به گزارش خبرنگارخبرگزاری بسیج در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی عصر امروز در جمع طلاب اصفهان به تبیین واژه لعن در قرآن و روایات پرداخت و گفت: تعیین مصداق برای لعن مقدماتی از علم غیب می خواهد.
وی در تبیین معنای عبارت «فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَت اَساسَ الظُّلمِ وَ الجَورِ عَلَیکُم اَهلَ البَیتِ» افزود: در این عبارت انسان از خداوند درخواست می کند کسانی که مبنا و اساس ظلم بر اهل بیت(ع) را پایه ریزی کردند، مورد لعن خودش واقع کند.
آیت الله مهدوی ادامه داد: بیان لعن از جانب لاعن به معنای طلب دور ماندن ملعون از رحمت و خیر الهی است و همچنین طلب گرفتاری ملعون به غضب و سخط الهی است، لعن از دو جایگاه صادر می شود، لعن از جانب خداوند و لعن از جانب مخلوق، حال این مخلوق می تواند انسان عادی باشد یا می تواند پیامبر یا ولیّ خداوند باشد.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به آیه پنجاه و هفتم سوره احزاب که می فرماید«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا» توضیح داد: این آیه همان لعنی که از جانب خداوند برای کسانی که خداوند و پیامبر(ص) را آزار می دهند، صادر شده است.
امام جمعه موقت اصفهان ادامه داد: اگر به آیه مباهله توجه کرده باشید پیامبر(ص) از جانب خودشان به کسانی که آیات الهی را تکذیب می کنند، لعن می فرستد.
نماینده ولی فقیه در هلال احمر اصفهان در تفسیر عبارت «فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَت اَساسَ الظُّلمِ وَ الجَورِ عَلَیکُم اَهلَ البَیتِ» اظهار کرد: «فاء» در اول عبارت فَلَعَنَ، فاء تفریع است و بدین معنا است که جمله قبل از فاء ریشه است و جمله بعد از فاء نتیجه است و در این عبارت نورانی یعنی، چون ظالمان بر اهل بیت(ع) ظلم کرده اند، ما آنها را لعن می کنیم.
استاد اخلاق حوزه علمیه در مورد سبب لعن توضیح داد: چیزی که باید به آن توجه کنیم این است که کسی حق ندارد بی جهت فردی را مورد لعن واقع کند، همچنین حق ندارد به سبب یک اشتباه کوچک به کسی لعن بفرستد، لعن به سبب این که طلب دور ماندن شخصی از رحمت خداوند است باید متناسب با عمل شخص باشد، یعنی مجازات باید متناسب با اندازه ظلم باشد.
وی با اشاره به روایات مختلف اظهار کرد: اسباب لعن در روایات مختلف تفاوت دارد ولی به طور کلی دعوت کننده گان به جهنم، کتمان کنندگان حق، منکران آیات الهی و اهل بیت(ع)، اهل لواط، رشوه خواران، آمران به معروفی که خودشان تارک معروف هستند یا ناهیان از منکری که خودشان عامل به منکر هستند، بدعت گزاران، گمراه کنندگان مردم، افرادی که بی جهت کسی را می کشند، کسانی که مانع رسیدن رسالت انبیاء به مردم هستند، کسانی که به زن پاکدامن نسبت زنا دهند، ساحران، رباخواران، زنان آواز خوان، زنان و مردانی که خودشان را به شکل جنس مخالفان درمی آورند، استحقاق مورد لعن واقع شدن را دارند.
آیت الله مهدوی ادامه داد: دلیل این که افراد استحقاق لعن را دارند، این است که هر کدام از اعمالی که مرتکب می شوند در وضع جامعه آشوب به پا می کند، مثلاً کسانی که در جامعه اسلامی آشوب به پا می کنند یا افرادی را بر علیه جامعه اسلامی می شورانند، استحقاق لعن را دارند.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری در توضیح تناقضی که در مبحث لعن در قرآن و روایات وجود دارد، تبیین کرد: از یک طرف در آیات قرآن افرادی مورد لعن خداوند و انبیاء واقع شده اند و از طرف دیگر در روایات معصومین(ع) از این که کسی را مورد لعن واقع کنیم، به شدت نهی شده ایم، برخی این را تناقض ظاهری را می بینند و به افراط و تفریط در لعن گرفتار می شوند.
امام جمعه موقت اصفهان ادامه داد: این که خداوند در قرآن افرادی را لعن کرده است یا این که پیامبر(ص) برای افرادی از جانب خداوند طلب لعن می کند، به خاطر این است که اولاً گناه این افراد بزرگ است ثانیاً وضعیت این افراد کاملاً مشخص است.
نماینده ولی فقیه در هلال احمر اظهار کرد: در روز عید غدیر زمانی که شخصی ولایت امیرمؤمنان(ع) را نپذیرفت و قصد داشت با سخنانش پایه های ولایت را سست کند، مورد لعن پیامبر(ص) واقع شد و پس از این که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد به درک واصل شد، آیا چنین فرد معلوم الحالی که منکر ولایت امیرمؤمنان(ع) است استحقاق لعن دارد یا ندارد؟.
استاد اخلاق حوزه علمیه با معرفی یک کتاب از شریف زاهدی به نام «باید شیعه می شدم» افزود: اخیراً یک وهابی پست در جهت تحریف واقعه غدیر کتاب مفصلی نوشته است، در این کتاب می گوید کدورتی بین اصحاب با امیرمؤمنان(ع) وجود داشته است که پیامبر(ص) با گفتن «من کنت مولاه فهذا علی مولاه؛ یعنی هر کس من را دوست دارد علی را نیز دوست بدارد»، قصد داشته کدورت را از بین ببرد، کتاب جالبی که از جانب یک مولوی وهابی که به تازگی شیعه شده است در این زمینه وجود دارد، سعی کنید این کتاب را حتماً بخوانید.
وی گفت: به دلیل این که انسانهای عادی از عالم غیب با خبر نیستند و نمی توانند از نیت افراد آگاهی پیدا کنند، حق ندارند کسی را مورد لعن خود واقع کنند، اگر بخواهید برای کسی طلب لعن کنید باید کمی علم غیب داشته باشید، گاهی افراد از روی نادانی عملی را مرتکب می شوند، گاهی در اشتباه خود قاصر هستند، پس لعن کردن افراد هزاران دلیل می خواهد.
آیت الله مهدوی با اشاره به روایتی از پیامبر(ص) که می فرمایند، «شایسته نیست مؤمن لعن کننده باشد»، ادامه داد: اهل بیت(ع) نمی خواسته اند مردم جامعه اسلامی همدیگر را مورد لعن واقع کنند به همین دلیل از این که مسلمانان یکدیگر را لعن کنند، نهی فرموده اند.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری به روایتی دیگر از پیامبر(ص) که می فرمایند، وقتی یک مؤمن را لعن می کنید مثل این است که او را بکشید، اشاره کرد و افزود: لعن به معنای ذبح معنوی افراد است، بدانید اگر مؤمنی را لعن کنید و او اسحقاق لعن را نداشته باشد، آن لعن به خودِ شما برمی گردد.
امام جمعه موقت اصفهان تأکید کرد: امام باقر(ع) در روایتی می فرمایند، «وقتی لعن از دهانی صادر می شود، این لعن بین لاعن و ملعون مردد است و اگر مکان شایسته ای را برای فرود آمدن پیدا کرد که فرود می آید ولی اگر مکانی را نیافت به خودِ فرد لاعن برمی گردد»، سپس فرمودند بترسید از این که مؤمنی را مورد لعن واقع کنید که به خودتان برمی گردد.
آیت الله مهدوی در پایانتبیین کرد: این مسائلی که مطرح شد به معنای این نیست که اصلاً نباید لعن فرستاد، اگر چنین است چرا خداوند در زیارت عاشورا بارها و بارها به ظالمان لعن می فرستد؟ نهی از لعن نشده ایم، نهی شده ایم که برای لعن خود مصداق بیاوریم، اگر کسی مورد لعن الهی واقع شده است، باید او را لعن کرد.
منبع:خبرگزاری رسا
