به گزارش سرویس مدیریت ارتباطات و امور رسانه بنیاد فرهنگی روایت خبرگزاری بسیج ،
یادداشت : بهادر زارع/ بدون شک، دنیا انتظار داشت و دارد ادبیات و حرفهای جدید انقلاب اسلامی را پیرامون موضوعات و مسائل گوناگون همچون: حوزه زنان، جوانان، سبک زندگی، مسائل اجتماعی و اقتصادی و همچنین سیاست و تعامل با دیگر کشور ببیند و بشنود و ازآنجاییکه در عرصه فعالیتهای فرهنگی و هنری هیچ هنری به میزان سینما در راهبردهای بینالمللی نقشآفرین نبود و نیست، سینما می توانست به عنوان رسانه ای جریان ساز، آگاهی بخش و اثرگذار برای نشان دادن پیامها، ادبیات و گفتمان انقلاب اسلامی رسالتی موثرتر را به نمایش بگذارد. ولی این اتفاق رخ نداده است و سینمای برآمده از انقلاب اسلامی، جدی قادر نبود روایت گر گوشه هایی از این تحول عظیم سیاسی- اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی معاصر باشد.
اینک جشنواره مقاومت به عنوان قدیمیترین جشنواره سینمایی انقلاب اسلامی بنا را بر این گذاشت که با شعار مقاومت تجلی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی یک بار دیگر این نقصان را یادآور شود و بنا دارد تا گرانیگاه ظهور و بروز این ظرفیت در چشم انداز فرهنگی کشور باشد.
پیام انقلاب اسلامی به طور قطع به گوش جهان رسید و این انقلاب توانسته منشاء بسیاری از تحولات و جنبشهای ملی و آزادیخواه در جهان از آسیا گرفته تا آفریقا و آمریکای لاتین و حتی در قالب تشکلهای کوچکتر در قلب اروپا و آمریکا شود ولی این انعکاس و تاثیرگذاری متاسفانه از دریچه نگاه هنر و سینما رخ ننموده است و به نظر میرسد جامعه سینمایی کشور پا به پای سایر بخشها به پیش نیامده است.
بنا نداریم در این میانه ذرهبین دست بگیریم و پیمقصر و تقصیرات بگردیم. از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، در مقابل جریان فرهنگی انقلاب اسلامی، یعنی همان عنصری که بنا به فرموده امام ره، قرار بر صدور آن به جهان بوده و هست، جریانهای ضد فرهنگی متعددی در سطوح مختلف از حیث قوت و گستره وجود داشته است.
جریانات ضدفرهنگی که در انقلاب اسلامی اهداف معینی از تغییر سبک زندگی تا کاهش سطح الگویی انقلاب اسلامی را دنبال میکنند. موضوعی که همزمان با انقلاب در اتاق فکرهای غربی طراحی و از آن زمان به اشکال مختلف وارد ایران میشوند.
واقعیت این است که چالش با نظام سلطه از سوی انقلاب اسلامی به میزانی که مورد نقد غرض ورزانه رسانههای غربی و سینمای هالیوود و اروپا قرار گرفت در زمینه معرفی آن از سوی فیلمسازان وطنی حرکتی موثر صورت نگرفته است و وقت آن است با درک مسیر تحولات منطقهای و جهانی سینمای ایران پوست بیندازد و این پوستاندازی زیر چتر سینمای مقاومت و جشنواره مقاومت امکان پذیرتر است.
امید است، جشنواره فیلم مقاومت تجلیگاه توانمندیهای سینمای استراتژیک ایران شود- سینمایی که دغدغه دارد و با آگاهی و شعور انسانی و فراملی در جستجوی شناسایی جهشهای مستقل و استعدادهای مشترک در فراسوی منطقه و جهان است.
امروز منطقه به سمتی میرود که انتظار و مطالبه از انقلاب اسلامی و به تبع آن از سینمای انقلاب را حساستر و جدیتر میکند.
لازم است اکنون که جشنواره فیلم مقاومت با روندی رو به گسترش در منطقه توانسته مشروعیت و اعتباری مناسب کسب نماید با چالشگری و آسیبشناسی به تحلیل و ریشهیابی جریانان و شرایطی بپردازد که اجازه رشد، نمو و بالندگی به این جهانبینی و نگاه را در سینما ندادند و به این نیاز بپردازد که چرا سینمای ما نتوانسته در مسیر تحقق آرمانهای انقلاب و صدور انقلاباسلامی نقش مهم و موثر ایفا نماید.