براساس یک نظرسنجی، حدود ۹۰ درصد از کارکنان و مدیران صنعت نفت خواستار استعفاء ؛ برکناری یا استیضاح زنگنه وزیر نفت دولت یازدهم شدند.
کد خبر: ۸۷۴۰۰۰۴
|
۱۵ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۶:۱۴
 

به گزارش خبرگزاری بسیج،این نظرسنجی توسط پایگاه خبری نفت نیوز و به دو روش تشریحی و دادن رای برگزار شد.

 

از مخاطبان سئوال شد: با توجه به عملکرد مهندس زنگنه طی بیش از سه سال دولت یازدهم نظر شما درباره ادامه حضور ایشان در وزارت نفت چیست؟

 

الف. با ادامه فعالیت مهندس زنگنه بعنوان وزیر نفت موافقم

 

ب. خواستار استیضاح ایشان توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی هستم90 درصد از کارکنان وزارت نفت به وزیر نفت دولت روحانی رای عدم اعتماد دادند/ 40 دلیل مخالفان زنگنه برای استیضاح

 

از مجموع 13 هزار و 384 رای داده شده 12 هزار و 40 مورد یعنی 89.95 درصد خواستار استیضاح وزیر نفت شدند و یکهزار و 344 مورد معادل 10.04 درصد نیز با ادامه فعالیت مهندس زنگنه موافق بودند.

 

در مجموع یک هزار نظر تشریحی برای این پایگاه ارسال شد که مهمترین دلائل موافقان استیضاح وزیر نفت بطور مختصر به شرح زیر است:

 

1- عدم ارزش گذاری برای تفکر جوان گرایی در صنعت نفت و استفاده بیش از حد معمول از نیروهای بازنشسته و افزایش سن بازنشستگی

 

2- افزایش بی سابقه حوادث آتش سوزی های زنجیره ای بویژه در مجتمع های پتروشیمی در زمان مدیریت ایشان

 

3- حذف مدیران انقلابی و انتصاب مدیران تکنوکرات و ناکارآمد در پست های کلیدی نفت

 

4- چشم دوختن به خارجی ها و عدم تلاش برای جذب نقدینگی داخل برای جذب سرمایه گذاری در صنعت نفت

 

5- توقف استخدام های صنعت نفت متناسب با نیاز سازمانی شرکت های تولیدی که موجب خسارت جبران ناپذیر در آینده خواهد شد.

 

6- تغییر غیرکارشناسانه ساختار سازمانی نفت و افزایش بی رویه تعداد مدیران

 

7- برخورد متکبرانه با منتقدان صنعت نفت و قراردادهای نفتی و ناتوانی در شنیدن انتقادات آنها

 

8- ضعف برخورد با فساد و پرونده مفسدان اقتصادی همچون کرسنت

 

9- تضعیف دانشگاه صنعت نفت و زمینه سازی اضمحلال این دانشگاه معتبر خاورمیانه

 

10- تحقیر دانش آموختگان و جوانان نخبه و تحصیل کرده دانشگاه صنعت نفت

 

11- تبدیل کردن وزارت نفت به یک پادگان نظامی و بی توجهی به رضایت شغلی کارکنان نفت

 

12- لجبازی درباره قراردادهای مساله دار IPC و برطرف نکردن ایرادات آنها علیرغم تذکرات بزرگان نظام

 

13- متوقف کردن طرح توسعه پالایشگاه های نفت کشور

 

14- تجزیه شرکت ملی نفت به تعداد زیادی شرکت کوچک و تضعیف توان فنی مهندسی آنها

 

15- انتصاب مدیر عامل ضعیف در راس پتروشیمی کشور و واگذاری کار عملیاتی و مردانه به یک خانم

 

16- اعطای طرح ماهان زاگرس در کرمانشاه علیرغم کمبود آب

 

17- مسکوت نگه داشتن طرح 1:1 در پتروشیمی ها

 

18- توقف پروژه ایران LNG که برای صادرات LNG طراحی شد علیرغم  65 درصد پیشرفت فیزیکی و 86 درصد پیشرفت خرید تجهیزات

 

19- استمرار واردات بنزین و بی توجهی به تولید فرآورده های نفتی در پالایشگاهها

 

20- بلاتکلیفی نیروهای قرارداد موقت نفت و ممانعت از ساماندهی حقوق و دستمزد ، جابه جایی ، تعدیل مدرک و سایر مشکلات آنها

 

21- حذف چندین هزار سمت فنی/ عملیاتی در شرکت های تولیدی نفت و کمبود نیروی انسانی در این شرکت ها

 

22- استمرار تعطیلی فروشگاه های زنجیره ای نفت و بی توجهی به مسائل رفاهی کارکنان

 

23- بلاتکلیف گذاشتن موضوع قرارداد خسارت بار کرسنت در دادگاه لاهه

 

24- بی توجهی به کاهش قیمت نفت از زمان وزارت ایشان در دولت یازدهم همچون دولت هفتم و هشتم

 

25- عدم مهار گازهای مازاد همراه نفت که حجم آن روزانه 30 میلیون متر مکعب اعلام شد.

 

26- ممنوع کردن پذیرش مردم مناطق نفتخیز در بهداشت و درمان صنعت نفت

 

27- عدم پایبندی به سیاستهای کلی نظام برای مستثنی کردن بخش بالادستی نفت از خصوصی سازی

 

28- عدم توجه به سرمایه های انسانی و تبعات و خسارت های جبران ناپذیر اجتماعی و اقتصادی هنگفت آن بر ساختار فنی و اقتصادی صنعت و پیامدهای اجتماعی گسترده آن بر اجتماع و جامعه

 

29- عدم توجه لازم برای پیاده سازی استانداری های HSE در حوزهای مختلف اعم از اکتشاف و استخراج و تولید و تخریب محیط زیست و مولفه های زیست محیطی

 

30- انعقاد قراردادهای نفتی خسارت بار طی دوره های مختلف وزارت و از بین بردن امنیت اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی کشور در حوزه بین الملل و تاثیرات منفی آن بر جامعه در ابعاد مختلف

 

31- نداشتن خلاقیت و نوآوری؛ بی توجهی به افزایش دانش فنی و بروز کردن صنعت نفت با دانش روز دنیا

 

32- برون سپاری پالایشگاه های گازی در عسلویه و بر ملاء شدن تبعات سوء‌این تصمیم در آینده

 

33- برنامه خسارت بار واگذاری میادین نفتی کم‌ریسک و با ضریب بازیافت بالا به پیمانکاران خارجی

 

34- توقف سه ساله توسعه میادین مشترک و سایر پروژه‌های اولویت‌دار نفت و گاز

 

35- بلاتکلیفی توسعه مرزی‌ترین فاز پارس‌جنوبی یعنی فاز 11 و میادین مشترک آزادگان جنوبی، فرزادA و B

 

36- ضعف اخلاق مدیریت و بی توجهی به کرامت انسانی کارکنان صنعت نفت و در مقابل ارج و منزلت نهادن به شرکت های خارجی

 

37- بی توجهی به محیط زیست و تبدیل شدن فازهای جدید پارس جنوبی به منبع آلودگی برای منطقه

 

38- ضعیف شدن وضعیت آموزش در صنعت نفت در دوره وزارت ایشان

 

39- سیاسی کردن پژوشگاه صنعت نفت و واگذاری مدیریت آن به سیاسیون حامی کارگزاران

 

40- بی توجهی به میدان های نفتی در ‌آبهای عمیق مانند دریای عمان و خزر و لایه نفتی پارس جنوبی و در مقابل اصرار در واگذاری میدان های خشکی و مستقل یا مشترک ولی توسعه یافته و بدون ریسک همانند میدان آزادگان در قالبIPC  به

شرکت های خارجی بویژه توتال فرانسه علیرغم توان مالی و فنی شرکتهای داخلی برای ادامه توسعه این میدان

ارسال نظرات