و آقا محمد هادی، پسر قشنگ و خوشگل من، من برای عزت دین اسلام به جهاد رفتم. پسر خوب و رئوفم، خدا میداند که یک دل سیر دلم برایت تنگ شده و دوست دارم بغلت بگیرم و دور سرم بچرخانم. عزیزم اگر از سن طفولیت عبور کردی پسر مودبی برای مادرت باش، عصای خانواده باش، مسیر اهلبیت را فراموش نکن، با افراد باایمان نشست و برخاست کن، دوستان باایمان انتخاب کن، همیشه توکلت به خدای مهربان باشد، از اهلبیت عصمت و طهارت مدد بگیر و آنها را وسیله برای رسیدن به خدا انتخاب کن، سختیها را بر جان بخر و بدان که پیروزی از آن متقین است. دوستت دارم کوچولوی دوست داشتنی من.
او در ادامه وصیت نامه خود، با خواهران و برادرانش هم سخنی میگوید و سپس به این نکته اشاره میکند که برای اهداف مادی به سوریه نرفته است: چند کلامی با همه دوستان و آشنایانم؛ بدانید من برای هیچ چیز به سوریه نرفتم که اهداف مادی داشته باشم. راه برای هدف مقدس دفاع از نوامیس و کیان مسلمین و برای مقابله با استکبار و راس آن رژیم جعلی و سفاک اسرائیل، رژیم کودک کش و جنایت پیشه رژیم صهیونیستی باز شده. هرچه در توان دارید بر این رژیم جعلی فریاد بکشید و خشم و نفرتتان را نثار آن کنید. کینههای انقلابیون رسوب نگیرد و فراموش نکنید که همه ما شیعه علی ابن ابی طالب(ع) هستیم. شیعه علی علیه السلام ذلت نمیپذیرد.
وصیت نامه ابوهادی اما اینچنین به پایان میرسد: آشنایان و دوستان خوبم همه شما مرا حلال کنید. از پدرم، خانم و پدر خانم عزیزم نیز التماس دعای شدید دارم و مهر و محبت همه شما در قلب من است. از مادر خوبم، خواهرهای خوبم، خواهر خانمها و بستگان می خواهم مراقب خانواده من باشند و صلهرحم فراموشتان نشود، رفت و آمدتان را با خانواده بعد از من ادامه دهید.
همه شما را به خدای سبحان میسپارم. ظهور حضرت مهدی(عج) نزدیک است و چه بسا(اگر لیاقت داشته باشیم) دوباره رجعت کنیم انشاءالله. همیشه پشت سر رهبر فرزانه انقلاب حرکت کنید. از دوستان و آشنایانی که فراموش کردم نامشان را ببرم پوزش می خواهم. یا علی، علی تمام زاده(ابوهادی).
و امروز، نخستین کنگره شهدای روحانی مدافع حرم با حضور مرجع عالیقدر، آیت الله مکارم شیرازی در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) برگزار شد تا با بازخوانی اندیشههای نورانی این شهدا و الگوگیری از وصیت نامههای هدایتگر آنان، این راه مقدس و این دفاع مقدس ادامه یابد و شعار «کلنا عباسک یا زینب» برای همیشه طنین انداز باشد.
حسن شیخ حائری
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار